WARENSCHOUW
Na de tiende
8
groot
public!
de hof
zich m
houder
denstai
gend t
king. L
Waren
lande
uitvoer
middei
„pronn
Het
U di
dat hi
deert,
soms
lijk e!
moeili
niet c
nawer
dig te
zijn o;
delijkl
Wie f
gooier
wie e
maal
En di
schou
blijkt
Begoi
kleirw
tweet
nie i
was
mer
gepla
totaa
We
Wart
dach
de t
algei
tijde
timn
de e
ontsl
ven
Toei
bete
dat
midi
nise:
Dir<
wan
steil
vorr
wor
voo
met
Hal
Stei
wordt dit misverstand uit de weg geruimd,
wanneer de winkelier het contact met zijn
klant heeft verloren?
~\e structuur van het middenstandsbedrijf
leent zich dus niet voor een „door-
stroomsysteem" van kijkers, die kopers kun-
Bij elk kledingstuk hoort een passend
sieraad. Achter de schermen van de
modeshow tijdens de Warenschouw.
nen worden een dergelijke massale para
de zou de sfeer van rust volkomen teniet
doen. Maar het streven van de middenstand
om met dit grote publiek in ccntact te tre
den, ontbreekt uiteraard niet en heeft in
Leeuwarden geleid tot de instelling van
de Warenschouw: een middenstandsten
toonstelling, waar het grote publiek zonder
plichtplegingen en verplichtingen kennis
kan maken met heel het veelzijdige ver
koopapparaat, dat deze zaken vormen. Tus
sen de vluchtige blik en het „losse praatje"
met de exposant-zakenman en de nauw
keurige bestudering en het gedegen ge
sprek kunnen alle schakeringen bestaan,
maar nergens is een gesloten deur een
(psychologische) hindernis. Daaraan dankt
de Warenschouw haar betekenis en hoe
'Pussen de middenstander en zijn klant
bestaat vaak een nauwe, persoonlijke
band, die na een jarenlange relatie tot stand
is gekomen. Voor het kopen van allerlei
artikelen heeft men „zijn" leverancier, die
de wensen van de klant kent en deze zo
veel mogelijk tracht te bevredigen, ook al,
omdat een tevreden klant een vaste koper
zal zijn. Deze nauwe relatie tussen de mid
denstander en zijn klantenkring komt ook
tot uitdrukking in de structuur van het be
drijf, dat in zijn rustige beslotenheid een
persoonlijk contact mogelijk maakt. Het
publiek stuift niet in en uit, het stapt pas
naar binnen, wanneer het van plan is iets
te kopen en de gerede verwachting heeft
het verlangde in de gekozen zaak te zullen
vinden. Wel kan de etalage als wegwijzer
fungeren, maar deze verschaft slechts be
perkte inlichtingen omtrent de aard der
goederen en de keuze, die men binnen
vindt. Het zal ieder wel eens overkomen,
dat hij of zij een winkel bezoekt om een ge-
etaleerd artikel te kopen, terwijl daarna de
keus op heel iets anders valt. Daarbij speelt
dan alweer het persoonlijke contact een be
langrijke rol.
Dit verkoopsysteem mag voor de individu
ele klant grote voordelen hebben, het heeft
't nadeel, dat de grote massa der kopers,
die uit kijkers wordt gereeruteerd, niet of
moeilijk bereikt wordt. In feite is er niets
tegen 0111 een middenstandszaak eens binnen
te stappen louter en alleen om te kijken en
te vragen, maar men doet dit niet gemak
kelijk, omdat het besloten karakter van deze
zaken een dergelijke vrijmoedigheid in de
weg staat. Het warenhuis met zijn altijd
geopende deuren, waar de enkeling niet
opvalt, biedt deze gelegenheid in veel ster
kere mate.
Daardoor ontbeert de middenstander het
ongedwongen contact met 't grote publiek,
dat hij toch nodig heeft om zijn kring van
vaste klanten uit te breiden of minstens in
stand te houden. Natuurlijk ontbreekt het
hem niet geheel en al aan werfkracht; een
tevreden klant zal onopzettelijk voor een
verbreiding van de gunstige reputatie in de
eigen omgeving zorgen, het machtige mid
del van de reclame kan met effect gehan
teerd worden, maar dit alles is klantenwer
ving langs een omweg, die één belangrijk
element ontbeert: de persoonlijke kennis
making met zaak en zakenman. Bovendien
kan de „mondreclame" negatief werken,
wanneer een teleurgestelde klant van zijn
of haar ervaringen gewag maakt tegenover
de eigen omgeving. Teleurstelling kan het
gevolg zijn van een misverstand, maar hoe
