- 2 -
Uit een overzicht van de financiële gevolgen van de herziening
van het stelsel van sociale zekerheid, blijkt het volgende.
De ombuigingen als gevolg van de voorgestelde maatregelen voor
de herziening van de werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidswetten
blijven in 1986 beperkt tot een bedrag van 300 miljoen. Pas
op zeer lange termijn kunnen de wijzigingen volgens voorlopige
berekeningen leiden tot een besparing van 4 miljard per jaar.
De maatregel ten aanzien van alleen het werkloosheidsdeel in de
arbeidsongeschiktheidsuitkeringen voor nieuwe arbeidsongeschikten
en arbeidsongeschikten onder de 30 jaar, heeft in 1986 een bezuini
ging van 15 miljoen tot gevolg. Op de lange termijn leidt deze
maatregel tot een bezuiniging van 2,8 miljard. Hierbij dient
te worden aangetekend dat deze omvangrijke besparing zeer geleide
lijk zal optreden en pas op lange termijn haar volle omvang zal
bereiken.
Het ligt in de bedoeling de uitvoering van de Nieuwe Werkloosheidswet
inclusief de vervolguitkeringen van 1 jaar en de Toeslagenwet
op te dragen aan de bedrijfsverenigingen.
De Inkomensvoorziening Oudere Werkloze Werknemers moet volgens de
voorstellen worden uitgevoerd door de gemeenten, evenals de Algemene
Bijstandswet, inclusief de Rijksgroepsregeling Werkloze Werknemers
(RWW). Uitkeringsgerechtigden die op het moment van invoering
van de Nieuwe Werkloosheidswet een WWV-uitkering ontvangen, blijven
hun uitkering van de gemeente krijgen. Een uitzondering hierop
vormen de werklozen van 58 jaar en ouder, die tot hun 65e jaar
recht hebben op een WWV-uitkering. Zij zullen ook overgaan naar
de bedrijfsvereniging.
De invoering van de Nieuwe Werkloosheidswet betekent een verschuiving
van werk van de gemeente naar de bedrijfsvereniging.
Volgens rapportage van een ambtelijke werkgroep blijkt onder meer
dat de invoering van de Nieuwe Werkloosheidswet in 1986 zou kunnen
leiden tot het wegvallen van werk voor 2600 ambtenaren bij de
sociale diensten, oplopend tot 4500 in 1990. Bij de bedrijfsver
enigingen ontstaan in 1986 ongeveer 700 arbeidsplaatsen, oplopend
tot ongeveer 1500 in 1990.
In beginsel dient de financiering van de Nieuwe Werkloosheidswet
te geschieden door premies van werkgevers en werknemers. De toeslagen
wet en de Inkomensvoorziening voor Oudere Werkloze Werknemers
komen voor rekening van de overheid. Om schokeffecten in de premie
vaststelling te voorkomen stelt het Kabinet voor om de gedeeltelijke
werkloosheidsuitkeringen voor arbeidsongeschikten die opnieuw
zijn gekeurd, nog te financieren uit de arbeidsongeschiktheidsfondsen.
Conclusie.
Op dit moment is nog niet duidelijk te overzien wat de gevolgen
precies voor de gemeenten zullen zijn.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten is als adviesorgaan bij
de stelselherziening betrokken en zal de belangen van de gemeenten
zeker op een goede en juiste wijze behartigen.