Brievenbus/mailbox31
LeovtfLc2
la»;
31
De redactie van Leovardia reserveert graag ruimte voor brieven van
lezers. Zij behoudt zich wel het recht voor brieven in te korten.
Ons adres: Grote Kerkstraat 29, 8911 DZ Leeuwarden of
e-mail: historischcentrum@leeuwarden.nl
Stationnetje Harlingerstraatweg
In Leovardia 15 werd door Leendert
Plaisier aandacht besteed aan het
stationsgebouw van de Harlingerstraat
weg. Dit gebouw werd bewoond door de
familie Elzinga (man, vrouw, zoon, doch
ter). Deze zoon, Cor, was een klasgenoot
van mij en we speelden dikwijls op de
zolder van dit stationnetje. Op de begane
grond was de wachtkamer ingericht als
kleuterschool. Wij keken door de kieren
naar beneden en zagen hoe kleuteijuf
Gepke Hoogsteen de kleuters bezig hield.
Dit gluren, zonder gezien te worden,
vonden we erg spannend. Ik ben erg
benieuwd waar Cor Elzinga gebleven is.
De spoorlijn liep zuidelijk richting
spoorbrug, dwars door de weilanden,
die weer omringd werden door slootjes.
Woningen en het FEC waren er nog niet.
Op de slootjes schaatsten wij. Midden in
het weiland was een meertje. Iedereen
vertelde dat het wel zeven meter diep
was. In de tuin van de laatste woning
in de Bilderdijkstraat kun je nog een
vijver zien. Die moet van het meertje
zijn overgebleven.
Zomerdag waren wij vaak aan het
polsstokspringen. Eenmaal werd de aard-
appeltrein beschoten door een Engelse
jager. De trein was nog geen honderd
meter bij ons vandaan. Wij kropen in een
greppel en beefden van angst. In het ver
dere verloop van de oorlog zijn we daar
niet meer geweest. Wij woonden in de
Beetgumerdwarsstraat en ik herinner mij
nog heel goed de wijk 'het westen' waar je
zo fijn kon spelen.
Jan Bron, Leeuwarden
Geesje Hoekstra
Na jaren op zoek te zijn geweest
naar Geesje Hoekstra, heeft mijn klein
dochter Judith van der Star, haar via
uw tijdschrift Leovardia gevonden.
In het kort wil ik u deze story vertellen.
In 1947 ging ik als jeugdspeler van de
voetbalclub Hilversum naar Leeuwarden
naar de voetbalvereniging Leeuwarden
(later Cambuur) om daar met meerdere
elftallen een lang weekend door te breng
en en te voetballen. Ik werd met nog een
voetbalmaatje ondergebracht bij de familie
Hoekstra, een gezin met twee dochters.
Met de oudste, Geesje had ik meteen
leuk contact; zij liet mij Leeuwarden zien.
Wij waren meteen onafscheidelijk. Zij
ging overal mee: naar de wedstrijden en
er was ook nog een feestavond. We werden
smoorverliefd op elkaar.
Ik werd uitgenodigd om zes weken later
terug te komen, wat ik natuurlijk met
een aanvaardde. Geesjes vader had een
grote boot en op de Friese meren hadden
wij een heerlijke vakantie. Daarna ging
zij met mij mee naar Hilversum, waar zij
zes weken bleef logeren, in die dagen
bloeide de liefde snel op. Daarna ging
zij terug naar Leeuwarden en begon een
lange briefwisseling. Toch was de afstand
misschien een probleem en dit was
misschien ook de reden dat het uitraakte.
Toch ben ik haar nooit vergeten.
Begin januari (2005) ben ik, na telefonisch
contact, bij haar op bezoek geweest met
mijn kleindochter; het was allerhartelijkst
en gezellig. Ik heb nog regelmatig contact
met haar. Het was een wens van vele jaren
van mij die toch uitgekomen is na 57 jaar
Ab Wildenburg en Geesje Hoekstra die elkaar onlangs na 57 jaar weer terug zagen
Collectie Ab Wildenburg
