^^LOat elk gezin aangaat
„Practistiï en niet „Beter
In (leze en de komende weken vinden e.r bin
nen onze Leeuwarder Gemeenschap enkele
belangrijke gebeurtenissen plaats, die de
moeite van het bespreken in deze rubriek
voor de vrouw zeker waard zijn.
Daar is allereerst, nu reeds voor de derde
maal, de Gezinsweek, die dit jaar van
J9—26 October wordt gehouden. Wist u,
dat de opzet van de Leeuwarder Gezins
week, om deze met verschillende groeperin
gen uit onze bevolking gezamenlijk te orga
niseren, overal in het land de aandacht
beeft getrokken? Mopperen op onze stad
horen wij maar al le vaak; is het echter niet
van groter belang er eens op te wijzen, hoe
er binnen onze Leeuwarder gemeenschap
toch een samenwerking groeiende is, waar
andere plaatsen nog niet aan toe zijn? De
vele vrouwen van de meest uitlopende
richtingen, die hun trefpunt hebben in de
maandelijkse bijeenkomsten van het Alg.
Vrouwen Comité „Tot Opbouw" zullen dit
zeker beamen! (wanneer volgt toch eens
een Alg. Mannen Comité?)
In de Gezinsweek 1952 zullen weer aller
lei problemen, het gezinsleven betreffend
worden besproken door deskundigen en ver
tegenwoordigers van kerkelijke en op ander
h-rrein werkzame instanties. Lag vorige
jaren de nadruk vooral op de problemen
binnen het huwelijk, in de verhouding tus
sen man en vrouw, dit jaar zal bijzondere
aandacht worden geschonken aan de roep
van véle jongeren om een houvast, een ze
kerheid, of, zo u wilt, een basis, van waar
uit zij leven kunnen. Vele ouders zullen dit
probleem bij hun kinderen hebben opge
merkt, doch ontvangen zelf graag op dit
moeilijke terrein een richtsnoer. Uitdrukke
lijk wijst het organiserend comité Gezins
week 1952 er op, dat alle bijeenkomsten
vpor iedereen open staan.
Niet minder belangrijk, ofschoon in onze
stad nog niet zo ingeburgerd, is de viering
van de Dag der Verenigde Moties", die
over de gehele wereld op 24 October plaats
heeft en die in Leeuwarden o.a. op de
scholen, in jeugdorganisaties en door Het
Baken wordt herdacht. In gedachten zie
ik nu verschillende vrouwen haastig deze
bladzijde omslaan: smaakt het woord Ver
enigde Naties niet naar politiek en zijn we
voor dit smaakje niet nog banger dan voor
aangebrande snijbonen?
En toch: doen we onszelf en ons gezin niet
tekort door zo simpel te redeneren? Juist
wij vrouwen moeten ons ter wille van dat
gezin verdiepen in het vele, wat de V.N.
juist op nict-politiek gebied, verrichten.
Steeds weer beschamend is het te merken
dat wij wel alles afweten van de .schermut
selingen in de Veiligheidsraad of in de Alg.
Vergadering van de V.N., maar niets van
dat gehele enorme werk der gespecialiseer
de organisaties. Wij lezen b.v.in een pu
blicatie van de WHO (Wereldgezondheids
organisatie), hoe door het uitzenden van
deskundigen over de gehele wereld wordt
getracht ziekten te bestrijden. Slechts 1
van de wereldbevolking leeft in „ontwik
kelde" gebieden, waar, zoals bij ons, de ge
middelde leeftijd van de mens is: 63 jaar.
In het overgrote deel der wereld wordt
men echter niet ouder dan 30 jaar. In
Nederland is het sterftecijfer voor tbc nog
steeds dalende (1951: 1600 sterfgevallen)
Een kraamverpleegster gaf in be
paalde provincies van Mexico 3
maandse cursussen aan onopgeleide
vroedvrouwen. Het resultaat wasdat
het sterftecijfer voor zuigelingen in
een nederzetting terugliep van 223
tot 112 per 1000in de tijd van 2
jaar!
doch over de gehele wereld sterven er toch
icg jaarlijks 5 millioen mensen aan deze
vreselijke ziekte. Grote armoede heerst in
vele delen onzer aarde en armoede maakt
vatbaar voor ziekten. Niet kunnen werken
betekent o.a.: geen deel hebben aan het
binnenhalen van de oogst, dus: honger. Wij
leven, ondanks onze eigen zorgen, toch wel
iri een gelukkig hoekje van de aardbol. liet
is goed, af en toe eens herinnerd te worden
aan dit grote voorrecht. Het is niet vanzelf
sprekend, dat wij over voldoende voedsel
en kleding beschikken en op medische hulp
en onderwijs kunnen rekenen.
