Ook dit is Leeuwarden! De toren van Miedirm in een schilderachtig decor We gingen met de vlieger naar het Schuttersland in de buurt van de zuivel fabriek. Het was een uitstekend vliegveld en onze sport vond al gauw navolging. Het duurde maar kort en toen zag men verscheidene vaders met hun kinderen aan het draakvliegen. Soms was het lucht verkeer zo druk, dat we elkaar niet in de haren, maar wel in de touwen zaten. Het ging er overigens altijd zeer gemoedelijk toe; we maakten geen ruzie, maar hielpen elkaar zoveel mogelijk. Ten slotte hadden we het zo ver in deze „kunst" gebracht, dat we drie vliegers aan één lijn konden houden. Dat ging zo: eerst werd een klein vliegertje opgelaten, dat aan de achterkant van een grotere werd vastgemaakt en op dezelfde manier volgde nummer drie. De laatste schoot met een vaart de lucht in door de grote trek van de andere twee. Er was een sterke lijn voor nodig; bij het opwinden kreeg men de striemen in de hand. Voorbij gangers wilden soms niet geloven, dat die drie vliegers aan één lijn zaten Het was een mooie Soptemberavond in 1914. Meer dan één vlieger stond hoog in de lucht het werd tijd ze naar beneden te halen, want het begon lang zamerhand donker te worden. Een paar jongens opperden het denkbeeld om de neergehaalde vlieger weer op te laten met een lampion aan de staart. Een schipper, die ook op de vliegsport was afgekomen, moedigde het voorstel aan. ,,'t Is een prachtig mooi gezicht", zei hij en een jongen riep: ..Ik hew een lampion met een keers, ik haal hem fan huus Toen die „Sintnemarten" op het veld aan kwam, werd de kaars in de lampion ont stoken en aan de vliegerstaart gebonden. De vlieger met zijn lichtende staart werd voorzichtig opgelaten, tot groot genoegen van de jongens. Het feest duurde een hele tijd, tot de kaars blijkbaar was opgebrand. „Da's niks", schreeuwde een van de jongens, „ik hew nog wel 'n keers, die gaan 'k halen". De vlieger werd naar beneden gehaald, er werd een nieuwe kaars in de lampion geplaatst en daarna ging het zaakje weer omhoog. Maarnu kwam een lelijke kink in de kabel. Twee inspecteurs van politie hadden blijkbaar alles gezien, ze kwamen nader bij en gaven bevel de vlieger te laten dalen. Ze moesten proces-verbaal opmaken, zeiden ze, want een vlieger in de lucht met een lichtje was verboden, vanwege het brandgevaar. „Je krijgt wel tachtig gulden boete", dreigden de inspecteurs. We begonnen de vlieger in te palmen, terwijl een van de inspecteurs verder ver telde: Bovendien zet je de hele stad op 'n end. Op de Voorstreek is het zwart van de mensen, die menen, dat er een lucht schip boven de stad is" (Het was in Sep tember 1914, dus in het begin van de oorlog). Vlieger, touw en lampion werden in be slag genomen. Een van de inspecteurs nam alles mee naar huis. De volgende dag kwam de schipper, die toe-li mede-schuldig was, vragen of ik al iets van het proces verbaal had gehoord. Ook de volgende dagen ging hij op informatie uit, maar ik hoorde er niets meer van. Op een goede dag kwam ik de inspecteur weer eens tegen. Hij keek me aan en kon een lach niet bedwingenP. v. d. BRUG. Q

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1953 | | pagina 9