Pagina 7
De foarsitter: Jo ha düdlik west, hear Zijlstra, en dêr sille jim ferskil fan miening halde.
De heer Frensel (D66): Voorzitter, ik wil toch graag nog even reageren. De heer Zijlstra heeft volstrekt gelijk
dat de raad een democratisch gekozen orgaan is en de besluiten kan nemen die zij neemt. Maar als je beslui
ten van zo'n importantie over opheffing van de gemeente, en zegt dat de eigen gemeente geen bestaansrecht
heeft, twee maanden voor de verkiezingen neemt, dan is dat naar onze mening echt iets waar je de bevolking
niet de kans geeft om zich daarover uit te spreken.
De foarsitter: Noch in ynterrupsje fan de hear Riemersma.
De hear Riemersma (FNP): Ik wol allinnich even sizze dat wy de léste wurden fan de hear Frensel hielendal
underskriuwe.
De heer Frensel (D66): Dan hebben we blijkbaar toch nog een klein debatje weten te veroorzaken over het
onderwerp herindeling, zodat het niet zomaar als hamerslag voorbij gaat.
Mevrouw Rozema (GroenLinks): Als laatste in de rij, als altijd, heb ik niet heel veel toe te voegen aan het
geen gezegd is. Ik kan natuurlijk memoreren hoe jammer het is dat Boarnsterhim zo weinig kansen heeft ge
kregen. GroenLinks was -helaas buiten de raad- als insprekende partij één van de partijen die de noodzaak
van de herindeling niet zag. Wij zagen wel de kansen voor dit mooie stukje Friesland, het blauw-groene hart
van de provincie. De financiële malaise was groot, maar daarvoor kon de gemeente een beroep doen op arti
kel 12. Langzamerhand zien we ook dat de gemeente omhoog krabbelt uit het financiële dal. Uit de onder
handelingen rond het herindelingsproces bleek regelmatig de kracht van onze gemeente. Onze sterke punten
worden nu overgenomen door Leeuwarden, Heerenveen, Skarsterlan en Südwest-Fryslan. Tegen de tijd dat de
herindeling een feit is, zijn wij, Boarnsterhim, misschien financieel wet gezonder dan dit viertal. Dat kan ik
allemaal zeggen, maar als hekkensluiter ga ik het anders doen. Ik ga een herdenkingsspeech voorlezen.
Wij zijn hier allen bijeen gekomen om ons respect te betuigen aan een nu 28-jarige schone, die haar 30e ver
jaardag niet meer zal vieren. Dat is namelijk de dag waarop haar laatste adem haar lichaam zal verlaten.
Boarnsterhim kwam op 1 januari 1984 ter wereld. De zuigeling had drie ouders, een moeder en twee vaders: I.
Daerderadeel, R. Auwerderhem en U. Tingeradeel. Allen afkomstig uit adelijke families met een roemrijk ver
leden dat teruggaat tot de middeleeuwen. Elk met eigen beruchte personen, strijd, romances en hun eigen
wapen. Voor de kleine Boarnsterhim voorwaar geen gemakkelijke opgave om haar ouders te evenaren. De
kansen leken groot. Het gebied waar zij over beschikte deelde een rijke geschiedenis en was verbonden door
de taal en sinds mensenheugenis door het water. Ze probeerde het echt, maar had voortdurend te maken met
weerstand. De ouders lieten zich af en toe nog gelden en maakten het hun kind niet gemakkelijk. Was er in
het verleden goud en bezit, de ouders hadden hun huishoudboekje niet op orde en Boarnsterhim erfde in
plaats van een volle schatkist een lege portemonnee. Het kind groeide op, maar bleef altijd wat bleekjes, net
te klein en te iel voor haar leeftijd. En dat terwijl de omgeving zo gezond was: omgeven door water en groen,
recreatie, boerenbedrijven en mensen die hun handen uit de mouwen willen en kunnen steken. De kansen wa
ren er wel, het had zo mooi kunnen zijn, maar helaas: drie jaar geleden sloeg het noodlot toe. Het altijd al
zwakke Boarnsterhim kreeg een griepje. Door een gebrek aan geld voor een goede behandeling groeide dit
griepje uit tot een levensbedreigende ziekte. Het streven om te komen tot beter en mooier onderwijs, norma
liter een zekere gang hoger in de vaart der volkeren, deed haar de das om. Het geld was helemaal op. Schul
den vormden als het ware een strop om haar nek en de oude herinneringen aan haar ouders speelden op. Haar
voogden, Broer en Waker, ook wel bekend als B6tW, zagen geen toekomst meer voor haar. Vrienden had ze
weinig, vijanden in overvloed! De meeste mensen interesseerden zich echter niet meer voor haar. De enige
steun die ze kreeg kwam vanuit linkse, liberale en Friese hoek. Ondanks haar ellende keken vrijers uit de om
geving belangstellend toe. In haar door ziekte en zorgen getekende gelaat zagen zij de bleke, kwetsbare
schoonheid die nog steeds diep verborgen in haar trekken aanwezig was. Eerst voorzichtig, maar allengs na
drukkelijker begonnen zij haar het hof te maken en zij slaagden in hun opzet. De ooit uit drieën ontstane zui
geling zal in vieren uiteen gaan. Opgaan in grotere eenheden, levensvatbare stoere knapen. Ze zal het alle
maal nog meemaken, zien hoe haar erfenis wordt verdeeld, zorgdragen voor een goede overdracht. Op 1 ja
nuari 2014 is het echt over voor Boarnsterhim, maar het mooie gebied met al haar schoonheid, kracht en
energie blijft bestaan, nu verspreid over vier nieuwe gemeenten. Boarnsterhim laat in elk van deze haar in
vloed gelden, zal elk inspireren. Haar lichaam is weg, maar haar ziel leeft voort, als een feniks verrezen uit
haar as!
De foarsitter: Dan jou ik no it wurd oan de portefüljehalder, de hear Baas.
Burgemeester Baas: Niet geheel zonder reden heb ik twee weken geleden in deze raad gezegd dat ik op
7/10
1 03 ferslach rie Boarnsterhim (part) 17042012.doc/7
