Loflied op koninklijk bezoek in 1892
^^ecktó kouclen
ONVEILIG VERKEER
In het decembernummer van ons blad
plaatsten wij een gelegenheidsgedicht
uit het verleden, dat het drama van
de strocartonfabriek tot onderwerp
had. Naar aanleiding van deze publi
catie ontvingen wij van de heer K. Ab-
ma, Van Asbeckstraat 46, twee dicht
werken over actuele gebeurtenissen,
die indertijd gretig gelezen en onge
twijfeld ook veel gezongen zijn. Het
eerste van de twee handelt over het
bezoek aan Leeuwarden van koningin
Wilhelmina en koningin-moeder Em
ma van 17 tot 20 juni 1892. De dich
ter is (ons) onbekend. Wilt u dit lof
lied zingen, dan dient dit te geschie
den op de wijs van „Triomf, de vreug
de stijgt ten top". Hier is de tekst:
Heft aan, heft aan! met blijden geest
Een lied ter eer van't heuglijk feest,
Dat Neerlands Koningin in Frieslands
hoofdstad komt,
Zijt welkom, roept een ieder uit,
Zoowel volwassene als spruit,
Welkom, op Frieschen grond" (bis)
In feestdos is de stad gehuld,
Vol vreugde iedereen vervuld,
Getuige al die luisterrijke praal en
pracht.
En juichend klinkt het keer op keer:
Datalles is ter Uwer eer
Hier heden aangebracht, (bis)
Uw komst was nauwelijks bekend,
Of alles werd hier aangewend.
Om feest'lijk U t'ontvangen op deez'
blijde stond'
En met een opgeruimde zin
Denkt elk: 't is voor de Koningin
Die in ons midden komt (bis)
Hoezee, hoezee, dat is de kreet
Die U hier beiden welkom heet,
Geheel de stad getuigt hoe men Uw
komst verbeidt,
Van vreugde bruischt het Friesche
bloed,
Nu Gij haar deze eer aandoet,
Elk jubelt als om strijd (bis)
Want niets toch zeker is zoo schoon
Dan dat men U gehechtheid toon'
De vreugde van Uw komst ligt ieder
op 't gelaat
Alom verrijst de eereboog
En pyramiden, meters hoog,
Versierd is plein en straat, (bis)
Een ieder, die Oranje mint,
Is thans verheugd en eensgezind,
Hoe helder wappert Neerlands drie
kleur in het rond,
Een volksfeest is daargesteld,
Nu 't onze Koninginne geldt,
Geprezen zij deez" stond, (bis)
Oranjevaan, zij wappert thans
Van uit elk huis en torentrans,
En iedereen heft vergenoegd en wel
gemoed
Onder de schaduw van die vaan
Het altijd schone volkslied aan:
Het oud Wien Neerlandsch bloed, (bis)
Dat God de Koninginne spaar'
En Haar nog geve menig jaar.
Tot heil en welzijn van ons dierbaar
vaderland
„Oranje boven" is de leus,
Wij wenschen niet een and're keus
Dan dezen hechten band. (bis)
We hebben nog een (on)veilig verkeersplaatje van de
rotonde bij de Harlingersingel en de Harlingerstraatweg.
Vorige maand publiceerden we een foto van maar liefst
drie kinderen op de fiets, die rond het gazon op deze
plaats zwierden, hier is een ander, zeer veel voorkomend
euvel. De dame op de fiets komt van de Troelstraweg en
is op weg naar de binnenstad. Ze moet op deze plaats dus
het welbekende rondje draaien en gaat daarbij vrijwel
links door de bocht. Dat is uiteraard fout, ail kan men zich
voorstellen, dat velen dit zo doen, want rechts houden
betekent hier een aanzienlijk grotere boog maken. De
kortste weg is echter lang niet altijd de beste en op dit
plaatje wordt dit duidelijk gedemonstreerd. De dame fietst
vlak voor een auto, die haar achterop is gereden en nu
vaart moet verminderen om een aanrijding te voorkomien.
De autobestuurder heeft inderdaad als een „heer in het
verkeer" gehandeld, want alles verliep verder normaal.
Maar de dame op de fiets had toch beter rechts kunnen
houden. In de eerste plaats om de autobestuurder niet te
hinderen, in de tweede (en belangrijkste) plaats, om zelf
geen gevaar te lopen aangereden te worden. U kunt, in
soortgelijke situaties, tal van fietsers zien verzuimen goed
rechts te houden en daarmee wordt toch wel de meest
elementaire verkeersregel geweld aangedaan
