llruk op dp knop
Stationsplan - De Roos
IDEAAL MAAR TE HOOG GEGREPEN?
Als atacigenoot heb ik met bijzonaeie
belangstelling het stationsplan van drs
De Roos bestudeerd. Inderdaad zijn er in
dit plan denkbeelden ontwikkeld, die
Imen niet achteloos voorbij mag gaan.
Met de uitvoering van een der schema's
van de heer De Roos zou de stad worden
verlost van een stationsgebouw dat qua
I aesthetica niet geslaagd is en het huidige
stadsbeeld ontsiert, tevens zou voor het
overwegvraagstuk een afdoende oplos
sing zijn gevonden, doch ook zou met de
verlegging van de spoorlijn naar Gro
ningen een praktische wegverbinding
zijn te verkrijgen met het Oosten van de
stad, waarbij tevens met de sanering
van de Fabrieksbuurt een begin kon
worden gemaakt. Het effect zou verras
send zijn; het stadsbeeld daar zou bij
zonder worden verfraaid.
Men neigt echter bij het bestuderen van
de denkbeelden van drs De Roos wellicht
tot de gedachte dat het gemeentebestuur
in de oplossing van het overwegpro
bleem niet voortvarend genoeg is en tot
dusver verzuimd heeft zelf een dergelijk
plan te ontwerpen. Niets acht ik meer in
strijd met de werkelijkheid dan te ver
onderstellen dat het gemeentebestuur
minder initiatief aan de dag zou leggen
dan bijv. drs De Roos. Het verkeerspro
bleem in de bewuste hoek is zo moeilijk
en heeft zoveel facetten dat het niet zo
maar is op te lossen. De overweg is
trouwens al zo vaak in discussie geweest
bij de gemeenteraad, dat men nauwelijks
kan aannemen dat het dagelijks bestuur
hiervoor geen voldoende aandacht zou
hebben. Integendeel. Wellicht herinnert
men zich de moeilijkheden die het ge
meentebestuur bij zijn onderhandelingen
met de N.S, heeft moeten overwinnen om
datgene te bereiken wat nog maar kort
geleden tot stand is gekomen, namelijk
de aansluitende voetpaden met de daar
aan verbonden dubbele afsluitingen aan
de overweg.
De spoorwegen zijn allerminst geneigd
terwille van het wegverkeer of van het
stedenschoon enorme investeringen te
doen en stellig niet daar waar het spoor
wegverkeer nauwelijks of in het geheel
niet rendabel is. Zo staat het met het
Leeuwarder station, dat naar het oordeel
van drs De Roos op de verkeerde plaats
is verrezen.
Naar de thans geldende maatstaven staat
inderdaad het stationsgebouw niet op
een verkieslijke plaats. Doch dat kan
men van zoveel stations in den lande
peggen. Zie bijvoorbeeld maar naar het
C-S. te Amsterdam of naar het S S.-
station in Den Haag. Welk gemeente
bestuur of overheidsinstantie," de N.S.
'ncluis, kon een eeuw geleden bevroeden
dat de uitbreiding van de steden en
het wegverkeer zulk een enorme vlucht
zou nemen? Het Leeuwarder station
werd 1864 in gebruik genomen, nadat
men zich eerst had bediend van een hulp
stationnetje aan de Hollanderdijk, dit in
verband met de opening van de lijn naar
Harlingen. Het station werd geplaatst in
een bijkans maagdelijk gebied der ge
meente even buiten de toenmalige Sin
gelgracht, tegen de grens van de even
eens toenmalige gemeente Leeuwardera-
deel. Met de door gemeentewerken ont
worpen royale bebouwing van het zuide
lijk stadsdeel zouden Sophialaan en Sta
tionsweg de fraaie toegangswegen naar
het contrum vormen. Naar de toen gel
dende normen en verkeersintensiteit was
het een schoon en goed doordacht plan
waarvoor het gemeentebestuur terecht
lof verdiende. Welke bezwaren golden
toen voor de aanleg van de spoorweg
naar Groningen langs de huidige route?
Iets dat historisch is gegroeid kan men
niet zo maar veranderen, vooral niet als
er meer partijen in het geding zijn. De
andere partij, de N.S., die bezitter is van
alle voor het doel in aanmerking ko
mende gronden denkt er eenvoudig niet
aan de stationsopstallen te verplaatsen,
tenzij misschien de gemeente alle kosten
voor haar rekening zou willen nemen.
Dit kan men echter van de gemeente niet
verwachten.
De gemeente zal een andere oplossing
moeten zoeken, hoe aantrekkelijk ove
rigens de denkbeelden van drs De Roos
mogen zijn. Er zal een oplossing moeten
worden gevonden in het graven van een
tunnel op een andere plek dan de hui
dige overweg. Hoe en op welke plaats
kunnen alleen terzake kundigen beoor
delen.
Als Leeuwarder verheug ik mij in de
ontwikkeling van mijn stad, de concur
rentie van Groningen ten spijt. Ik zie
met grote interesse de veranderingen
tegemoet die zich in het verband van de
nieuwe veemarkt zullen voltrekken. Hier
wordt binnen afzienbare tijd iets groots
tot stand gebracht. Met niet minder be
langstelling ziet de Leeuwarder bevol
king een spoedige en doeltreffende op
lossing van het overwegprobleem tege
moet.
T. TERPSTRA
«■Md
Bij de opening van de laatste
Warenschouw in de Beurs
werd, zoals bij vele plech
tigheden gebruikelijk is, de
vlag gehesen. Meestal ge
beurt dit met simpele hand-
kracht, maar bij deze gele
genheid had het bestuur van
deze middenstandsmanifesta
tie de electrotechniek te
hulp geroepen. Door een
simpele druk op de knop
door de burgemeester, mr
A. A. M. van der Meulen,
kwam het dundoek in bewe
ging. Aan de gezichten van
de eerste burger van Leeu
warden en van de voorzitter
van de Warenschouw, de
heer F. Schaaf, was wel te
zien, dat ze in spanning en
met nieuwsgierigheid de
werking van deze appara
tuur afwachtten.