Een der eerstnodige dingen in de zg. „on
derontwikkelde gebieden" is: de mensen
leren lezen en schrijven. De UNESCO
(Organisatie der V.N. voor Onderwijs,
Wetenschap en Cultuur) zendt daartoe vele
deskundigen uit om dit analfabetisme te
bestrijden. Hand in hand met verbetering
van onderwijs gaat het invoeren van
moderne, verbeterde landbouwmethoden,
waardoor de opbrengst van het land hoger
wordt en de welvaart stijgt. Ook op het
gebied van economie, internationale recht
spraak, arbeidswetgeving en vele andere
Zjiken werken de speciale organisaties, die
met grote voortvarendheid te werk gaan.
met als einddoel de welvaart te bevorderen
over de gehele wereld. Naast deze organi
saties staat dan nog lipt Hoge Commissa
riaat voor de Vluchtelingen o.l.v. onze land
genoot mr. G. J. van Heuven Goedhart,
aan wiens zorgen de 40 millioen vluchtelin
gen zijn toevertrouwd,
liet is onze diepe overtuiging, dat het werk
van deze neven-organisaties op de lange
duur van de allergrootste betekenis zal blij
ken te zijn voor het behoud van de wereld
vrede. J- W. P.
Ilct artikel van mej. Poldermans ever doel
matige woninginrichting moest, wegens ge
brek aan plaatsruimte, hier en daar iets
worden bekort. Waar gehakt wordt vallen
spaanders en zo was het ook in dit geval.
Het zal de lezeressen (en lezers) zijn opge
vallen, dat niet van „Practisch Wonen",
maar van „Beter Wonen" werd gesproken.
De tentoonstelling droeg echter de eerste
naam en mej. Poldermans had deZe ook
aan haar beschouwing toegedacht.
Iln torh li «vaan or viiiirwrrk
In 1907 of 1908 - het juiste jaartal is me
ontschoten - werd besloten na een feest
eens iets anders te geven dan vuurwerk.
Vuurwerk was mooi, zo redeneerde de feest
commissie, maar het was altijd hetzelfde.
We hadden in Leeuwarden een vereniging
van onderofficieren, die „Ons Belang
heette. De leden beoefenden als liefhebberij
het vormen van „beeldengroepen' uit leven
de mensen. Zij werden uitgenodigd op de
bewuste avond hun merkwaardige kunst ten
beste te geven.
Er werd een podium gebouwd, dat naar ik
meen wel drie meter hoog was. Voor de
verlichting werden illuminatie-potjes ge
bruikt. Na de voorstelling van elke groep
„levende beelden" werd een zeildoek om
de voorstellingsruimte getrokken, zodat de
onderofficieren rustig een andere groep kon
den vormen. Het publiek vond alles heel
mooi. Wat de beeldengroepen precies voor
stelden, is mij ontgaan, maar het zul/en wel
Griekse of Romeinse godinnen en goden
uit de Oudheid zijn geweest.
Een tijdlang ging alles goed, maar toen trad
Vulcanus, de god van het vuur, plotseling
als spelbreker op. Het kleed kwam te dicht
hij de vetpotjes en raakte in brand, tot
grote ontsteltenis van de vertoners. liet
eigenaardige was, dat het publiek niet be
greep, dat dit een ongeluk teas. Er werd
luid geapplaudisseerd
Maar dit veranderde, toen men de altisten
langs het trapje de vlucht zag nemen. Velen
liepen brandwonden op en één brak een
heen. De kleren van deze mensen waren
in het kleedhokje geborgen en verbrandden.
Zo kreeg dit feest een tragisch einde, zij
het dan, dat er toch nog vuurwerk aan te
pas was gekomen.... P. d. BRUG
