I
Onze
Leeuwarder
beeldende B
kunstenaars
1
I
Kalm en vol stemming lijkt dan dit
gezicht op Vlielands duinen.
Zeer mooi is het woelig stuk water
geheeld voor men in Vlielands
luwte komt. De rust der duinenrij
tokt er met haar blanke glooiingen.
Het iraai-tonige origineel noemt
men een monotype. Om het te
verkrijgen tekende Stroosma
met onverdunde en verdunde inkt
het spiegelbeeld op zinkplaat, om het
daarna van de plaat op papier
ai te drukken.
Echt iries is zeker dit
machtig schaats-gevecht
op de korte baan, die
op de voorstelling zo'n
geweldige lengte heelt.
Stroosma kraste deze
expressie met een naald
rechtstreeks in het
metaal. Men noemt
het origineel dan ook
droge naald.
wsrna,
Het is weer eens wat anders om iets te vertellen over een kunstenaar, die
van zijn geboorte al in Leeuwarden gewoond heelt, nu officieel niet meer
hier gevestigd is, zich tóch nog altijd Leeuwarder voelt, er grote gedeelten
van het jaar weer terug komt en er minstens één keer per maand niet weg
kan blijven. Het lijkt ingewikkeld, maar is erg eenvoudig. Die onofficiële
Leeuwarder is Jan Stroosma, die in Amsterdam logeert en een groot deel
van zijn wezen aan Leeuwarden schenkt. Hoe kan het ook anders als men
er van zijn 30 jaar ruim 28 heeft doorgebracht?
Na de lagere school leidde de ambachts
school hem tot schilder op. „Daar heb
ik veel aan gehad", zegt Stroosma. Nau
welijks van deze schoolbanken bracht
zijn eerste baas, het Schildersbedrijf v. d.
Woude, hem, bij het helpen inrichten
van de grote landbouwtentoonstelling in
1946, de meer kunstzinnige kant van het
vak bij. Door de studie voor de lagere
acte tekenen en het behalen daarvan,
kreeg Stroosma de echte smaak van het
tekenen en schilderen te pakken. In de
anderhalf jaar op het reclamebureau
„Gramsma" en vooral in de vier jaar op
de decoratie-afdeling van V. en D. was
het 's morgens voor de dagtaak, van
halfzeven tot halfnegen en 's avonds als
maar tinten tekenen. „Knoeien en zo",
noemt Jan het nu. Heel veel werd op
het Van Gend en Loos-emplacement ge
tekend. Het zeer levendig beweeg van
mensen, paarden en goederentreinen bij
het station was een lust. Natuurlijk
kwam daar, weer of geen weer, vrijdags
de veemarkt bij. Een jaar lang werden er
ook s avonds achter de coulissen van
het Harmonie-toneel stapels vlotte schet
sen gemaakt. Het was het verkennen uit
artistiek oogpunt van een stad als Leeu
warden.
De resultaten van deze verkenningen
|V
