De avonturen van Maridolletje en rr^TK Leeuwarder Kaascentrale Poeskat WOLVAKMAN Fa. FOKKEMA en ROMKES Speciaalzaak van het noorden 17 Terwijl Maridolletje en Poeskat aan de wandel waren, hebben we bijna schilder Verfkwast vergeten. De goede man was een paar dagen op reis geweest en toen hij thuis kwam dacht hij: „Waar zou Poeskat toch zijn? De melk die ik voor haar klaar gezet heb, is niet opgedronken en de deur is dicht en toch zie ik haar nergens." Maar er lag zoveel post voor hem, dat hij geen tijd had om naar Poeskat te zoeken en hij was de hele dag bezig met uitpakken en opruimen. Toen hij 's middags naar huis ging om te eten werd hij op gebeld door een vriend, die ook schilder was. En die vriend vroeg of hij die avond bij hem op het atelier mocht komen om zijn schilderijen te zien. „Ja, natuurlijk", zei schilder Verfkwast. „En breng dan nog maar een paar vrienden mee, dan zal ik je het schilderij van een meisje laten zien. Dat heb ik gemaakt voor ik op reis ging. Ik zal koffie voor jullie maken en ik koop wat lekkere koekjes en dan gaan wij er een feestje van maken." 's. Avonds kwamen de vrienden. Zij zaten gezellig te praten en te roken en iedereen vertelde wat hij de laatste maanden had gedaan en wat voor schilderijen hij had gemaakt. Op tafel stond een bak met mooie rozen. „Zeg", zei de vriend, „je had vroeger zo'n aardige zwarte kat. Heb je die niet meer?" „Ja", zei schilder Verfkwast, „het is zo gek, ik heb haar in het atelier gelaten toen ik op reis ging en ik heb melk voor haar neergezet. En toen ik thuis kwam, was zij verdwenen. De deur was dicht en de melk stond er nog net zo!" Allemaal vonden zij het een vreemde zaak. Poesen konden toch niet door een sleutelgat verdwijnen! „Zij zal wel weer terugkomen", zei schilder Verfkwast. „Het was een lief dier en zij had het hier best. Maar nu moet ik je over mijn nieuwste schilderij vertellen. Ik heb de afbeel ding gemaakt van een klein meisje, dat ik eens heel lang geleden op straat ben tegengekomen, 't Was in een andere stad. Ik vond het zo'n lief meisje, omdat zij vlechtjes had en een jurkje met rode stippels. Niet zo'n meisje met een jongensbroekje aan en kort haar. Als je die in de verte ziet aankomen, weet je niet of het een jongen of een meisje is. Neen, dit is een écht meisje. Ik zal het jullie dadelijk laten zien." De vrienden dronken hun kopjes koffie leeg, aten hun lekkere koekjes en toen stonden zij op. Zij liepen naar de andere kant van het atelier, waar de schil dersezel stond met het schilderij er op. Het was een beetje donker in die hoek en schilder Verfkwast zei: „Ik zal het lampje even aanmaken, anders kunnen jullie het niet goed zien." Hij liep terug naar de deur, draaide het knopje van het elec- trisch licht om en liep weer terug naar het schilderij. „Kijk, dat is zij nou!" zei hij. Maar meteen zweeg hij van verbazing. En zijn vrienden zeiden ook niets. Want wat zagen zij op het schilderij?.... MAJA VAN HEEMSTRA De Coöp. Wolfederatie levert alleen 100 °/o wollen breigarens en dekens Direct van fabriek naar verbruiker Dus veel voordeliger De inhoud staat op elk knot vermeld U weet dus wat U koopt bij de LEEUWARDEN Nieuwestad 18 TELEFOON 7101 Kaas koopt U beter en goedkoper in de Kleine Kerkstraat 39 - Tel. 8403-6849-21697 Leeuwarden

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1957 | | pagina 17