huishoudelijke afvalstoffen aan de inzameldienst te worden aangeboden. In de praktijk
worden soms zeer grote partijen bouw- en sloopafval aan een gemeente ter inzameling
aangeboden. Indien dit afval is vrijgekomen bij door de particulier zelf uitgevoerde
werkzaamheden, behoort dit afval naar de letter van de wet tot het grove huishoudelijke
afval In beginsel worden immers alle afvalstoffen die afkomstig zijn uit particuliere
huishoudens aangemerkt als huishoudelijke afvalstoffen. Hieruit zou vo gen dat de
gemeenten verplicht zijn tot de inzameling ervan. Dit kan de effectiviteit en de efficiency van
de inzameling van grof huishoudelijk afval in gevaar brengen.
Uitgangspunt voor de inzameling van bouw- en sloopafval uit huisih09de9Sjf de
laagdrempeligheid van de voorziening. De burger dient de zekerheid te hebben dat d't9^a'
van gemeentewege wordt ingezameld. Dit geldt echter alleen voor dat deel van het bouw- en
sloopafval dat niet afkomstig is van als bedrijfsmatig te kwalificeren activiteiten. Op grote
hoeveelheden zoals die ontstaan bij als bedrijfsmatig te kwalificeren activiteiten, is de
qemeentelijke inzameling niet berekend. Bovendien heeft de particulier een redelijk
alternatief, hij kan bijvoorbeeld een container huren. Dit betekent dat er grenzen moeten
kunnen worden gesteld aan de omvang en de hoeveelheid van het aangeleverde afval.
Daarom is het tweede lid opgenomen. Op grond van deze bepaling kan de zorgplicht vo°r
het inzamelen van grove huishoudelijke afvalstoffen buiten toepassing worden verklaard. Er
is qekozen voor een afwijking bij AMvB en niet bij gemeentelijke afvalstoffenverordening, om
qeen al te grote verschillen tussen gemeenten te laten ontstaan en om te waarborgen dat de
afwijkingsbevoegdheid niet te ruim wordt toegepast. Vergelijkbare problemen doen zich voor
bij andere afvalstoffen, zoals grote hoeveelheden grond uit de tuin of paardenmest. Voorts
kan worden gedacht aan oude olietanks of aan autowrakken. Het tweede lid biedt daarom
ruimte om ook met andere situaties rekening te houden. Als daar reden voor is kan ook de
plicht om een plaats beschikbaar te stellen waar deze afvalstoffen kunnen worden
achtergelaten, buiten werking worden gesteld. Voorts is het stellen van een hoeveelheids-,
gewichts- of omvangsgrens facultatief gesteld.
Artikel 10.23 Wet milieubeheer
1De gemeenteraad stelt in het belang van de bescherming van het milieu een
afvalstoffenverordening vast.
2. Onverminderd artikel 10.14 wordt bij het vaststellen of wijzigen van de verordening
rekening gehouden met:
a. het gemeentelijke milieubeleidsplan;
b. het gemeentelijke milieuprogramma, indien in de gemeente geen milieubeleidsplan
3. De^valstoffenverordening bevat geen regels als bedoeld in artikel 10.48.
Parlementaire geschiedenis 10.23 Wet milieubeheer
De Memorie van Toelichting zegt over dit artikel het volgende.
"De qemeenten zijn gehouden om een afvalstoffenverordening vast te stellen. De regels
worden vastgesteld in het belang van het milieu. Dat is ruimer dan de doelmatige
verwijdering van afvalstoffen. Ook regels die beogen de milieu-aspecten van handelingen
met afvalstoffen te beperken, zijn daardoor mogelijk. Men denke aan een verbod om ter
voorkoming van (geluids-)overlast afvalstoffen in te zamelen voor zeven uur s ochtends.
De qemeentelijke regelstelling moet vanzelfsprekend blijven binnen haar wettelijke grenzen.
Zo kunnen gemeenten niet op eigen initiatief een brengplicht invoeren voor bestanddelen
van het huishoudelijk afval. Dat zou hen in strijd brengen met artikel 10.28 waarin deze
bevoegdheid in toebedeeld aan het Rijk. Ook de in de artikelen 10.17 en 15.32 neergelegde
riiksbevoegdheid om personen een verplichting op te leggen om producten al dan niet in
combinatie met een statiegeldregeling in te nemen, moet worden gezien als uitputtend De
qemeenten kunnen een dergelijke inname dus niet verplicht voorschrijven. Eventueel kunnen
zij in het lokale milieubelang regels stellen omtrent de wijze waarop de inname geschiedt.
