4 We mogen samen zo graag een reisje maken door bos en heide genieten van natuur we gaan dan allen het schoolwerk even staken en storen ons aan geen tijd en aan geen uur eerst hebben we wat moeten sparen het reizen dat kost je heel wat geld meneer wou het wel voor ons bewaren en de rest is ook door hem besteld de tijd is daar en dus wij stappen in de bus en tuffen vrolijk met elkaar naar Appelscha daar is het mooi, je vindt er hei en zand prachtige bossen, duin en zonnebrand ga met ons mee het is een heerlijk land 't lijkt er wel Klein Zwitserland naar Appelscha! naar Appelska! (Dirk Jaspers) naar Appelska! (Remmie Atsma) Het lied was in zoverre praktisch dat het voor iedere bestemming toepasselijk bleef zonder dat het rijm hoefde te worden omgebouwd. Je kon ermee weg van Roo- deschool tot Valkenswaard. Dit moesten wij dan zingen voor de 'vader en moeder' van de jeugdherberg ter plekke. Meneer Goerres had ook nog een afscheidslied gedicht, waarvan ik me alleen herinner dat het was op de wijze van Blonde Mien- tje. Je moest bij hem wel goed meedoen, want hij sloeg hard, zij het slechts één keer. Dat was voor iedere leerling wel genoeg, zowel voor wie het aanschouwde als voor wie de klap kreeg. Voor het verdere leven bepalend Wie aan de Hofschool in die periode terug denkt, doet dat niet zonder dierbare her inneringen aan meneer Hosper. Wie klas se 6a bereikt had, voelde dat als een verademing. De kwaliteit van zijn lessen was ongekend hoog, ook al waren we ons daarvan toen nog niet bewust (geschiede nis en taal vooral). Voorbij was de tijd dat je moest vragen of je naar de WC mocht. Wie moest, ging gewoon. Eens kwam ik te laat op school vanwege een tennisles in alle vroegte. Zijn reactie: 'wat leuk dat je al tennist.' 'Met een leerling van de Leeuwarder School Vereniging.' Een van ons had periodiek de telefoon (nummer 6618), zoals ooit Kees de Jongen de bel. Meneer Hosper gaf aanwijzingen voor correct en efficiënt telefoneren. Hij deelde soms de klas in in werkgroepen voor bepaalde vakken. De knapste was leider van de groep en gaf zelf les aan groepsleden, die er niet uitkwamen. Daarbij liep meneer Hosper, per slot Hoofd der School, regel matig de klas uit en bleef soms uren weg. Geen leerling die eraan dacht om keet te trappen. Bij ons verkeersexamen zat hij in de zijspan van de politie. Aan het eind van ieder schooljaar bezocht hij met meneer Miedema de ouders van iedere leerling (6a respectievelijk 7) aan huis om het advies te bespreken dat zij zouden uit brengen aan de directeur of rector van de middelbare school. Bij dezen woog het advies van meneer Hosper zwaar. Bij de toelatingsexamens scoorden klassen van de Hofschool onverdeeld hoog, ook al was het soms nodig dat meneer Hosper kinde ren bijles gaf aan huis in de Sperwer straat. Iedereen kent mensen, die voor hun verdere leven bepalend zijn geweest. In mijn geval reken ik de heer G.U. Hosper daartoe. Jubileumpublicatie ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Leeuwarder School Vereniging Mij ooit toegezonden door een der gefotografeerden. Plaats en datum zijn mij niet bekend, maar het zijn wel allemaal 'Hofsketen', met wie ik in de klas heb gezeten. Boven ste rij van links naar rechts: Jansje Weersma, Tineke van der Laan, Tiny Heins, Anneke Stout, Greta Tjepkema; tweede rij: Trijntje (Tineke) Verf geboren 28 mei 1936, net als ik, Hanneke Hoekstra, Elientje van Dantzig (apotheek op de Voorstreek), derde rij Marga Spithost, Margo van der Velde, Corry van Balen Walter Collectie: K. Toxopeus

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2007 | | pagina 6