I
I
I
eigen kracht is aangewezen, hetgeen een
heilzame bevrijding betekent. En de be
rustende, dat hij zijn doodse lijdelijkheid
moet overwinnen en met Gods hulp dient
mee te werken aan zijn gezondmaking. Dit
is alles wat theoretisch beschouwend ge
schreven; patiënten zelf zeggen het prak
tisch duidelijk, b.v. zó: „Ik was lang
zamerhand volkomen horizontaal gaan
leven, hier lig ik op mijn rug en leer weer
verticaal leven". liet geloof was weer
levend en krachtig geworden.
Zij, die namens de christelijke kerk hun
zieken bezoeken, hebben dus de moeilijke
en mooie opdracht om de mensen te helpen
hun ziek-zijn gelovig te dragen, niet
alleen-vechtend en vooral niet dom-be-
rustend, maar in overgave van zichzelf aan
hun God en Vader. En in dit specifieke
werk zijn zij op hun wijze bondgenoten van
de dokters!
O O O
Nu nog iets over het werk zelf. Dat is
uiteraard zeer gevarieerd. Want elk
mens is anders en er is een even grote ver
scheidenheid van kwalen als van levens
houding in het ziek-zijn. Er zijn optimisten
en pessimisten, oppervlakkigen en veel-te-
crnstigen, gemakkelijke en lastige patiën
ten, enz. Sommigen zijn al bang voor een
kleine operatie, anderen zijn of doen over
moedig. Wat zegt u anders van de vitali
teit van een man van 94 jaar, die zich wel
bewust nog van een breuk liet opereren en
andere hulpmiddelen opzij schoof? „Want",
zei hij, „ik wil mijn hele leven van dat
ding geen last hebben!"
Het werk van geestelijke verzorging is
moeilijk, omdat het telkens weer vraagt
zich in te leven in de toestand van de pa
tiënt, die behalve ziek naar het lichaam te
bed ligt met zichzelf, d.w.z. met wie weet
hoeveel zorg en vrees en vragen in het hart.
En een gezond iemand is aan een ziekbed
toch eigenlijk toeschouwer. Dit bracht
het is al vele jaren geleden een predi
kant ertoe om veel te spreken van eigen
doorstane ziekten en operaties. „Een mid
denoor-ontsteking?" Vriend, daar weet ik
van mee te praten. U hebt het nog maar
aan één oor, ik had het aan beide kanten".
Of: „Galstenen? De mijne konden ze niet
opbergen in uw doosje, dat half vol is. Ik
weet bij ervaring, wat u doorstaan hebt".
Of: „Blinde darmoperatie? De mijne is er
uitgehaald, toen ze nog niet zo over ver
dovende middelen en techniek beschikten
als nu", enz., enz. Geen kwaal of hij liet
welgemeend uitkomen, dat hij de patiënt
begrijpen kon als geen ander. Maar het
was net een tikkeltje te erg. Waarom de
zusters ondeugend tegen elkaar zeiden:
„laat die dominee op zijn tong passen,
wanneer hij op de kraamzaal komt!"
O O O
1 nderdaad maakt leed eenzaam en zijn
bezoekers aan het ziekl>ed „toeschou
wers". Een mens moet heel persoonlijk zijn
ziek-zijn verwerken. Maar de geestelijke
mag hem wijzen op Hem, Die alle leed
peilt en met ons mee wil dragen. Bevoor
recht is de zieke in wiens hart een liekend
kerklied resoneren gaat:
„Ik weet aan Wien ik mij vertrouwe,
al wiss'len ook dag en nacht".
Daarom en dit als slot moet men
niet kwalijk nemen, indien een geestelijke,
die weliswaar zijn eigen parochianen komt
bezoeken, op een zaal vraagt voor allen
uit de bijbel te mogen lezen en een gebed
uit te spreken. Zo u tot geen kerk wilt ge
rekend worden, dan kunt u van uw stand-
pun; uit terecht zeggen: „ik liet mij hier
opnemen voor behandeling van mijn ziekte,
om geestelijke verzorging van wie en hoe
ook heb ik niet gevraagd". Of zoals iemand
eens openhartig zei: „Dominee, deze po
lonaise niet aan mijn lijf!" Anderzijds zal
elke patiënt toestemmen, dat een zaal een
wonderlijke, sterke éénheid is, waar de zie
ken elkaar snel en vaak zonder gereser
veerdheden leren kennen en delen in el-
kaars lief en leed. Komt nu b.v. een pre
dikant op een zaal om alleen een eigen
broeder of zuster van zijn gemeente te be
zoeken, dan heeft de goede man zijn hielen
nog niet gelicht of er wordt gezegd: „is
dat uw eigen dominee? Een mooie is dat:
wij zijn zeker allemaal lucht voor hem
Daarom gaat een geestelijke graag even
langs alle bedden en leest en bidt hij voor
heel de zaal. Wie er niet van gediend is,
gunne toch de zielzorger deze gelegenheid,
bedenkende, dat er ook anderen zijn, die
zijn boodschap zeer op prijs stellen.
Melden we nog, dat hier in Leeuwarden
namens de Hervormde Gemeente Mej. ds.
H. E. Dusseldorp aangesteld is als zieken-
huispredikante, terwijl ondergetekende deze
speciale arbeid verricht in opdracht van de
gereformeerde kerken van Friesland Ncord.
Uiteraard heeft ook dc R.Kath. Kerk voor
deze arbeid haar eigen geestelijken.
Zo ontbreekt het in de ziekenhuizen van
Leeuwarden, die zulk een goede naam
hebben, wat betreft bekwame medische be
handeling en toegewijde verzorging, ook
niet aan de even nodige geestelijke ver
zorging
Ds. G. MAK.
Een vredig beeld in het dorp Marssum
