DE KEUKENPRINSES Het domein van VAN EEN JOFFER-VAN-VROEGER AAN EEN VROUW-VAN-NU 'W" naame Mevrouw, onlangs in 't Gravenhage ovefleeden" (vooral dit laatste is indruk wekkend) en „Gedrukt volgens haar eigen Handschrift", dan begrijpt u hoe waarde vol dit boekje was voor de toenmalige huismoeder. In onze kookboeken staan geen genees middeltjes te lezen, want iedereen kan te allen tijde een dokter bereiken en stan daard-medicijnen zijn overal verkrijgbaar. Maar vroeger waren, vooral voor hen die op het platteland woonden, de uitvindin gen op het gebied van hoestdrankjes en purgeermiddeltjes, uitgedokterd door over- overgrootmoeders, van gróte waarde. Wanneer wij tegenwoordig in een der vele weekbladen de menu's voor de week zien. dan is de korte- ops'omhiing van 'spijzen ge heel gericht op een voedzaam, vitamine rijk maal, dat met niet te veel rompslomp in niet al te lange tijd op tafel gebracht kan worden. Maar vroeger werd van hei bereiden der spijzen een soort ceremonieel gemaakt. En ook in de namen der gerech ten is een bijzondere sfeer verwekt. Wan neer men een recept tegenkomt van „Pas- tey Van Leysters of Leeuwerikken," dan zegt men onwillekeurig bij zichzelf het Engelse kinderrijmpje op: „Sing a song of six-pence, a pocket full of rye, Four-and-twenty blackbirds, baked in a pie." En welk machtig oceaan-tafereel krioelt ons voor de ogen wanneer we lezen hóe Taarten van kreeften, krabben en andere Vis" bereid moeten worden! En kijkt u niet even over uw schouder of er een oude kol-met-punthoed in het vertrek rondwaart, wanneer u wilt weten hoe men een „To- verkoek" moet bakken? Ja, wij weten tegenw(M)rdig wel, dat men „blanc-manger" niet moet schrijven: blamansjees maar maken we 't ooit nog? En „kaveiaar" schrij ven we tegenwoordig óók anders maar eten doen we 't niet meer. Worden smaak en reuk niet héél eventjes gestreeld, wan neer u leest: „Gonserf van Violier-bloemen in koekjes, hoe men die excellent maaken zal?" En gij, lijder aan maagpijn, grijpt ge niet onmiddellijk naar deze laatste remedie, nl. „Huismiddel can de Groot-Hertoginne van W/"' is tegenwoordig een keuken? Een klein vertrek met veel kastjes en laatjes, practisch boven en naast elkaar ge bouwd, met iets uitschuifbaars hiér en iets opklapbaars daar; dit alles om zoveel mogelijk te kunnen verstouwen in een overzienbare ruimte. Het is wel eens anders geweest, zoals onze illustratie laat zien. Waarschijnlijk is dit nog maar een gedeelte van de keuken: een ruimte, waar men behoefte krijgt zich oer fiets doorheen te spoeden, van de tafel naar het spitvan de koperen pomp naar het fornuis. Of de drie aanwezige dames allen tot het personeel behoren of dat een van hen de vrouw-des-huizes is, al of niet bijgestaan door een dochter - wij kunnen het u niet vertelden. Daar de (ontactische) kleding van alle drie dezelfde is, vermoeden wij, dat het de keukenprinses rs met twee helpsters. De glas-in-lood-ruitjes zien waarschijnlijk uit op een binnenplaats, de koperen pan, de kraan en pompzwengel blinken natuurlijk als goud (alleen de ketel wordt roetzwart, maar die zal straks wel weer opgepoetst worden), het valletje is schoon gewassen en flink gesteven, op de tafel wordt het deeg gerold voor een prtstei of taart, de zittende figuur is aan het schoonmaken van groenten of schilt de aardappelen, de poes onder de tafel kijkt begerig toe en de dame op de achtergrond, wat benijden we haar, wanneer we haar zien kijken naar dit vette gebraad en bij liet opsnuiven van de overheerlijke geuren! De afbeelding is de titel plaat van een bruinlerei boekje, uitgegeven ,,T' Am sterdam By Steeve van Es veldt in de Beurssteeg by dei Dam. 1746." De titel luid „De volmaakte Hollands! Keuken-meid" en vele onder titels maken bekend dat mei uit dit geschrift kan leren hot spijzen, confituren en nage rechten te Ixreiden, hoe mer „inlegt" tegen de winter, wal men in de slachttijd moei doen, hoe men des zomers hel bier goed kan houden en tevens dit is zéér belangrijk hoe men kan zien of vlees „ten tyden der Vee-Pest, ge zond is of niet." Maar de volmaakte Hollandse keukenmeid laat het daar niet bij; zij vertelt u tevens hoe men een „ordentelijke tafel zal schikken wanneCr men zijn vrienden onthaald; met eenige figuren van opge- disehte Tafels" „Als mede eenige Huismiddelen voor de Verkoudheid, om allerhande hoort zen onfeilbaar te genee- zen, om het Gezicht te ver sterken, etc.'"; allerhande zie- kenkostjes besluiten deze huismiddeltjes. Wanneer u voorts weet, dat dit alles is „Beschreeven door eene voor-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1954 | | pagina 8