13
Tennisclub Wilhelminabaan, tijdens onderlinge tenniswedstrijden, rondom het piano
orgeltje van Mr. M.E. Hepkema, 1914
vaart door de stadsgrachten en een groots
vuurwerk en het zal duidelijk zijn dat
Hepkema een tevreden man was, die het
gelijk weer aan zijn kant vond. Hij had dit
alles bijna in z'n eentje georganiseerd.
Maar ja, ik was er nu eenmaal
Op 6 januari 1922 werd Minderts enige
zoon Jacob Tjebbo Minderts geboren.
Wanneer we niet twijfelen aan de oprecht
heid van de vele sprekers bij de begrafe
nis van Mindert Hepkema, dan is hij een
gevierd en gewaardeerd man geweest
met grote betekenis voor de samenleving
in Friesland en Leeuwarden. Hoe kan
het dan, dat deze constatering niet werd
gedeeld door zijn zoon Jacob (Jaap, Japie)
van wie een uiterst onthullend, openbaar
gemaakt archiefstuk uit 1994 is gevonden,
dat in Tresoar aanwezig is. Onder de titel
Mijn prilste en wat latere herinneringen
heeft Jaap Hepkema een en ander, zoals
hij zelf aangaf, 'voor-de-vuist-weg opge
schreven'. Hieronder staan door mij in
hoofdstukjes gerubriceerde, deels letter
lijke tekstgedeeltes, die getuigen van zijn
gefrustreerde jeugd. Hij schreef deze op
Mindert Evert Hepkema (Nijehaske
1881-Leeuwarden 1947). Jurist. Advocaat
en procureur. Eigenaar van het Nieuws
blad van Friesland. Deken van de Orde
van Advocaten. Voorzitter van de Friesche
Elfstedenvereeniging (1909-1947)
de pretentie volledig te zijn, noem ik dat
hij bestuurslid was van de Koninklijke
IJsclub, de vereniging De Spaarkas, de
Woningvereniging Leeuwarden, het comi
té voor de vliegdemonstratie op de Wilhel
minabaan in 1910, het Fries Genootschap,
de Vereniging voor Volkenbond en Vrede,
het juristen leesgezelschap Themis en het
Herdenkingscomité Gemeente Leeuwar
den 500 jaar. Daarnaast zag hij kans in
zijn vrije uren toneel te spelen en te foto
graferen, getuige zijn fraaie opnamen op
Beeldbank Leeuwarden.
Buitengewoon talentvol was Mindert
Hepkema in het organiseren van feestjes
en festiviteiten. Waar zich de gelegenheid
maar even voordeed nam hij gasten mee
op zijn boeier of op zijn grote salonboot
Tjet-Rixt.
Het meest in het oog springend was
evenwel het herdenkingsfeest ter gelegen
heid van het vijfhonderdjarig bestaan van
de stad Leeuwarden in 1935, een evene
ment met een twijfelachtig historisch oor
deel. Volgens Hepkema was het volstrekt
duidelijk: in 1435 waren de terpen Olde-
hove, Nijehove en Hoek gefuseerd tot één
rechtsgebied. Zo'n toepasselijke aanlei
ding kon Leeuwarden toch niet aan zich
voorbij laten gaan? De commissaris van
de koningin Van Harinxma thoe Sloten en
de gemeenteraad van Leeuwarden vonden
de feestelijkheden in een tijd van crisis
helemaal niet passend, maar Hepkema
ging samen met zijn Herdenkingscomité
Leeuwarden stug door. Op de Tuinen ver
scheen een bordkartonnen replica van de
Tuinster waterpoort, in de binnenstad
werd overal gevlagd, de Oldehove en het
stadhuis waren verlicht en vele Leeuwar
ders hadden zich in schitterende histori
sche kostuums gehesen.
Op 4 september werd in de Prinsentuin
een historisch tafereel opgevoerd, er was
een historische optocht en in een luchtbal
lon kon men de feestelijke stad vanuit de
lucht bewonderen. Voeg daarbij nog de
rijderij om de Gouden Zweep, een gondel