MEIJER is Leder
15
Onder het klokje
Het jaar 1958 gaat al even vlug, als
Bouke op zijn brommer, 't Is al weer
Leeuwarder kermis geweest, maar
Bouke heeft er niets van gezien. De
redenen worden u hier onder uit de
doeken gedaan.
August: „Ik trof krekt Jouke Neus, jim
wete wel, de kostbaas fan Bouke, en
die fertelde mie, dat Bouke een raar
ongeluk houden hèt."
Liuwe: „Né, wel? Hoe is dat komen?"
Dorus: „En hoe is 't nou met em?"
August: „Nou, hij leit foor oud fuil
tuus. Het hoofd in 't ferband, en een
rib kneusd, loof ik."
Manus: „Jonge, jonge, dan is dat oek
best ankomen."
August: „Ja, op son smerige bromfiets
fansels. Bouke huurt nou en dan son
plofding, en dan riedt ie een end
om
Rein: Dat must oek wel een keer fer-
keerd gaan. Hast seventig, en dan nog
op son brommer, 't Is onferantivoord."
August: „Ja, de Neus hadde het oek
al een paar keer noemd, mar Bouke
urn nergens fan wete. Hij waar oud en
wies genoeg, en dan weet je 't wel."
Dorus: „Hij wéét het nou oek. Wanneer
is 't gebeurd?"
August: „Gistermiddag. Hij hadde dat
ding huurd, en hij wü de kant van
Terhorne es uut. Dat mut wel mooi
weze daar."
Rein: „Ja, daar trekt heel wat hene.
Ons buren gaan der oek wel gauw
es eert sundug hene. Ik sei teugen
mien büfrou: Wat binne jou bruun.
Jou konnen wel an 'e Riviera weest
hewwe. Och, nog feul ferder sei se,
naar Terhorne.
Liuwe: „Dan mag die hur skoalgeld
wel weer es ophale. Of se hèt het fer-
keerd ferstonnen."
August: „In ieder gefal, Bouke reest
de straatweg uut en bij d,e Sneker-
hoek mut ie even uutwieke foor een
ploegje skoalkienders, en mis is 't.
Een auto snipt em, en Bouke teugen
de flakte
Manus: „Dat mutte wij op óns leeftied
altied ferlieze. De stienen binne har
der as ons ouwe bonieert,"
August: „Nou, en doe is Bouke met
de ambulanze ophaald, en tuusbrocht.
En Jouke docht, ik sêg het maar
even, dan wete de mannen der rriar
wat fan."
Dorus: „Hij wü hier netuurlijk niet
hene. Hij wist oek niet, dat Willem
fut is."
Rein: „Nee, Willem en Jouke kenne
as kat en hon. En dat allenich om een
mokkeltje, fan meer as feertig of fief-
tig jaar leden."
Manus: „Mar in die dingen is Willem
een harden-een!"
Liuwe: „Wij musten mar es bij Bouke
kieke. Het is altied een goeie Bouke,
en, het begroat mie süver om em."
Rein: „Mar 't is sien eigen stomme
skuld. Wie kruupt nou met syn ouwe,
wrakke lief op son bromstra. Op óns
leeftied mut je lope. Niet fietse, niet
ploffeNee, klettereLope!
Manus: „Nou, ik weet goed raad. Wij
lope met mekaar naar Bouke."
Dorus: „Mar daar kenne wij fansels
niet met lege hannen ankomme
August: „Sü die al wat hewwe magge?"
Liuwe: Dat wete we niet. Mar anders
wat bloemen."
August: „Sü die de reuk fan 'e bloe
men wel an sien hoofd hewwe
kenne?"
Liuwe: „Der binne oek wel bloemen,
die 't riiet rüke."
August: „Jaaamaarrehdaar
ken oek eikeneen niet teugen. Daar
krij je soms poesten fan."
Rein: „Ik docht mar wat fruit."
August: „Is de fraag fansels, wat de
dokter der fan seid."
Dorus: „Ik loof dat Auguust bezig is,
om em der foor weg te wienen. 't Be
groat die weer om 'e senten sekér hè,
ouwe deune potter."
August: „Waarom nou drekt so raar.
As we wat geve, is het de man, niet
so ferskrikkelijke feul, mar dochs wel
so feul, dat ik temeensen wel graag
wete wil, waar 't blieft, en of Bouke
self der wat an hèt."
Manus: „Ja, stel je foor, dat Jouke
sien groate neus der in steekt. As Wil
lem hier waar
Rein: „Willem is der niet. En we mut
te óns oek rédde kenne sonder Willem."
