- 15 -
slot stiet. It giet der om dat der in earlike ferparting fan it wurk
komt en út de wurden fan de hear Van den Berg konkludearret hy dat dy
leaver hat dat in heale baan twa banen wurdt. Fansels spilet derby de
hichte fan de ynkommens in rol, mar hy fynt dat dat net generalisearre
wurde moat.
De voorzitter zegt dat in de nota voor een groot deel wel terug te vinden
is wat er in de vele voorafgaande vergaderingen besproken is
Dat niet alle banen zich lenen voor deeltijd is betrekkelijk. In het
begin van deze eeuw werkten de mensen 60 of 70 uur. Dat is iets wat
wij ons niet meer kunnen voorstellen. Zo is het hier waarschijnlijk
ook een kwestie van wennen aan gewijzigde inzichten wat betreft de verde
ling van het werk. Bij het veranderen van banen in deeltijdbanen moeten
de voordelen tegen de nadelen worden afgewogen.
Het probleem dat mevrouw Watzema signaleert, dat veel mensen waarschijn
lijk geen deeltijdbaan willen hebben, wordt opgevangen door de mogelijk
heid om de deeltijdbaan te laten uitgroeien tot een volledige baan.
Het lijkt hem dat de bezwaren in de praktijk wel opgelost kunnen worden.
Spreker heeft er verder geen moeite mee om het derde uitgangspunt, dat
inderdaad meer een uitwerking van het tweede punt is, te schrappen.
Het te strak vasthouden aan functies van 24 uur per week, lijkt hem
niet goed. Er zijn functies denkbaar die beslist geen 24 uur per week
vragen, b.v. het schoonmaken van scholen of een functie aan een school.
Het algemene uitgangspunt moet wel zijn 24 uur per week, maar er moeten
mogelijkheden zijn om dat geleidelijk op te bouwen. Dat soort functies
moeten wel als uitzondering aangemerkt worden, want het algemene uitgangs
punt moet zoveel mogelijk gehandhaafd worden.
Het verschil tussen punt 4 (minimum weektaak van 24 uur) en punt 9 (om
zetten volletijdbetrekking in twee banen) is dat het in punt 4 om een
baan gaat die aangeboden wordt, terwijl het onder punt 9 om een bestaande
baan gaat. Het is dan een vrijwillige keuze van de medewerker om een
bepaald aantal uren te werken. In het voorstel wordt expliciet 2 x 19
uur genoemd. Dat komt op scholen wel voor. Zou er een verplichte onder
grens van 24 uur bestaan, dan zou het niet mogelijk zijn deze tweeling-
banen te creëren. Vrijwilligheid en praktische overwegingen onderstrepen
de wenselijkheid van punt 9.
In het slot is geprobeerd een neerslag te geven van de uitvoerige discus
sie die hierover geweest is. Het is dan heel moeilijk om het zo te formu
leren dat iedereen zich daar in kan vinden. Een zwaarwegende vraag is
verder hoe er in het kader van de herverdeling van werk gehandeld moet
worden met gezinnen waar al een inkomen is. De standpunten daarover
lopen uiteen. Spreker denkt dat over de vraag of het algemene uitgangs
punt wordt gehandhaafd of dat de individuele belangen voorop dienen
te staan, nog lang gediscussieerd kan worden. In het stuk is dat vrij
ongenuanceerd opgenomen en de heer Stallinga kan zich in de bedoeling
ervan vinden, terwijl de heer Van den Berg die opmerking liever op een
andere plaats in de notitie aan zou treffen. Spreker denkt ook dat dit
niet als uitgangspunt gehanteerd hoeft te worden, maar dat het wel belang
rijk is dat dat punt gesignaleerd is, omdat het wel eens tot onbillijk
heden aanleiding zou kunnen geven. Hij is het met de heer Stallinga
eens dat het beter is om prioriteiten te stellen en daarbij de jongeren
voorop te plaatsen omdat deze nota eigenlijk een bijdrage moet zijn
om aan deze groep meer kansen te bieden.
Hij hoopt ook dat op de juiste manier gebruik gemaakt zal worden van
de autokostenvergoeding. Job-pairing is één van de vormen van deeltijd
arbeid. Spreker denkt ook dat dit niet een vorm is die veel moet worden
nagestreefd in verband met de verantwoordelijkheid. Het is echter niet
uitgesloten dat er situaties kunnen zijn waarin deze vorm van deeltijd
arbeid heel goed mogelijk is.
