Niet alleen
„een plaats
u/aar brood
u/ordt gebakken"
3
Nu de uitgeefster van dit maandblad heeft besloten tot huis-aan-huisverspreiding
van het nummer dat thans voor u ligt, is een goede gelegenheid geschapen om
doel en streven van de Stichting Leeuwarder Gemeenschap onder de aandacht
van heel de burgerij te brengen. Het feit, dat deze stichting kortelings een belangrijke
reorganisatie heeft ondergaan, is waarschijnlijk voor de meeste Leeuwarders geen
nieuws meer; de dagbladen hebben er in verschillende berichten melding van gemaakt
en hetzelfde is in rpime mate krachtens zijn doelstelling in dit blad geschied.
Men weet dus, dat de Stichting Leeuwarder Gemeenschap, na tien jaren, een nieuwe
organisatorische vorm heeft gekozen om haar zoveel mogelijk te maken tot het bezit
van heel de burgerij, in de eerste plaats van het verenigingsleven, dat zo een gemeen
schappelijk platform krijgt voor samenwerking in het belang van de Leeuwarder
Gemeenschap; een platform waarop allen bij hun volledig gerespecteerde geestelijke
verscheidenheid het bindende element kunnen en moeten vinden.
Kunnen vinden, omdat de Leeuwarder (of hij nu van ouds tot de bewoners van
deze stad behoort of daartoe later is toegetreden) gelukkig tóch nog iets meer in deze
stad ziet dan ,,een plaats waar ook brood wordt gebakken." De binding met de plaat
selijke gemeenschap is immers sterker dan wat het bezit van werk en brood alleen
kan geven; er is een ideële band, die in materiële waarden niet kan worden uitgedrukt,
maar voor het menselijke bestaan van de grootste betekenis is, waar de mens, bij het
ontbreken daarvan, een eenzame temidden van de massa dreigt te worden. Hoe groot
dit gevaar is, .kan blijken uit de ontwikkeling in de grootste steden, waar deze ver
eenzaming steeds meer dreigt.
In Leeuwarden mag dit verschijnsel zich (nog) niet zo nadrukkelijk manifesteren, toch
bestaat ook hier het gevaar van de ontbinding der gemeenschap binnen de gemeente,
nu de stad groter en minder stabiel van bevolking wordt. Mag de kiem van de ont
binding aanwezig zijn, wij zien haar toch niet anders dan als het onkruid, dat het
gelukkig nog levenskrachtige gemeenschapsgevoel zou kunnen overwoekeren. Het is
nu juist de taak van de Stichting Leeuwarder Gemeenschap dit te voorkomen en bij
het volbrengen daarvan heeft zij de steun en actieve medewerking soms zelfs de
opofferingsgezindheid nodig van heel de Leeuwarder gemeenschap, die in de Stich
ting niet alleen tot samenwerking kan komen, maar ook moet komen, wil deze
stad geestelijk bewoonbaar blijven.
voorzitter Stichting Leeuwarder Gemeenschap