Liuwe: „Lég nou niet te lekskooien.
Wij kenne óns best rédde sonder Wil
lem. Mar Rein seit dat, omdat ie ein-
lings fient, dat Willem een opperteur
en een baasspeuler is."
Rein: „En dat is ie oek."
August: „Dat must sêgge as ie der bij
is."
Rein: „Wat dochstou sünige suurtsje-
slikker, dat ik dat niet durfde
Dorus: „Ik mut het nog sien, Flewie-
lene, Willem ken prate as een adve-
kaat. Hij ferswetst je, waar je bij
StdTlG
Rein: „O, ja? Nou ik lus em. Met süker
en butter."
Liuwe: „Ophouwe jonges, ophouwe.
Heden, heden, binne jim skoaljonges,
die 't ruzie hewwe over knikkerts, of
ouwe kerels, die
Manus: „Mekaar so noadig hewwe, en
miskien mar een klein ends je meer te
leven. Dit gaat feul te raar, mannen.
Feul te raar."
Liuwe: „Nou, mutte we nog naar
Bouke, ja of nee?"
August: ,,'t Is mie laat genoeg wud-
den. Salle we dat een andere keer mar
es doen?"
Liuwe: „Né, sukke dingen mut je niet
te lang uutstelle. As we nou fanmid-
dag es lappe, en we gane der morren-
froeg hene
Dorus: Dat ken om wij wel."
Rein: „Ik fien 't oek best. Hoefeul
mutte we de man dokke! Een rieks-
daalder?"
August: „Wat seistou? Een rieksdaal-
der? Meensen, meensen, mar, och he
den
Janus: „Twee kwartsjes komt eerst
niet?"
Liuwe: „Ja, dat had ik oek ini 'e kop.
Rein: „Willem is der niet, dan blieve
der dus vijf kappitallisten over. Dan
wurdt het een rieksdaalder met me-
Tcclclt
August: „Das al een heel bedrag
Dorus: „Foor een rieksdaalder kope
jou niet so feul. Eén avond op 'e ker-
remus, en dan kenst negen uur wel
naar huus gaant."
Rein: „Ik bin der gusteravund even
oversjeifeld, och, en ik fon het oek
nog wel gesellig."
Liuwe: „Ja, ik bin der al es even
weesd, en ik wü der morrenavund nog
es even kieke."
August: „Das dan de laaste avund oek
al weer seker?"
Rein: „Ja, overmorren kenst weer fei-
lig over 't Saailand lope, August."
Manus: „Ik bin der helemaal nog niet
weesd. Het seit mie niks meer."
Dorus: „Ik fien 't wel leuk, mar ja,
wij ouwe kerels denke altied an 'e
Liwwadder kerremus fan son dertig,
feertig jaar ledenen dan is dit niks
fanself."
Rein: „Och, niks, niks, dat weet ik
niet. Mar ja, wij doene niet meer met,
en doe skopten we altied een best stuk
lol."
Liuwe: „Wete jim nog wel, dat se fan
die knoktenten hadden? Daar konnen
je fechte met 'e beer, of één of an
dere worstelaar." v
Dorus: „Ja, ik weet nog wel, dat je
een daghuur ferdiene konnen met foor
beer of so te speulen. Dan kropen je
in 't berefel, en mar rauze
Rein: „Daar hèt hij, hoe noemden se
em oek al weer, son mooie bak met
beleefd. O ja, ik loof dat het Luukje-
dicht waar. Wat geeft het oek. Die
hadde em ferhuurd, en de eerste avund
won ie het fan eikeneen. Maar de an
dere avund waar der een mattroas en
die raakte em best. Dat hij achteruut,
an 't seil fan 'e tent toe. En daar ston
den sien maten achter te kieken en
te gniezen. Eén hadde een lange naald
en die gaf em een prip, dat hij floog
fooruut, en die mattroas waar ner
gens meer!"
l cnFB Knielappen Motorhand- Gereedschap- Motortassen Luxe schoenen
diPprcp Rubberlaarzen schoenen tassen Werkschorten Zeemleder
RUBBER Waterpakken Motorhelmen Geldtassen Werkschoenen
CANVAS Leren kleding Motorbrillen Actentassen Motorlaarzen
Schuimplasticbcdden 1 36.50 Ook in elke almeting verkrijgbaar (rie onze etalages)
Kleine Kerkstraat 16-18-20
Leeuwarden, tel. K 5100-7557
Oerdegelijk tegen zeer lage prijzen
