TH* 77 24 Scherf van een Wezer bord merkend voor Wezer aardewerk is de rad- stempelversiering, zoals op de buik van de bierpul is te zien. Voor Leeuwarden duidelijk een importproduct en dus duur. Veel voorkomend binnen stadsopgra- vingen zijn de baardmankannen. Bij Kota Radja is een halsscherf gevonden van zo'n kan; het betreft hier de onderkant van de baard. Hierdoor kan deze scherf gedateerd worden rond 1650. Dergelijke kannen werden gemaakt in Siegsburg of Frenchen in Duitsland. We noemen dit aardewerk Duits steengoed, omdat het bij een hoge temperatuur gebakken werd waardoor de klei ging sinteren en hierdoor water dicht werd. Door ook nog een afdekkende zoutglazuur aan te brengen was deze kan vrijwel geheel waterdicht. De afbeelding van de baardman op de hals van de kan werd gemaakt met behulp van een mal. De afbeelding werd als het ware op de leerharde klei gedrukt en daarna afge bakken. Duits steengoed was in die tijd een groot exportproduct. Duitsland kende veel steengoedbakkerijen onder andere in Siegsburg, Frenchen en Raeren. Zeldzamer dan de baardmankannen zijn medaillonkannen. Deze werden gemaakt in het Schwarzwald en Westerwald in Duitsland. Net als bij de baardman, wer den de kleine medaillonnetjes op de leer harde kan gedrukt en daarna werd het geheel afgebakken. De fragmenten gevon den bij Kota Radja zijn afkomstig van een bierpul en zijn te dateren rond 1650-1675. Deze bierpullen hadden meestal een tin nen deksel. Fragment baardman "Wezer bierpul Waldglas of verre de fougere Dat glaswerk in het verleden een luxe product was, blijkt uit het kleine aantal glasscherven dat werd gevonden. Opmer kelijk is wel, dat het heel oude scherven zijn. Zo zijn er een kleine en iets grotere scherf gevonden van het zogenoemde Waldglas, gemaakt in Duitsland. Het gaat hier om twee scherven van verschillende glazen. Bij de ene kun nen we aan de vorm en ronding van de scherf zien dat het hier gaat om een lage drinkbeker met horizontale ribben. Deze ondiepe cylindrische kommetjes staan in de Duits sprekende gebieden bekend als maigelein. Deze naam is weer afgeleid van het Italiaanse miolo of mucolo, welke laatste weer afkomstig is van het Latijnse modiolus, wat maatglas betekent. De tweede, redelijk grote scherf is afkomstig van zo'n maatglas. Deze meest al hoge cilindrische glazen hadden een horizontale versiering van omgewonden glasdraad op regelmatige afstand van elkaar. We noemen ze ook wel pasglas. Het verhaal wil dat men bij drinkgela-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2010 | | pagina 26