'k Mei de lette hjerst wol lije
Fa. H. JOLMERS Zn.
I 3
VERHUIZINGEN - TRANSPORTEN
IMMAKAOC Z Z 63 UKfWAKOCN TfltfOON 4W6
Er waren desondanks Vele onzekere facto
ren, Het kon zijn, dat liij bespied werd uit
een van de huizeqi Al was bet niet druk op
straat, toeh konden voorbijgangers hel
experiment doen mislukken. En ten slotte
zou een ontijdige terugkeer van het kwartet
de pret kunnen bederven.
„Wie niet waagt, die niet wint, bedacht
de koene speurder. Hij was nu vlak bij de
zwarte auto gekomen, behoedzaam keek hij
om zich heen. Er naderde een juffrouw op
de fiets. Snorrepijp hield zijn tot liet uiter
ste gespannen lichaam in bedwang en
speelde heel even de rol van kuierende
rentenier. Het meisje verdween uit het ge
zicht.
En toen sloop de detective zeer doelbewust
naar de auto. „Op slot of niet op slot, dat
is de kwestie", dacht hij, terwijl hij snel en
krachtig de kruk van de bagageruimte
greep. De kruk gaf mee, de klep ging open.
Snel inspecteerde de detective het slot aan
de binnenkant. „Ik kan er weer uit", juichte
het in z'n binnenste. En metefen klom hij,
met een voor zijn corpulentie uitzonderlijke
behendigheid in de bekrompen ruimte.
Voordat hij de klep sloot keek hij nog even
naar alle kanten. Er was geen onraad
Toen liet Snorrepijp het slot klikken en hij
zocht in het donker de gemakkelijkste hou
ding, die in de gegeven omstandigheden te
bereiken was
Na een kwartiertje keerden de vier mannen
terug. De heer Snorrepijp vernam hun
rumoer met genoegen en spanning. De por
tieren klapten, de auto ging rijden, liet
werd een ongemakkelijke rit, maar onmis
kenbaar zou de detectfeve zijn doel berei
ken.
Dit do 1 - de lezer kan het alreeds bevroe
den was het stille binnenplaatsje in Leeu
warden bij de kelder. De auto kwam tot
stilstand, de mannen stapten uit, toen Snor-
repijp geen voetstappen en geen stemmen
meer hoorde, haalde hij z'n kleine zaklan
taarn te voorschijn. Hij liet het licht op het
slot schijnen en duwde met een sleutel
tegen de palletjes. \a enige vergeefse expe
rimenten lukte het. Eerst keek de detective
voorzichtig door een smalle spleet. Ilij con
stateerde geen onraad. Daarna opende hij
de klep geheel en hees zijn stijve lichaam
naar buiten.
Toen de vier mannen in een opgewonden
stemming uit de kelder kwamen stormen
om zich te wreken op de diefachtige jon
geman in grijs costuum, zat de heer Snorre
pijp hen opgewekt na te kijken uit zijn
voorlopige schuilplaats: het wrak van de
zeer oude auto, dat op het pleintje op de
meedogelozc slopershand stond te wachten.
'k Mei de lette hjerst wol lije,
As 't sa nei de winter lukt;
As w' in sinneblink jit krije,
Wvl't de dei yn 't westen diikt,
En me dan it bleker ljocht
Oer de wiet bireindc fjilden
Foar it lest jit glinstrjen sjocht.
1857 HARMEN SYTSTRA
de ogen trok om zich tegen de warme
zomerzon te beveiligen. „Bovendien is heel
moeilijk na te gaan in welke richting we
opa Adalbertus en zijn kleindochter moe
ten zoeken. Ze kunnen hier in de buurt
zijn, maar er bestaat op dit punt geen
enkele zekerheid.
Natuurlijk blijft dit uitstapje naar Sneek
raadselachtig, wanneer het niet rechtstreeks
in verband staat met de ontvoering, maar
het kan (Sok zijn dat dit mannenkwartet nu
liever niet met de auto voor de deur in
Leeuwarden besprekingen voert. De ont
voering is niet onopgemerkt gebleven en ze
kunnen dus veronderstellen, dat er speciaal
naar deze auto wordt uitgekeken".
Deze redenering won het van elke andere
in scherpzinnigheid. Nu moest alleen nog
een tactisch verantwoorde methode oor de
verdere achtervolging worden gevonden.
Wanneer het enigszins zou kunnen, dan
wilde hij het gebruik van de taxi vermijden.
De mannen hadden misschien een ongemo
tiveerd gevoel van veiligheid, maar een
andere auto, die voortdurend in hun kiel
zog voer, kon te gemakkelijk tot argwaan
lanleiding geven.
Een tweede moeilijkheid was, dat de heer
Snorrepijp zich niet met goed fatsoen in
het hotel kon wagen. Goed, zijn pak was
onberispelijk en zijn dasje zat recht, maar
het gevaar was, dat mister Brown hem nog
zou herkennen. En bij het Snekcr station
was hij binnen de gezichtskring v an alle
vier geweest. Het risico van een kopje thee
in de nabijheid van de vier samenzweerders
was te groot. -
De detective stond thans weer in de straat
waar het hotel was. Hij beschouwde de
situatie met grote oplettendheid. Aan de
overkant hadden de bewoners, van verschil
lende huizen hun gordijnen gesloten, als
afweermiddel tegen de felle zon. Snorre
pijp constateerde dit met welgevallen
Verder zag hij tot z'n genoegen, dat de
auto van do misdadigers niet precies voor
de grote ramen van het hotel stond. „Bo
vendien zitten ze waarschijnlijk ergens
achter in de zaal te confereren", mompelde
hij.
Ilat lijkt een overbodige bezigheid u nter in de gracht van de Nieuwestad te spuiten.
Maar de brandweer moet de spit gast enwel eens gelegenheid geven hun bekwaam
heid te toner, en dan is dH 'n ieder geval een methodedie geen waterschade oplevertI
