Van Pikje en Flikje
(BA7Aï
Rculcn- fy
KLMV1
'bienbm
Een verhaal voor de kinderen
van Tante Pannekoek
a, wat was er gebeurd met Juffrouw
Kricbelstaart?
Juffrouw Kriebelstaart was de klas uit
gerend, langs de gang gevlogen en Ka
ter Bietebauw werd wakker uit de lek
kere dommel en begon ook meteen te
rennen. Want dat doen katers nu een
maal altijd: als zij iets zien rennen, dan
gaan zij er meteen achter aan omdat
rennende geval te vangen.
Maar Juffrouw Kriebelstaart was een
oude muis, die al heel wat katers en
katten voor de gek had gehouden. En
dat ging zij nu óók weer doen.
Eerst vloog zij de brede gang door en
Kater Bietebauw dacht al: dat is niet
moeilijk, die heb ik zó! Maar, toen ging
het door de donkere kamers, onder kas
ten en tafels door. Soms had Kater Bie
tebauw genoeg ruimte om achter het
muisje aan te lopen, maar soms was een
kast of een bed zo laag, dat er wel een
muis, maar geen kater onder door kon.
En Juffrouw Kriebelstaart rende maar
door. De bovenverdieping langs, door
alle slaapkamers; toen de zoldertrap op,
langs alle koffers en kisten; toen de zol
dertrap weer af en de slaapkamers
weer door. Af en toe rustte zij uit om
op adem te komen, dat deed zij dan
onder een laag bed, zodat Kater Biete
bauw niet bij haar kon komen. Maar zij
begon moe te worden en dacht: hoe
raak ik die Bietebauw kwijt?
Het begon buiten erg te waaien. En de
wind, die ook wel eens wou weten,
wat er in huis gebeurde, stootte een van
de ramen open. Daardoor kwam er een
vreselijke tocht in huis en met een
harde slag viel een slaapkamerdeur
dicht. Juffrouw Kriebelstaart zag het
aankomen. Zij rustte juist uit onder een
laag kastje en Bietebauw zat zich te
likken en dacht: straks is zij moe en
dan vang ik haar wel! Met een reuze
sprong vloog Juffrouw Kriebelstaart van
onder het kastje naar de dicht-waaiende
deur. Hups! óver de drempel! Boems!
WoE
OR.OOT
U7 is. de
VAN
dicht was de deur! En juffrouw Krie
belstaart zat in de gang en Kater Bie
tebauw zat in de kamer, achter de dich
te deur.
„Gered!" zei Juffrouw Kriebelstaart. Zij
ging eerst eens even rustig zitten om
hélemaal op adem te komen en toen
wandelde zij kalm naar beneden, om
weer naar de klas te gaan. Maar, daar
merkte zij opeens, dat zij haar bril ver
loren had! die was zeker van haar neus
gevallen, toen zij zo hard over de
drempel sprong. Nu kon zij niet goed
meer op het bord kijken! en nu kon zij
al die hanenpoten en slordige sommen
van de muizen-kinderen niet meer goed
zien! Zij begon bijna te huilen, want zij
begreep wel, dat zij die bril niet meer
terug kreeg.
Zij kwam de klas binnen, toen Pikje
net zijn hele verhaal had verteld, van
hoe hij in de paraplubak was gekomen
en hoe hij er weer uit was geholpen.
Alle kinderen begonnen te juichen, toen
zij Juffrouw Kriebelstaart weer veilig
zagen binnen wandelen, want zij wis
ten best ,dat zij een héél gevaarlijk
werkje had gedaan om Pikje te redden.
Pikje vertelde zijn verhaal nog eens en
toen vertelde Pokkie het zijne en toen
praatten zij allemaal door elkaar en
toen vertelde Juffrouw Kriebelstaart
hoe 't haar gegaan was en toen werden
zij allemaal stil, want dat moesten zij
goed horen. „En toen heb ik mijn bril
verloren," zei Juffrouw Kriebelstaart een
beetje bedroefd. Pikje vloog opeens
naar haar toe en gaf haar een dikke
zoen. „Ik ben toch zo dankbaar! en ik
vindt het zo naar van de bril!
„Nu moeten jullie allemaal naar huis
en vanmiddag hebben jullie vrij om te
bekomen van de schrikriep Juffrouw
Kriebelstaart. De muisjes liepen de klas
uit maar toen zij in de gang waren zei
Pikje meteen: „Hoe geven we Juffrouw
Kriebelstaart weer een nieuwe bril?"
Hoe zij dat deden? dat zie. je op de
tekening. Zij hielden een bazar. Alle
vaders en moeders gaven wat: 'n stukje
spek, een stukje kaas, een korstje
brood. En dat verkochten zij dan weer
aan de vaders en de moeders en het
geld legden zij bij elkaar om daar een
bril voor te kunnen kopen. Voor 5 cen
tjes kon je raden hoe groot de klauw
van Bietebauw was en niemand wist
het!
Er kwamen een heleboel vaders en
moeders en daardoor een heleboel
centjes. En boven liet spek-en-kaas-
kraampje hing een grote bril van kar
ton, opdat iedereen kon zien waarvóór
de bazar gehouden werd!