- 13 -
De heer Vledder zegt, dat men beter niet kan afwachten. Spreker zou
er voor willen pleiten direct te beginnen waardoor men misschien de gelegenheid
nog krijgt via de Statenleden de provinciale verordening te wijzigen of aan te
vullen. Dit kan een taak van de commissie zijn. Dat daarbij de belangen van 3
gemeenten zullen worden doorkruist, ziet spreker niet. Deze behoev n zich ze
ker niet gefrustreerd te voelen.
Spreker zegt voorts de heer van Belle niet te begrijoen. Via de nrov.
regeling wordt er nu een grondslag gelegd, opdat de zaak niet meer uit de hand
zal lopen. Hen kan dan van onderen af gaan houwen aan een totaal beleid wor
het milieu. Hanneer er dan geen V.Doorn ;:met de klompen in het spul komt" kan
men dit beleid ook nog uitvoeren. Spreker meent, dat op langere termijn nog
heel wat te doen is, zoals bepaalde waters laten rusten, in de bargastervaart
de boten ligplaats geven enz. Ken kan dan ook met de provincie gaan praten over
de uitbreiding van de jachthaven in Grouw en dan deze bestemmen voor de boten,
die elders in de gemeente liggen. Daarvoor ziet spreker een taak voor deskun
digen en belanghebbenden in een commissie.
De heer van Belle merkt nog op, dat hij moeite heeft met een commissie,
zoals die nu wordt voorgesteld. De commissie krijgt nu taken te behartigen, die
tegenstrijdig kunnen zijn. Hij vraagt zich af waar het startpunt ligt, bij de
recreatie of bij het milieu.
De voorzitter antwoordt, dat hij getracht heeft uiteen te zetten, dat
de raad zich bestuurlijk op een ongebruikelijk pad begeeft. Spreker meent, dat,
wanneer de dagelijkse besturen van 3 gemeenten bezig zijn voor een samen
hangend gebied tot een gecoördineerd beleid te komen, er geen raadscommissie
moet worden ingesteld, die een verlanglijstje op tafel legt. Spreker zegt, dat
de raad met deze commissie een weg op wil, die de 3 gemeenten reeds bewandelen.
Dit betekent, dat de raad het reeds bestaande overleg gaat frustreren.
He zitten in
een gebied, dat men gecoördineerd moet gaan beheren,. Spreker zegt, dat een
commissie, zoals de raad voor ogen staat, nooit meer kan doen dan adviseren over
de inhoud van verordeningen. Dat de drie gemeenten bij de invoering van de
ligplaatsenverordening geen overlag met de watersportorganisaties hebben ge-
pleegdkomt voortuit het feit, dat de colleges van mening waren, dat de veror
dening vóór 1 mei in werking moest treden, teneinde de bestaande situatie te
bevriezen.
Spreker zegt, dat, indien b en w te zijner tijd komen met een verorde
ning op het recreatieschap, men zou kunnen zeggen: "stuur het ontwerp eerst
eens naar de belanghebbende organen en laat die dan hun lichtGmaar eens over
schijnen". Dit is de ene taak, die men aan een adviesorgaan kan toevertrouwen.
De tweede taak, in het geval dat er een verordening is, is, dat b en w voor
het geven van adviezen aan Gedeputeerde Staten zich eerst willen laten infor
meren door een aantal betrokkenen uit diverse belanghebbende verenigingen,
die daartoe een commissia;vormen, Ook zouden hiervoor raadscommissies kunnen
worden ingesteld. Maar geen commissie, die met een verlanglijstje komt.
Spreker gelooft, dat het niet verstandig is tussen het werk, waar 3
gemeenten mee bezig zijn, door te dansen.
De heer Sjde Boer meentdat de commissie niet anders wil dan advies
uitbrengen. Spreker gelooft, dat de voorzitter de eer aan zich zelf wil houden
en b en w een commissie wil laten instellen. Hij denkt, dat de voorzitter te
zwaar aan de gehele zaak tilt. Spreker zegt, dat de commissie v/el zal wachten
op het moment, waarop de staten de verordening in behandeling nemen en dan
zien v/at voor ruimte er dan voor de commissie over blijft.
be voorzitter vraagt wat de heer de Boer dan verwacht, als de commissie
doet waarop de heer de Boer doelt. Er zijn dan twee mogelijkheden. Of de drie
colleges zeggen:"Als het zo moet heeft het geen zin meer" of^eggen: "we gaan
gewoon door en hoe we dan ons voorstel indienen, dat zien we dan wel". Spreker
ziet tot zijn spijt op dit moment geen taak voor de voorgestelde commissie.
- 14 -
r,i r j
