7Voorstel tot vaststelling van een verordening op de
ingeToruik-geving van openbaar gemeentewater of open
bare gemeentegrond voor bet innemen van ligplaats
door woonschepen.
GEMEENTE 1DAARDERADEEL
GROUW
No.1142
Aan de gemeenteraad.
Grouw, 22 mei 1963»
Zoals reeds in or.s tot u gerichte voorstel dd. 22 april j.l., no.999?
inzake het sluitend maken van de gemeentebegroting voor 1963 is opgemerkt,
zullen de inkomsten onder meer kunnen worden opgevoerd door het heffen van
gelden voor de aanleg van woonschepen.
Het is namelijk zo, dat zowel door de staat als door particulieren
voor de uitgifte van water en grond voor bovengenoemd doel bepaalde bedra
gen in rekening worden gebracht en er bestaat o.i. in de gegeven ongunsti
ge financiële situatie, waarin de gemeente verkeert, geen enkele reden,
waarom de gemeente terzake een andere gedragslijn zou volgen.
Teneinde bij de ingebruikgeving een vlotte gang van zaken te waar
borgen, hebben wij bijgaande verordening ontworpen, waarin u ons college
bevoegd verklaart, vergunning te verlenen tot het gebruik van openbaar ge
meentewater of openbare gemeentegrond ten behoeve van het innemen van
ligplaats door woonschepen.
Hoor de ruime definitie van het begrip "woonschepen" wordt bereikt,
dat niet alleen woonarken met een recreatieve bestemming, doch ook vroon
schepen, welke voor permanente bewoning dienen, onder de toepassing der
verordening vallen. Dit laatste is naar onze mening volledig verantwoord,
omdat men ook voor de bouw van woningen de beschikking over bouwterrein
moet hebben, waarvoor belanghebbenden zich bepaalde lasten moeten ge
troosten.
De vergunningen kunnen alleen in die gebieden worden verleend, waar
zij ingevolge de Verordening Landschapsschoon Merengebied toelaatbaar zijn.
De redactie van artikel 2 is daarop gericht.
Daar het hier gaat om de ingebruikgeving van wateren en gronden, die
tot het publieke domein van de gemeente behoren, is het verlenen van ver
gunningen, die zouden leiden tot belemmering van het verkeer, uitgesloten.
Artikel 5 beoogt te voorkomen, dat de vergunning een handelsobject
voor particulieren wordt.
In artikel 9 is het tarief gesteld op f 2,per m2 per jaar of ge
deelte daarvan voor woonschepen met een recreatieve bestemming en op f 1,-
per m2 per jaar of gedeelte daarvan voor woonschepen, welke dienen voor
permanente bewoning.
Haar onze mening bestaat er aanleiding tot het maken van deze diffe
rentiatie, omdat eerstbedoelde arken door verhuur aan derden in de seizoen-
tijd alleszins rendabel kunnen worden gemaakt, hetgeen voor laatstbedoelde
schepen niet mogelijk is.
Gelet op de vergoedingen, welke door de staat en particulieren worden
bedongen, menen wij dat bovenstaand tarief de toets der critiek kan door
staan.
De ontwerp-verordening bevat verder enkele summiere voorwaarden om
trent schadevergoeding, toezicht, voldoening van de vergoeding e.d., welke
voor zichzelf spreken, zodat wij met verwijzing daarnaar menen te kunnen
volstaan. j
Blijkens -
