m
ymt
tsje
mer
len.
>eer
>est.
tele
seit
ne
ver
lak
nar
on-
em
een
)oel
is. Om van de Oost-Europese lan
den maar te zwijgen. Het aantal
Engels-sprekenden wordt geraamd
op 300 millioen, maar onze planeet
telt ongeveer één milliard 400 mil
lioen zielen
Van meer betekenis dan bet taal
gebied is het gemak waarmee een
wereldtaal kan worden geleerd.
Het Engels is ten aanzien van de
grammatica zeker wel de eenvou
digste van de nationale talen.
Maar toch is die taal, wil hij ge
bruikt worden door alle volkeren
ter wereld en hiervan ook de brede
massa bereiken, nog te moeilijk.
De resultaten op de middelbare
scholen laten hierover weinig twij
fel bestaan! En het zijn bovenal
de spelling en uitspraak, die het
Engels ongeschikt maken voor
wereldhulptaal.
Zelfs al zouden, docr het aanbren
gen van hervormingen, deze be
zwaren kunnen worden wegge
nomen, dan nog blijft er een on
overkomelijke barrière: het natio
nale eigenbelang.
De taal toch is het medium van
de cultuur van een volk en dat
volk, welks taal gekozen wordt als
universele taal, zou zijn cultuur en
gewoonten in belangrijke mate op
leggen aan de overige volkeren
der wereld. Dat dit door geen volk
ALS WERELDTAAL NEUTRAAL, MAAR NIET KLEURLOOS
F)e geweldige vooruitgang van de
wetenschap in de laatste hon
derd jaren heeft in hoge mate de
nadruk gelegd op de grote afhan
kelijkheid van de mensen onder
ling. Dit komt bijvoorbeeld tot
uiting in de internationale han
del, in de talrijke congressen en
vooral door het toerisme. Was een
reis naar het buitenland enkele
tientallen jaren geleden nog een
bijzonderheid, in onze tijd is het
welhaast een soort mode, waaraan
niet slechts de welgestelden mee
doen. De intensiteit van het inter
nationale verkeer op elk gebied is
ongekend en het is duidelijk, dat
het hiermee gepaard gaande talen
vraagstuk geen zaak meer is, die
alleen staatslieden en geleerden
aangaat. Het is een kwestie waar
ieder mee te maken heeft. De nood
zaak van een wereldtaal die let
wel naast de nationale talen
wordt gebruikt, wordt tegenwoor
dig dan ook door weinigen meer
ontkend. Wel bestaat verschil van
mening over de vraag welke taal
deze rol moet vervullen. Hierbij
wordt aan de ene kant gedacht
aan één der nationale talen (het
Engels bij voorkeur) en aan de an
dere kant aan een neutrale, dus
gecreëerde taal. Van de gecreëerde
talen wordt het Esperanto wel het
meest volmaakte geacht; het prac-
tische gebruik daarvan heeft dit
bëvestigd op honderden congres
sen.
De voorstanders van het Engels
voeren doorgaans aan, dat deze
taal overal ter wereld wordt ge
sproken en dat het bovendien
erg gemakkelijk is te leren.
Inderdaad is het taalgebied van
het Engels zeer uitgebreid. Maar
dat het overal ter wereld wordt ge
sproken is toch schromelijk over
dreven. Vaak wordt vergeten, dat
er nog ontzaglijke gebieden zijn,
waar men met het Engels weinig
of niets kan beginnen. We denken
hierbij aan Rusland, China en
het Spaans (Catalaans) sprekend 1
Zuid-Amerika. Op het vasteland
van ons werelddeel leert de erva
ring, dat o.m. in Frankrijk, Span
je, Italië en Scandinavië het ge
bruik van het Engels zich meestal
beperkt tot het vragen naar een
hotel, museum of station en dat
het voeren van een gesprek met
minder oppervlakkige inhoud toch
nog betrekkelijk weinigen mogelijk
Tijdens het na-congres van Es
perantisten uit vele landen, dat
deze zomer in Leeuwarden werd
gehouden, hadden de deelnemers
geen moeite elkaar te verstaan.
7
