BRADERIE
Vijf jaar Politie Muziekcorps
p\c Leeuwarder Politiemuziekvereni-
ging heeft op 22 April vijf jaar be
staan. Dit eerste lustrum heeft geen aan
leiding tot feestbetoon gegeven, wel
heeft de vereniging zich belast met het
organiseren van een tweedaags federa
tief concours op Pinkster-Maandag en
30 Mei, in het kader van de Bonte
Stadweek.
De Leeuwarder Politiemuziekvereniging
werd dus op 22 April 1948 opgericht.
Het begin was moeilijk, want goed ma
teriaal was vrijwel niet te krijgen. Bo
vendien moesten de muzikanten in de
gelederen van het politiepersoneel wor
den gevonden. Men startte met ongeveer
dezelfde bezetting, die het corps ook nu
heeft en van deze veertig mensen had
den niet meer dan zeven enige practi-
sche ervaring in het musiceren....
De animo moest dus in het begin het
gebrek aan vaardigheid vergoeden. Aan
animo ontbrak het niet; een gelukkig
verschijnsel was; dat de bereidwilligheid
om in het corps te spelen, niet beperkt
bleef tot de „gewone man." Ook ver
schillende vertegenwoordigers van liet
politiekader namen een instrument ter
hand om eens te zien wat er van het
musiceren terecht zou komen.
Op 8 Juli 1948 werden de instrumenten
uitgereikt en op 15 Juli werd voor het
eerst gerepeteerd. Het corps was in
April 1949 klaar voor het eerste optre
den in het openbaar; op de 20ste van
die maand werd een mars door de stad
gemaakt en speelde het corps voor het I
stadhuis, even voor het begin van een
raadsvergadering. Twee dagen later
defileerde het corps, met vele andere
politie-muziekeorpsen te Soestdijk voor
de Koningin.
De vereniging sloot zich aan bij de
Nederlandse Federatie van Harmonie-
en Fanfaregezelschappen. Op 14 Juli
1949 nam het corps voor het eerst aan
een concours deel, namelijk aan een
marswedstrijd te Wolvega. Resultaat:
een eerste prijs.
Op 15 Juli 1950 weed een concours te
Hpngelo (O.) bezocht. Daar werd in de
concertwedstrijd een eerste prijs met lof
behaald en in de mars- en tambourwed-
strijd kwam men eveneens met eerste
prijzen uit de bus. Hetzelfde resultaat
bad het laatst bezochte concours, dat
op 14 Juli 1951 te Ugchelen werd ge
houden.
Thans is de vereniging als volgt geclas
sificeerd: Concertwedstrijd: afdeling uit
muntendheid, mars wedstrijd: afdeling
uitmuntendheid, tamboer wedstrijd: eer
ste afdeling.
Het Leeuwarder Politiemuziekcorps
heeft in vijf jaar dus heel wat bereikt
en de politie-muzikanten gaan vol ver
trouwen de tweede periode van vijf jaar
in, muzikaal geleid door de heer L.
Kramer en organisatorisch door het vol
gende bestuur:
Beschermheer: burgemeester nu. A. A.
M. van der Meulen;
Erevoorzitter: commissaris A. Houwing,
Voorzitter: J. E. Huininga,
Secretaris-Pennigmeester: F. J. de Boer
HmKi
Oud woord met nieuwe
betekenis
p\e openlucht-tentoonstelling, die de
Leeuwarder middenstand gaat orga
niseren, noemt men in navolging van
vele andere plaatsen een braderie,
zonder dat bij een dergelijke gebeurte
nis de bezigheid van het (vlees)braden
in het bijzonder wordt beoefend. Toch
heeft het woord braderie (of braderij)
wel degelijk met braden te maken,
althans in de oorspronkelijke betekenis.
Vroeger was een braderie namelijk een
huis, waar men voor eigen rekening of
in opdracht van anderen vlees bereid
de. In iets ruimere zin gold dit ook
voor andere warme spijzen, die in eer.
dergehjke inrichting gekocht en genut
tigd konden worden. Een braderie was
dus wat men tegenwoordig een gaar
keuken, een eethuis of een restaurant
zou noemen.
Later heeft het woord, vooral in de zui
delijke Nederlanden, een heel andere be
tekenis gekregen. Een braderie werd
een markt met 'n feestelijke, kermisach
tige sfeer. Misschien werd de overgang
van de ene op de andere betekenis ver
oorzaakt door het feit, dat feestvieren
vroeger veel meer dan nu lekker eten
betekende en bij dit lekkere eten was
vlees het hoofdgerecht. Eten, drinken
en vrolijk zijn de volgorde waarin de
onderdelen van de feestvreugde in deze
uitdrukking worden gesteld is typerend
voor de goede of zelfs overdadige eet
lust, die onze voorouders bij bijzondere
gelegenheden aan de dag legden
De laatste betekenis van het woord
braderie herinnert bovendien nog eens
aan het feit, dat de kermis oorspronke
lijk veel meer een handelsaangelegen
heid dan een plaats van vermaak was.
Men ging naar de kermis om allerlei in
kopen te doen en werd tegelijkertijd in
de gelegenheid gesteld de typische ker-
misgenoegens te smaken. Later is de han
del vrijwel geheel uit de kermis verdwe
nen en werd deze een gelegenheid om
te zwieren en draaien en allerlei voor
stellingen te bezoeken.
Bij onze braderie staat de handel weer
op de voorgrond, althans de wens van
de middenstand om nauwer met het
publiek in contact te komen dan in de
winkels mogelijk is. Een kermis kan men
deze gebeurtenissen niet noemen, om
dat dit woord niet meer de betekenis
heeft die het vroeger had. Daarom is
blijkbaar het woord braderie uit het stof
der historie opgediept en tot nieuw
leven gebracht. Dat het een werkelijk
leven is, zal naar wij hopen en verwach
ten in de komende dagen blijken!
