f
yfm
I IB a i
■6
BIJ DE OlIWEHOOF
Jongetje: ,,Wil buuman oek even in mien kasje kieke? Ut kost een dubbeltsje."
De Sure: ,,Nou seun, dou bist oek niet goedkoop. Wat suust met al die dubbel-
tsjes doên? Der mut seker weer een ioetbal of su kocht wudde."
Jongetje: ,,Nee, buuman. Ik hew nog wel drie fan die ballen diet Turkstra
fan 't seumer lutgeven het. Nee, sien, die dubbeltjes die geel ik an meneer
Stroband."
De Prumer: ,,En wat doét die menheer Strooiband der dan met?"
Jongetje: „Weet buuman dat niet eens? Dat is de penningmeester fan ut aktie-
commitee en die bewaart al dat geld en daar gane se dan een boerderij fan
bouen. Foor óns.
De Sure: „Foor wie seiste?"
Jongetje: „Foor óns, foor de kienders fan Luwadden en Friesland."
Jouke: „Nou, dan mut ik mar us in dien kasje kieke. Kom mar op Tjonge,
jonge nou dat hest mooi deen, jonkje."
De Sure: „Wat siest Jouke?"
Jouke: „Ik sien een pak besküten en een groate geit met een bordsje om sien
nek en daar staat op: Eet Turkstra besküt en de geit gaat fooruut! Heden, wat
su dat betekene mannen?"
Jongetje: „Dat kan ik wel sêgge. Kiek buuman, fan alle besküt die Turkstra
in Friesland ferkoopt, gaat een gedeelte fan 'e opbrengst naar die menheer Stro
band. Dus hoemeer Turkstra besküt jimme ete, hoe meer senten foor onze boer
derij der komme."
De Sure: „Nou mannen, jimme hore ut wel. De jeugd is entoesiast genoeg.
Late wij as groaten nou mar wat meer Turkstra besküt ete, dan bereike wij
drie dingen en wel: Wij late dat aktie-commitee niet in sien hemd staan, die
geit gaat weer wat fooruut, en w ij fare der wel bij, want
Met Turkstra besküt ete je der lekkerder fan!"
I
