15
Kuiler liet klokje
en Nieuwestad vol kerstbomen en
een oliebollenkraam vlak bij het
-1 klokje zorgden, aigezien van vriend
August's erienis, voor de gesprekstoi
van onze vrienden, die, begunstigd door
dragelijk herfst- en winterweer, vrij ge
regeld „samenschoolden"
Willem: „Het is een bos geliek op 'e
Lange Piep. Ak der langes loop, hek het
geloei, dak met mien skoonseun op 'e
skoeter deur de bossen bij Seist oi sö
snor."
Liuwe: „Een kestboom is allied een mooi
gesicht. Wat keerskes derin en wat ier-
sierselspul, dan is 't krekt een sprookje".
Manus: „Just, een sprookje. Mar das oek
alles. En in de pollentieke wereld hewwe
jou niks an sprookjes".
August: „Gien pollentiek, mannen. Wij
hewwe het hier so iredich, laat die gek
ken mar bekiechte".
Dorus: „Ja, die singe wel ian irede op
aarde, mar se miene der niet een Huil
ian. Mar ja, so is't allied weest en so
sal t oek wel altied blieve".
Rein: „We hadden anders docht, dat dut
jaar wat ierbetering brenge sü. Plaatsjes
in 'e krante ian gniezende mannen in
in ehSjenéve, mar och heden, wat
hewwe se óns bij de poat had!"
Willem: „Der is mar één Neder lands je,
jonges. En hier in Liwadden was 't oek
weer goed. Nou, en onder het klokje
was 'l een klein paradieske."
August: „Een klein paradieske seit ie.
Jimme hewwe mij hier anders wel ge
meen nard".
Rein: „Ja, loenst nog een gewoon Drees-
mantsje waarst. Mar nou Auguust ónze
kleine kappitalist is, durreve wij niet
meer te pesten".
August: „Ah, skei uut met dien kappita
list. Seker om die anderhalve sent die't
ik uneven hew. Ik wü dat Siemen sien
hek mar houden hadde".
Willem: „Is Siemen die Sinterklaas-in
burger?"
August: „Ja, just. Nou, hij een bitsje en
ik een bitsje en in 'e Sint Jacohstraat
een bitsje, en op is't".
Nanus: „Hast nog skuld in 'e Sint Jacob-
slraat?"
August: „Wel né, gochemerd. De belas
ting!"
Willem: „Kwam de belasting der oek
nog an te pas?"
August: „Ja, man. En iraag mie nou niet
hoe en wat, want dat weet ik sell niet.
Het gong om een paar lüzige senten,
mar daar hew ik een uur Ioor prate
mutten en mien naam een paar keer
sette".
Dorus: Waren 't wat skikkelijke meen-
sen? Je hore soms ian die iieemde
ierhalen".
August: „Nou, ik trol een alderaardigste
kerel. Hij prissenteerde mie een sigaar
on, mar ik sei dat het so gek niet
hoeide. We hewwe allemaal genoeg an
óns self".
Willem: „Ja, mar sukke mannen kenne
wel een sigaar iutgeve. Dat sit er wel
an".
August: „Toen must ie we te, hoe ik
hiette, waar ik weunde, wat Ioor soort
lemielje as ik ian de overledene waar,
nou en gaan so mar wat deur".
Manus: „Het waar dien suster, niet?"
August: „Ja, mar dat must ik bewieze
kenne. Ik hew mie al es een paar keer
op 'e kop klauwd, mar ik hew het der
atswitten. Toen hek drie keer mien naam
set".
Willem: „Wat hewwe sukke lui al een
nuut iak niet? Altied mar in een ander
sien knipke loere, jou uutlurke, je achter
de iodden sitteen al so meer".
Dorus: „Nou looi ik wel, dat het niet
eerlijk is, so as se altied teugen die lui
ansitte. Het is hun werk, en der sal
wel es een minne hon bij weze, mar die
iiene jou overal".
August: „Nou, ik bin lemeensen poerbest
behanneld. En Siemen oek en dat seit
wat, want dat kan een ierlelend pot-eten
weze. Een klier ian een fent".
Rein: „Dat hadden wij dalijks wel in 'e
smiezen. Een eigenwies mantsje. Wat
doet ie fan sien iak?"
August: „Siemen? 'Och, die skildert wat,
en die handelt wel es wat, en dan loopt
ie weer in 'e steun
Liuwe: „Dus die ken 't geld oek wel
brüke?"
August: „Ja, alleen, het is so gauw op-
bruukt. Jim iersiene jimme derop".
Manus: „Dus der sit niet een oliebol foor
óns an, Auguust?"
August: „Né, bist gek. Ik sal dat skoon-
dere geld an oliebollen iergrieme. Hoe
komst er bij?"
