5
Spelmoment uit de op 24 maart 1935 gehouden wedstrijd Friesland - Frisia (5-1). Keeper
Gerrit Steenbergen van Friesland zal bij een aanval op zijn doel de situatie meester blijven
Collectie LW Friesland
Veel beter zelfs. Het seizoen 1909/10 werd
de club eerste. Het daaropvolgende seizoen
eindigde de club opnieuw bovenaan in de
2e klasse en volgde promotie naar de le
klasse van de FVB. In die hogere klasse
eindigde Voorwaarts opnieuw als eerste en
volgde in 1912 promotie naar de 3e klas
se van de Nederlandsche Voetbal Bond
(NVB). Opnieuw problemen met de naam.
De NVB kende al een vereniging met de
naam Voorwaarts. Nu werd gekozen voor
de Leeuwardensche Voetbal Vereniging
(LW) Friesland.
Onder de wapenen
Ook van speelveld werd veranderd. Het
algemeen speelterrein bij de Ambachts
school voldeed waarschijnlijk niet aan de
eisen en de club had de ambitie om op een
'eigen' veld te spelen. De gemeente Leeu
warden kon de club niet aan een veld hel
pen. In Huizum, in buurgemeente Leeu-
warderadeel, was wel een veld beschikbaar.
De voetbalvereniging LW (niet LW Fries
land) was opgeheven. Het voetbalveld aan
de westkant van de Schrans tegenover de
Huizumerlaan werd de nieuwe thuisbasis.
Op 24 september 1911 won Voorwaarts
haar eerste wedstrijd op het nieuwe veld
met 3-1 van SW uit Sneek.
Het optreden in de NVB was van korte
duur. Door het uitbreken van de Eerste
Wereldoorlog in 1914 werden diverse spe
lers onder de wapenen geroepen en kon
de club geen representatief elftal meer op
de been brengen. De club trok zich terug
uit de NVB competitie en ging weer in de
FVB spelen. Het veld aan de Schrans werd
verlaten. De club verhuisde naar de Mars-
sumerstraatweg in Leeuwarden, waar een
sportveld voor de Engelse militairen door
de FVB werd gehuurd. Daar speelden
meerdere clubs hun wedstrijden.
Na de oorlog (1918) moest opnieuw wor
den omgezien naar een sportveld. Weder
om zou de club naar Huizum gaan. Aan
de westkant van de Verlengde Schrans,
direct achter de huizen, lag een terrein
tussen de Nieuwlandsweg (de huidige
Vincent van Goghstraat) en de Ferdinand
Bolstraat. Vijf jaar zou de club hier haar
wedstrijden spelen.
Protest
In 1920 besloten de clubs Friesland en LVC
tot een fusie. Friesland had een beperkt
aantal spelers, maar wel een veld; LVC
had veel goede voetballers, maar geen veld.
Een combinatie lag voor de hand en pak
te, zo zou later blijken, ook sportief goed
uit. Met mannen als Van Zuijlen, Greben,
Leijsma en Geas van LVC kon een sterk
team worden geformeerd. De clubnaam
Friesland bleef gehandhaafd. Het 'nieuwe'
team werd in haar eerste competitie glans
rijk kampioen van de 2e klasse NVB. Het
gelukte de ploeg nog niet om te promove
ren naar de le klas. Dat lukte de compe
titie daarop wel. Liefst 15 seizoenen zou
Friesland in de eerste klas, toentertijd de
hoogste klasse in het amateurvoetbal, spe
len. Met memorabele wedstrijden. Twee
wedstrijden springen eruit. De eerste op
15 oktober 1922 toen Be Quick met 1-0
werd verslagen. Deze Groninger club was
in competitieverband ruim 4 jaar onge
slagen geweest. De tweede was in het sei
zoen 1936/37 tegen Heerenveen, met Abe
en Jan Lenstra in haar gelederen. Fries
land moest winnen om niet te degraderen.
De club kwam met 2-0 voor, maar Hee
renveen wist gelijk te maken. Friesland
protesteerde (dat kon in die tijd nog) tegen
het niet toekennen van een strafschop.
Na de wedstrijd werd de penalty alsnog
genomen. Het duizendkoppig publiek zag
Lutzen Scheepstra de bal er in schieten.
De stand werd op dat moment 3-2 en zou
voor Friesland handhaving in de le klas
betekenen. Het protest werd in Deventer
behandeld. Zaterdagavond 29 mei 1937
's avonds om kwart voor elf kwam het tele
foontje uit Deventer: protest afgewezen. De
stand bleef 2-2 en Friesland degradeerde.
Geel-blauw
In 1923 deed zich de mogelijkheid voor om
een terrein van notaris Ottema te huren.
Het terrein lag aan de oostkant van de
Verlengde Schrans achter de villa Bornia
State. Dit voetbalveld zou 40 jaar de thuis
basis van Friesland zijn. In 1929 kreeg
de club een nieuw wedstrijdtenue. Het
marineblauwe shirt met een gele kraag
en gele manchetten werd vervangen door
een helder blauw shirt met een overlangse
verticale gele baan. Voor de donkere voet
balbroek kwam een witte in de plaats. Het
tenue is ook nu nog het officiële. Met de
komst van de shirtreclame speelt het eer
ste seniorenelftal regelmatig in een aan
gepast tenue; echter wel in de geel-blauwe
kleuren.
De LW Friesland werd onder de stu
wende leiding van secretaris Slotboom in
de jaren twintig van de vorige eeuw een
club met ambities. De wedstrijdtactiek,
de training en de medische zorg werden
speerpunten van het beleid. Tot dan werd
de training verzorgd door eigen mensen,
maar het bestuur vond dat het professi-
