Bolsward: voorbeeld van combinatie De prijswinnaars 1 5 daaraan geld te besteden. De kermis is, volgens mij, verouderd, al denk ik met weemoed terug aan de „baroktijd". Voor een verbod van de kermis voel ik echter niets; het steeds geringer wordende bezoek zal de kermis wel doen ophouden. Ik zeg niet, dat er in de toekomst geen lunaparken meer zullen zijn, ingeschakeld bij tentoonstellingen, braderie enz., maar de echte kermissen hebben hun tijd ge had en passen niet meer in de sociale evolutie van heden. Uit sociale overwegin gen ben ik tegenstander van de kermis. H. DE BRUIN, Jan van Scorelstraat 7 B Met het beantwoorden van uw eerste vraag kan ik kort zijn. liet woord Kermis heeft naar mijn mening geen betekenis meer en zal ook geen betekenis weer krijgen. Houdt men aan dit woord vast, dan sterft het zeker uit. Nu vraag 2. De Bolswarder kermis was zo sterk in verval geraakt, dat er eigenlijk niets van over was. De neringdoende midden stand kwam bij elkaar om een uitweg te vinden. Men kwam toen op het idee feestdagen te organiseren met als omlijsting attractiebe- drijven. De feestdagen kregen de naam Heamieldagen. Men zou dit feest niet graag meer willen missen, want ieder kan er aan deelnemen. En dat moet men juist hebben. Velen staan huiverig tegenover het woord kermis. Maar deze attracties bij een Sneekweek, de Heamieldagen en bij Volksfeesten op het platteland zijn precies wat de mensen willen hebben. Wil een dergelijk feest slagen, dan moeten er attractiebedrijven bij aanwezig zijn. Daarbij geef ik de voorkeur aan zaken met orgelmuziek, die nog een stukje romantiek vertegenwoordigen. H. DE BRUIN, Kerkstraat 42, Bolsward. Het heeft ons heel wat moeite gekost te bepalen wie de twee tientjes moeten ont vangen als schrijvers van de beste brieven voor en tegen de kermis. In alle brieven vonden we goede gedachten weergegeven m in bijkans elke brief vonden we ook op merkingen, stellingen en beweringen, waar- We wij ons nu niet direct konden vereni- !en. Het heldere, scherpe betoog van een over- 'oigde voorstander van de kermis vermoch- In een strakke formatie trokken de „Leeu warder" straaljagers van het type Gloster Meteor over de vliegbasis bij het slot van de luchtvaartdemonstratie op Zaterdag 15 Augustus. Zeventienduizend mensen zagen dit slotnummer, zoals ze heel het uitge breide programma hadden gezien: met ver bazing en ontzag voor de prestaties van de militaire vliegers. Deze Meteoor-vliegers zijn Leeuwarders-in gezetenen van onze stad, die een wel bij zonder inspannend en ook spannend be roep hebben. Het juiste begrip voor wat ten we niet te ontdekken. Wel ontmoetten we in de brieven veel oprechte genegen heid voor de kermis vooral de vroegere kermis. De tegenstanders hebben ons nog lelijker in de steek gelaten. Niemand heeft zich opgeworpen als principieel strijder tegen dit vermaak; wel waren sommigen van mening, dat de tegenwoordige, weinig aantrekke lijke kermis maar beter kan verdwijnen. Intussen willen we niet de schijn wekken, dat we naar motieven zoeken om de geld prijzen in kas te houden. Het betoog van er van deze militairen wordt gevraagd, dringt maar moeilijk door tot de burger, die zijn dagelijkse arbeid lager bij de grond en in een aanzienlijk lager tempo verricht. Daarom is het goed, dat elk jaar de toe gangswegen tot de Vliegbasis een keertje worden geopend, opdat men eens iets kan zien en ervaren van wat er bij dit onderdeel van de militaire luchtvaart gebeurt. Bemiddeling verleent daarbij het comité „Ons Garnizoen", dat zich tot taak stelt de band tussen militair en burger te verster ken. de heer S. van der Meer, Bosboomstraat 36, is een eerlijk pleidooi voor de kermis en verdient daarom onze waardering en tien gulden als beloning. Dat we het met ver schillende opmerkingen van de heer Van der Meer niet eens zijn, heeft de lezer uit het redactionele onderschrift kunnen ver nemen. Van de tegenstanders van de kermis droeg de heer H. de Bruin, Jan van Scorelstraat 7B onze hoogste waardering weg. Hij ont vangt dus eveneens een prijs van tien gul den.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1953 | | pagina 15