W aarom
niet op het gras
17
Bloemen sieren de Archipelweg
Voormelde Huisvader'" heelt ons niet
om een antwoord gevraagd, toen hij
zijn stukje in de Leeuwarder Courant
schreef, maar we wagen het er toch
maar op een verklaring te geven van
het feit, dat men in Leeuwarden beducht
is voor elk experiment, dat ten doel
heeft de burger en in het bijzonder
de jonge burger wat meer bewe
gingsvrijheid te geven. Wanneer het op
het gras lopen werd toegestaan, dan
zou er binnen een minimum van tijd
niets zijn overgebleven van dat gras
en van alles wat daarop of daarbij
groeit. Want dan doet de jeugd daar
precies hetzelfde als achter de wonin
gen op de hoek van de Valeriusstraat
en de Cesar Frankstraat onder het
wakend oog" der volwassenen
De rubriek der ingezonden stukken van
de Leeuwarder Courant verleende op
9 juni het woord aan een Huisvader"
en aan de heer K„ die tesamen al
hoewel onafhankelijk van elkaar een
fraai sluitend relaas opleverden. De
„Huisvader" betoogde in de gebruike
lijke ,,kan dat hier nu ook niet?"-stijl,
dat het verbod om op de gazons te lo
pen uit de tijd is. „Een algeheel verbod
zoals dat in Leeuwarden geldt, raakt
naar mijn gevoel een beetje uit de tijd.
Het staat ook veel vriendelijker wan
neer iets is toegestaan dan wanneer
men afhankelijk is van het inzicht (en
het humeur) van een toevallig passe
rende agent van politie", aldus dit huis
vaderlijk betoog.
Vlak daaronder vertelt de heer K.,
schrijvend over de Opgroeiende jeugd"
over een stel jongelui van veertien tot
zeventien jaar, die achter de flats hoek
Valeriusstraat-Cesar Frankstraat bezig
waren het struikgewas te vernielen.
„Een gedeelte deed een spel met een
voetbal die herhaaldelijk door een forse
slag en trap in het struikgewas terecht
kwam., met het gevolg weer een ver
nieling. Dit ging een geruime tijd zo
door, ieder begrijpt hoeveel struikge
was te lijden heeft en nog te lijden
krijgt. Weer een ander aantal vermaak-
Een vernielde struik bij de wo
ningen achter de Valeriusstraat,
hoek Cesar Frankstraat
te zich met krijgertje spelen of verstop
pertje, maar steeds weer in het struik
gewas of op de tuinmuur. Het gevolg
van dit alles is, dat achter die wonin
gen de beplanting grotendeels vernield
is en op zij van die woningen de twee
de beplanting bijna verdwenen is in
twee jaar tijds. Een schadepost van
naar schatting 200,—. Het ergst is, dat
deze vernielingen plaats vinden onder
de ogen van de ouders die er nog be
hagen in hebben ook", aldus deze in-
gezonden-stuk-schr ijver.