Willem: „Een echte kappitalist is los fan
't geld. Dou must er nog an wenne,
Auguust, mar iolgende week komst hier
met een taxi".
Rein: „Nou, met 'e stadsbus ken oek.
Mar ik sü dat hele end niet lope, as ik
een termogen hadde".
August: „Jim bin gek. Een iermogen en
een taxi. Dat bitsje geld is 't praten niet
weerd en je hewwe der meer argewaasje
ian as lol".
Liuwe: „Hoe nou ju, argewaasje?"
August: „Leestou nooit over inbrekerij
en dieven in 'e krante? 'n Skoitsje leden
hét de pliesje hier nog een paar snipt".
Dorus: „Mar dieven komme niet bij óns
soort meensen, Auguust. Seis niet, as we
een paar düzend gulden in 'e huus
hewwe."
August: „Hoe weestou ik bedoel
Willem: „Nou hestie terpraten, Auguust.
Mar 't hindert niks hor jonge. De onder
wereld komt niks te welen. Dit blieft
onder 't klokje: waar oi niet mannen?"
Rein: „Tuurlijk. Mar jimme hewwe 't
goed lerstopt niet?"
August: „Ik hew het dalijk een mooi
plakje geven. Daar iient Ale Kepone het
niet iens. En de timmerman hèt een
ekstra slot op 'e toordeur maakt. Mar
evengoed hewwe wij de eerste nachten
min slapen. Wat een argewaasje".
Willem: ,,'t Mut wenne suks, 't mut
wenne. Op 't laast weet je niet anders.
Nou, jim kenne oud en nij rejaai fiere.
Wat taartsjes in 'e huus, en wat onner
de kurk".
August: Dou bist al krekt so hallwies
bezig as Manus. Die wü an 'e oliebollen
en dou wuust ireterke-en-süperke speule.
Mij niet gesien".
Dorus: „Allaiijn, oud en nij sal der wel
om deurgaan, denk ik. Wat is son jaar
omilógen, niet mannen?"
Willem: „De tijd gaat snel. Mar 't is ieit-
waar. Wat is een week, wat is een jaar?
O, het riemt oek nog".
Rein: „Mar hier kenst niet een brommer
met winne. Ja, wat is een jaar. In een
sucht is 't loetsie".
Liuwe: „En nou mar weer afwachte wat
het nije jaar brenge sal. Meskien erreve
wij oek es wat".
Manus: „Och, het is sun saakje, as we 't
mar niet minder krije en as we mar gien
oorlog krije. Dan hoei ik gien oliebollen
en gien erieniskes met argewaasjes".
Willem: „Frede èn oliebollen waar niet
ierkeerd, Manus. En wat meer geld ioor
de Drees-meensen. Die nije wet mut er
deur in negentien-ses-en-iiettich. Laat ik
dat nou mar segge, want Auguust doet
het dochs niet".
Rein: ;,Die hoort nou bij de besittende
klasse. Ah, stil mar Auguust, 't is mar
een grapke. Wij wete wel beter".
August: „Ik sü temeensen sêgge. Ik bin
een Dreesmantsje en ik staan an jimme
kant. En dat blieit so".
Manus: „Slonnen alle meensen mar an
óns kant".
Liuwe: „Dou wuust de hele wereld dochs
niet ian Drees trekke late, wel? Dat
wurdt te duur, Briltsje".
Manus; „Ik doel op heel andere saken,
Liuwe. Dochten de meensen mar in ons
geest: Niet hakketakke, niet lang kwaad
blieve, alles goed deurprate. Foelst em?"
Willem: „Dit is praat, mannen. Praat ioor
de kerstboom en oud en nij. Manus is
mien man".
Dorus: „Ja, dat heSt ewige mooi seit,
Manus. Niet hakketakke. Jonge, jonge,
waar haalst het so gauw weg".
August: „Ik mut even achter de Waag
kieke. Ik bin der so weer".
Rein: ,,'t Is toch een goeie tent, die
Auguust. We sitte oek wel es wat erg
teugen em an, niet? Salle we der met
ophouwe?"
Liuwe: „Ik wü 't krekt sêgge. Een meens
is so as ie is, Auguust oek".
Manus: „Ik hadde oek mar niet over
die oliebollen seure mutten".
Willem: „Né, en ik nog sangere over
taartsjes en een slukje. Dit mut anders,
mannen. O, daar komt ie weer an".
Dorus: „Mar hij komt hier niet hene. Sü
die kwaad weze?"
Rein: Nou is ie achter de oliebolle-
kraam. Hij smeert em en nou süden we
net
Willem: „Mutte we em achterna? O né,
daar staat ie. Hij wenkt ons. Der hene,
mannen, 't Mut goed blieve".
August (tot de juli rouw in de gebak
kraam): „Deze mannen elk een grouwe,
warme oliebol en en ik ik hou
se irij".
