-20-
De ruimtelijke ordening lijkt zo'n blok aan het been te worden:
De kosten rijzen de pan uit, en een uiterst kritisch beleid, zowel bij
de. keus van de opdrachten, als van de stedebouwkundigen, is geboden.
Wij zijn verheugd, dat de zogenaamde postzegelplannetjes nu met
eigen krachten worden uitgevoerd.
We hopen, dat de goede voornemens van tijdig overleg met- en rechts
bescherming voor de betrokkenen bij bestemmingsplannen zullen worden
gerealiseerd.
De provincie maakte ons gelukkig met een paar in schijn alternatieve
streekplannen, zo gedetailleerd, dat er voor de gemeenten nauwelijks ruimte
blijft. Van het kostbare inspraak-circus is nauwelijks iets te verwachten.
Opvallend isdat de plannen voorzien in het onttrekken van grote gebieden
aan de landbouw, een van de belangrijkste bestaansbronnen van Friesland.
We kunnen slechts hopen op het gezond verstand van onze statenleden.
Wij willen intussen blijven ijveren voor een fietspad tussen
Werpsterhoek en Goutum, in het belang van de veiligheid van onze kinderen
en van de vele fietsende pendelaars uit onze en andere gemeenten.
Op een kostbare structuurschets zagen we bossen verschijnen. We
vragen ons af wie dit bederf van het karakter van onze streek inbrengt
en zouden dit graag zien hersteld, we houden meer van een vrij uitzicht.
Ook het uitzicht uit de "Luif" aan de Meersweg werd er niet beter op.
Mag dat nu zomaar, vragen velen zich af.
De vrije vaart door de gemeentelijke wateren werd ernstig verstoord:
We hadden hevig "Pech" met onze bruggen, zowel in Wergea als in Grou.
En het lijkt er steeds meer op, dat we zelf voor de schade zullen moeten
opdraaien. Dit zal een beleid met technische en financiële vindingrijkheid
vragen. Heel of half afgesloten wateren passen niet bij deze gemeente.
We zijn blij dat de Höflanswei door ïdaerd binnenkort gereed zal zijn,
maar we zien de kansen op subsidie voor de Greate Krite wei bepaald niet
groter worden.
Met een sociaal-cultureel plan is een start gemaakt. We hopen, dat dit
werk voortgang zal kunnen hebben, al ziet het er naar uit dat we het zelf
zullen moeten bestuiveren.
Het sociaal-cultureel werk zoals de stichting IDA dat beoogt, wil in
Grouw en Warten maar niet goed slagen. Een overkoepelend bestuur moet dan
ook wel wat meer kunnen, dan briefjes schrijven waarin op hoge toon eisen
aan het gemeentebestuur worden gesteld. Hoe kan een gemeente anders op
verantwoorde wijze zaken met hen doen?
Waar is overigens de tijd, dat de IDA jeugd zich uitsloofde voor de
onderdrukte Vietnamezen, gebleven... Nu tienduizenden Vietnamese vluchte
lingen op wrakke scheepjes de gevaren van de zee verkiezen boven de moor
dende diktatuur in hun rode heilstaat, blijft het in de kringen van de
altijd wakkere aktievoerders voor de mensenrechten verbazingwekkend stil.
