- 20 -
Hy wol gjin algemiene rigel fan it betel jen fan kontribús jes
meitsje. De tsjinst dy't de útkearings útbetellet soe dat fan
gefal oant gefal besjen kinne.
Mefrouw Faber tsjinnet de 2 folgjende moasjes yn.
De raad van de gemeente Boarnsterhim, in vergadering bijeen op
19 november 1987,
is van mening:
dat de regering haar directe verantwoordelijkheid ten aanzien
van de sociale woningbouw en premiebouw blijvend dient te
vertalen in het beschikbaar stellen van financiële middelen;
- dat daartoe tenminste de miljarden, welke de gemeenten en de
woningbouwverenigingen vervroegd hebben afgelost, wederom
voor woningbouw moeten worden uitgetrokken,
daar:
- de institutionele beleggers nauwelijks tot niet genegen zijn
in sociale woningbouw en premiebouw te investeren;
de kosten, vanwege de minder aantrekkelijke rente, voor de
gemeenschap toenemen;
de gemeenten financieel benadeeld worden, nu de bouwprogram
ma's niet worden gehaald;
- de werkgelegenheid in de bouw sterk onder druk komt te staan,
dringt zij er bij het college op aan het bovenstaande onder de
aandacht van de regering en volksvertegenwoordiging te brengen,
en gaat over tot de orde van de vergadering.
Dizze moasje wurdt ûndertekene troch alle fjouwer fraksjes.
De raad van de gemeente Boarnsterhim op 19 november 1987 in ver
gadering bijeen:
constateert dat de voorgenomen bezuinigingen van de rijks
overheid ook nu weer de gemeente direct en indirect op harde
wijze treffen;
draagt het college op de penibele financiële toestand van de
gemeente en de gevolgen voor haar inwoners onder de aandacht
bij de leden van de Staten-Generaal te brengen met daarbij
het dringende verzoek de gemeenten te ontzien bij komende
bezuinigingen
en gaat over tot de orde van de dag.
Als toelichting op deze motie zegt zij
"ondanks het bereikte bestuursaccoord met betrekking tot de al
gemene uitkering uit het gemeentefonds valt op te merken, dat de
regering naast de evenredige bijdrage van de gemeenten in de
realisering van de ombuigingstaakstelling van het Rijk van plan
is behoorlijk te snoeien op de specifieke uitkeringen.
In het kader van de decentralisatie worden bevoegdheden van het
Rijk overgedragen aan de locale overheid. De daarbij behorende
financiële middelen zijn echter onvoldoende.
Het wordt voor de gemeente een onmogelijke zaak haar gemeente
lijke verplichtigen naar behoren na te komen.
De kwaliteit van het bestaan wordt in onze dorpen zo langzamer
hand flink aangetast.
Daar wordt het direct gevoeld in werkgelegenheid, oudervoor
zieningen, gezinsverzorging, toestand wegen en rioleringen,
openbaar vervoer, sociaal cultureel werk, werklozenprojecten,
enz.
Het lijkt ons zinvol om nogmaals deze ernstige situatie onder de
aandacht van onze volksvertegenwoordigers te brengen.
0026V
