eeebke weottg, miiiiiN ra mie cisutims vereerd met deïnteehnlngvan IM. den KQKIKG. der pminne Friesland bekroond voor Wapen- en Macht kunde. met eigenhandig geschilderde Wapens, Verzoeke inteekeiiingbiljetten van dit zeld zaam Prachtwerk aan te vragen bij den rar- Tftttrdiger R. B. S, t Zaailand 101Leeuwarden t 26 Advertentie in de Leeuwarder Courant, waarin Heerke Wenning zijn werk aanprijst, 8 november 1886 ij liliiimill 14 c-, dBirm 111 uiïtj rrïtii j 11 ii 11 iiif unïï: '-1, AA NAYS minimumloon was 25 cent). Hij kreeg opdracht een grote reclame te schilderen op de zijmuur van het Doelenhotel. Dat deed hij zo voortreffelijk, dat het loon met 5 cent werd verhoogd. Op verzoek van zijn vader kwam Ype terug naar Leeuwarden en omdat die dat graag wilde, deed hij een toelatingstest om op het kadaster te mogen werken. Hij slaagde meteen en men was verbaasd over de prima uitvoering van de verstrek te opdracht, een deel van Ferwerderadeel uittekenen. Ype kwam op het kadaster te werken en deed landmeters en ingenieurs versteld staan van zijn werkstukken. Die leken wel gedrukt te zijn. Dit werk lag Ype echter niet en dus ging hij terug naar Amsterdam en na een tijd in stilte te hebben gewerkt, brak hij in 1910 door met zijn eerste expositie. De Nieuwe Rotterdamse Courant van 16 juni 1913 schreef daarover: 'Er zijn naturen die in de kunst lang kunnen zwijgen, doch wanneer ze aan het praten gaan, dan ook werkelijk wat te vertellen hebben. Zulk een natuur heeft Ype Wenning, de schil der van wien niemand ooit had gehoord en die met rijp, voldongen kunstwerk plots is verrezen. Het is de tweede tentoonstel ling, welke ons onder oogen komt. Deze is volledig en geeft den schilder in gansche geaardheid en in het beste wat hij thans in zijn mars heeft. Doorgaans is het een landschap, een enkele maal een meisjes kopje, een stilleven of het hoekje van een dorp of stad. Breitners naam, diens for- schen, mogen wij eigenlijk niet noemen naast dien van den zachtzinnigen dromer. Hij toch heeft van dergelijk gegeven een wrange, de zenuwen van het stadsleven rakende aanschouwing gewrocht, Ype Wenning maakte een bekoorlijk land schap, waaraan kleur poëzie ontleent.' In 1913 won Ype de Prix de Rome en vertrok een jaar later naar Italië. Ype schilderde ook veel Friese en Zuid- Hollandse landschappen, waarin hij uit muntte. Zijn werk, dat ook na zijn dood nog regelmatig in Friesland is geëxpo seerd en een vaste plaats heeft in het Haags Gemeentemuseum, wordt geka rakteriseerd door een brede, impressio nistische toets en voorzichtige kleuren. Hij heeft onder meer gewoond en gewerkt in Giethoorn, Oudewater, Rome en Parijs, maar bleef Friesland trouw als lid van het Ype Wenning, de zoon van Johannes. Hij was een kunstschilder van de Haagse School, hier geportretteerd omstreeks 1905 Collectie Loes Wenning Frysk Selskip Rjocht en Sljocht in Den Haag, waar hij regelmatig provinciege noten ontmoette, onder wie Pieter Jelles Troelstra. Grootvader was in 1901 in het huwelijk getreden met Maria Johanna Bloemer. Op 13 februari 1902 kregen zij een zoon, mijn vader, die naar zijn grootvader werd genoemd. En op die dag voltooide mijn overgrootvader zijn gedicht De Grenzen, dat nu bij mij thuis hangt. Het is hand geschreven, niet alleen in Oud-Hollands schrift, maar hij versierde het ook in kleur en met de symbolen Geloof, Hoop en Liefde.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2010 | | pagina 28