Bij het hok
3e e/eeuw/arJer LjemeenscljaH
(■een zuivere koffie
tot 1500 meter per minuut, dat is 90 km
per uur!
Bij het hok zien we de haas ijverig bezig.
De omroeper voor de radio sprak van
„snel vertrek." Dan moet alles klaar zijn.
Naast het duivenhok staat een houten
kastje. Als U dichter bij komt, bemerkt U
dat er een klok in zit, een z.g.n. druk-klok
of constateur. Door aan een kruk te draaien
stempelt dit kunstige uurwerk de zuivere
tijd op een stukje papier, dat als een film
rolletje in het kastje zit! Op hetzelfde mo
ment dat aan de kruk wordt gedraaid, ver
dwijnt ook een ronde opening, waarin een
busje met de gummiring van het duifje is
gestopt. Als U het zo ziet, lijkt het inge
wikkeld, maar als U 't ziet is het erg sim
pel. De baas heeft ook een busje met voer
bij de hand
Dan valt er als een steen uit de lucht
een vogel, die pas op het laat
ste moment remt. Zie hem zitten
op buurmans dak! Hij heeft 240 kilometer
in ruim drie uur gevlogen en is nog zo fris
als een hoentje. Eventjes pikt het duifje in
z'n verenpak en dandaar daalt hij op
de klep van het duivenhok. Ondertussen
rammelt de haas met het voer en hij fluit
een typisch lokdeuntje. Buurvrouw van de
achterkant hoort het en denkt: „Heeft zeker
al weer duiven thuis van de vlucht. Hoor
hem fluiten laat 'ie liever om die kwa
jongen van hem denken."
Ja buurvrouw, ik weet hetmaar U
weet niet hoe fijn bet is als de duif thuis
komt. En juist weer die kleine blauwe,
luisterend naar de naam „Jackie". Dat is
nu al de derde keer dat hij de eerste werd!
Vlug de gummiring van de poot en in de
klok. Zie zo, nu is bet wachten op no. 2.
Zou bij spoedig komen?
Soms is het moeilijk de duiven snel binnen
te krijgen.. Jonge duiven kunnen daar ont
zettend mee sukkelen. Tot grote ergernis
van de baas, die het nakijken heeft, want
vooral op de korte afstandsvluchten zijn de
prijsvliegers er spoedig uit.... Iedere mi
nuut komen er in Leeuwarden vijf duiven
aan. Het is dus een kwestie van seconden!
Tegen de avond gaat de duivenhouder met
z'n klok naar de inkorfplaats. Hij heeft al
z'n duiven „geklokt" en is best tevreden.
Maar daar gekomen bemerkt' hij al spoedig
dat andere liefhebbers hun dieren juist
enige minuten eerder hebben gepakt. Alleen
z'n eerste zit goed en krijgt prijs; de an
dere vallen er uit.
Nu wil ik U niet vervelen met een uiteenzet
ting over het berekenen der snelheden,
klokken-verloop enz. Laat het U genoeg
zijn te weten, dat het veel tijd vergt en
accuratesse. De verschillen zijn immers
maar heel miniem. Maar ze moeten duide
lijk op de uitslaglijst tot uitdrukking komen
enliefst zo snel mogelijk.
Tot slot enige bijzonderheden over onze
plaatselijke sport. Drie verenigingen, te
weten „Reisduif", Expresse" en „Een
dracht" vliegen hun wedvluchten in volle
dige samenwerking. Zij vormen de Leeu
warder Concours Combinatie, kortweg
L.C.C. Daardoor hebben deze wedvluchten
steeds een grote deelname en is er veel
strijd tussen de rivalen om de verschillende
Maandblad onder auspiciën van de
Stichting „Leeuwarder Gemeenschap"
2e jaargang No. 8 Augustus 1953
Redactie-commissie
Dr J. G. Aalders
Mevr. A. J. Bearda Bakker-Stuiveling
J. K. Dijkstra
Pater P. v. d. Eisen O.P.
