,,&nó garnizoen'
CoiltllH tll*K«'Il
■iiililaiiM'ii burgerij
\e luchtvaartdagen anno 1952 zijn
alweer geschiedenis. De Seafury's,
de Meteors, de Thunderjets en wat er
verder maar boven het biljartlaken van
het vliegveld dartelde op die bar
koude, maar toch best geslaagde
dagen, slaan hun vleugels weer heel
wat verder uit en wie nu het vliegveld
op wil, zal merken, dat de mannen-
n>et-witte-petten bij dat tolhek niet
langer genoegen nemen met een
kaartje-van-een-gulden, doch veel in
gewikkelder papieren wensen te zien.
Tegelijk met de militairen van de vliegbasis
zijn ook weer bescheiden op de achtergrond
getreden de leden van de stichting „Ons
Garnizoen", die in nauwe samenwerking
met de luchtmacht de luchtvaartdagen or
ganiseerden.
Deze bescheidenheid houdt echtea" hele
maal niet in, dat „Ons Garnizoen" het nu
verder welletjes vindt tot het volgend jaar.
De taak die de stichting zich gesteld heeft,
is daar niet naar. Wanneer de penning
meester zijn kas heeft opgemaakt en de na
gelaten betrekkingen van omgekomen
vliegers via V'an Weerden Poelman- en
Karei Doormanfonds met een groot deel
van de recette van de luchtvaartdagen ge
lukkig heeft gemaakt, en men alvast eens
van gedachten heeft gewisseld over de
vliegdagen van het komende jaar, dan is
er weer het minder spectaculaire, in de
statuten van de stichting nauwkeurig vast
gelegde werk. Dat heeft ten doel om het
de militairen van zee-, land- en luchtstrijd
krachten, die in Leeuwarden gelegerd zijn
door het vliegveld zijn het bijna allen
luchtmachtmilitairen het gevoel te geven,
dat hun aanwezigheid hier op prijs wordt
gesteld.
Eerste contac t
Ons Garnizoen doet dat op allerlei manie
ren. Wanneer b.v. de soldaat Willem
Brinkman, helemaal uit Goes, bericht ge
kregen heeft dat bij het vaderland in Leeu
warden moet komen dienen en dit, mis
schien met gemengde gevoelens vernomen
bericht werkelijkheid is geworden, krijgt
hij van zijn commandant militair voor
zitter van „Ons Garnizoen" op een goede
dag bericht, dat hij met een groep, ook pas
aangekomen collega's, uitgenodigd is op het
stadhuis. Hij wordt daar welkom geheten
door de burgemeester, drinkt een kop thee,
hoort de burgervoorzitter van „Ons Garni
zoen aan de hand van lantaarnplaatjes een
en ander over Friesland vertellen en be
zichtigt het pas gerestaureerde stadhuis.
Brinkman voelt zich zowaar een beetje
thuis en dat was ook juist de bedoeling.
Vliegtuigmonteurs repareren een Meteor.
Hoeken en bezoeken
Terug op de basis of in de kazerne zal hij
regelmatig met „Ons Garnizoen" te maken
krijgen. De boeken, die hij uit de biblio
theek leent, zijn bijeengebracht door de
stichting. liet materiaal waarmee hij in de
knutselwerkplaats zijn vrije tijd nuttig be
steedt is op dezelfde manier verzameld.
(Wat er op die knutselwerkplaats gewrocht
wordt, heeft men op de luchtvaarttentoon-
stelling kunnen zien. Een struise zeilboot
was een van de meest spectaculaire pro
ducten.)
Wil de soldaat Brinkman eens een avond
in een huiselijke kring doorbrengen: Ons
Garnizoen heeft er voor gezorgd, dat er
adressen zijn, waar hij met open armen ont
vangen wordt. Heeft hij studieplannen en
zijn er moeilijkheden op de een of andere
manier: Ons Garnizoen is er, om ze méé
onder ogen te zien en zo mogelijk een op
lossing te vinden.
Dit alles is zomaar een greep uit het vele
werk, (lat „Ons Garnizoen" voor de mili
tairen, die hun dienstplicht in Leeuwarden
moeten vervullen, doet. Dat men dit werk
kan doen, is alleen mogelijk, dank zij de
spontaan geboden morele en financiële
steun, die vertegenwoordigers uit alle lagen
van de Leeuwarder bevolking verlenen.