J. J. La Maitre
Jhr J. W. J. Witsen Elias
Hoofdredacteur: W. H. Kuipers (Tel 8734)
Adres Redactie en Administratie
Voorstreek 101-103. Telefoon 8348.
Abonnementsprijs f 1.80 per jaar
Giro-nummer 9910 ten name
N.V. Erven Kouraans Smeding. Leeuwarden
kampioenschappen. Tot de meest op de
voorgrond tredende spelers behoren mo
menteel: L. J. Kabel, C. K. Bruinsma, II. J.
Hilbert, J. v, d. Harst, J. ten Hoeve, J.
Zwiers, J. Jillings, H. Spijkstra en C.
Bruinsma. Maar het noemen van namen is
riskant, want.vandaag vlogen ze sterk
en morgenkunnen het andere zijn.
Zo is het in de duivensport.
Als U nu morgen een koppel duiven ziet
strijken hij U in de huurt, wees dan maar
gerust nieuwsgierig en zoek de eigenaar
eens op voor een praatje.
Wedden dat hij U meer kan vertellen dan
ik ooit zou kunnen schrijven?!
Th. SMEDING, Doniastraat 33
Secr. Leeuwarder Concours Combinatie
Het interieur van een goed ingerichte
duivenwoning
Het is mij een grote voldoening de oorzaak
te zijn geweest van een mooi brokje vurige
polemiek van de hand van de heer Fedde
Schurer in „De Leeuwarder Gemeenschap"
van vorige maand. Daarom spijt het mij
dubbel, dat ik dit stukje „Terrasdis-
kriininaesje" juist in zijn bekoorlijkheid: de
vereenvoudiging van wat ik gezegd heb,
zal moeten aantasten.
Want wat is het geval? Het stukje „Geef
ons terrasjes" in „De Leeuwarder Gemeen
schap" van twee maanden geleden, waarop
de heer Schurer reageert, wilde slechts de
aandacht vestigen op het gemis aan terras
jes voor de gewone man. Ik heb, zoals iedere
goede lezer kan constateren, Leeuwarden
niet met Parijs of Amsterdam vergeleken,
want deze steden ziin onvergelijkbare groot
heden. Wél heb ik geschreven, dat Parijs
en Amsterdam zeer veel terrassen bezitten
en dat het toch zo fijn zou zijn als wij in
Leeuwarden ook terrasjes „voor de gewone
man en de gewone vrouw" (zo stond het
er!) zouden hebben. Ik houd vol, dat de
bestaande terrassen in Leeuwarden de
oorzaken laat ik buiten beschouwing er
wél zijn voor rijke veefokkers, handelsreizi
gers van grote firma's en nu kennelijk ook
voor hoofdredacteuren van Friese dag
bladen, maar niet voor de landarheiderszoon
of de metaalbewerker uit de Vegelindwars-
straat.
Dat de bestaande terrasjes mij niet naar
de zin zijn, omdat ik niet de kans wil lopen,
dat een zakenman naast mij iets duurders
bestelt, is dus een aardig gestelde, maar
zeer beslist onaardige vereenvoudiging van
wat ik Heb geschreven. Ik heb mij slechts
tot tolk gemaakt van de zeer velen, die het
inderdaad het moge de heer Schurer ver
bazen niet prettig zitten vinden op de
door de heer Schurer gefrequenteerde ter
rassen. Als mijn persoonlijke mening moge
ik tenslotte geven, dat ik mij evenmin thuis
zou voelen op een terras, waar een anders
zo integer man als Fedde Schurer „op in
moaie simmerdei" eerst „fredich sit to
dreamen" en dan plotseling het spook van
„ter-rasdiskriminaesje" meent te zien. Want
schenkt men daar wel zuivere koffie?
W. R. STEUR
Q
