r
21
Onder het klokje
Bouke, Baker en Adamski zijn onderwerp
van de gesprekken van onze oude vrien
den, die daarna de verschillen in maat
schappelijke welstand bespreken, om ten
slotte naar een vissersverhaal van Rein
Flewiel te luisteren.
Liuwe: „Ik denk dat Bouke lanmiddag
niet komt. Ja, hij sal wel een skottsje
wegblieve. Wat uutlanhuus bij de kien-
ders langes."
Dorus: „Ja, daar hew ik em oek over
jeuzelen hoord. Ik looi dat Bouke sei,
dat ie wel een week ol lijl lut bleet."
Willem: „Das een hele loop, lijl weken.
Mar ja, 't is loor Bouke een aardig uut-
sje."
August: „Ik hew temeensen nooit suks.
Die aapkes in sun rukketter siene meer
ian 'e wereld as de ouwe meensen hier."
Manus: „Aapkes? O, die Ian 'e Ameri
kanen."
Willem: „Just. Abel en Baker. Mar as de
aapkes doadgaan Auguust, kenst mar
weer beter een oud mantsje in Neder
land wezel"
Rein: „Wat hewwe se daar nuvere na
men loor niet? Je süden hast denke, dat
er in 'e ruumte kleine kienderkes gebo
ren wurde, en dat nou de baker der heen
mut."
Willem: „Nou ja, as der op Venus en
Mars en soa, meensen woane, dan wur
de der oek kienders geboren. Dat ken
nooit anders."
Dorus: „Die kerel, diet oek bij de Koa-
ninginne weest het, die seit, dat ie wel
met meensen Ian Mars praten hèt."
Rein: „Die Adamson hé? Ik docht dat het
een groate fantast waar. Een luchtfietser."
Willem: „Hoor es, Rein. As ie echt een
luchtfietser is, dan ken ie best een reis
deur de lucht maakt hewwe. Mar ik loof
het oek niet, hor. En wie sü 't wel love?"
Liuwe: „O, je hewwe allied een macht
meensen, die't alles love
Manus: Nim nou de kranten mar es,
over oplichters en soa. Kerels, die't lek
ker prate kenne, en één of andere stom
me boer of een weduwvrouw düzenden
guldens lichter make."
Rein: „Ja, daar begriep ik oek nooit wat
fan. Het binne soms sukke düdelijke leu
gens, en evengoed stinke de meensen
der in."
Willem: „En de kranten skrieve der oek
over, ter waarskouwing denk ik, en even
soa goed
August: „As jou met praten de kost fer-
diene kenne, dan bin je een aardig end
op streek. Ik hew het nooit kennen, en
wat bin ik nou?"
Dorus: „Een lekkere ouwe seur. Dou bist
niks minder as wij, en wij rédde óns oek
nog, waar of niet?"
August: „Mar wij misse een soat. Fe-
kaansje? Nee! Es met een mooie auto
riede? Nooit! Es een mooi pak kleren?
Hou mar op! Je huus es mooi op skildere
of een nij behangkje? Is der niet bijl"
Willem: „Heden, heden Auguust, wat sis-
tou diep in 'e put. Dou loopst helemaal
niet in fodden. En astou het behang der
sellet op plakst, is 't oek niet soa duur.
Ik hew het tuus oek deen."
Manus: „Ja, soa doen de meeste meensen
het. Mien swager hèt een goeie betrek
king, mar fleden week hewwe tegare hun
achterkamer behongen."
Rein: „En wat hestou een lol had, doe't
we met 'e bejaarden fut weest binne.
Dien frou sei nog teugen mie, Auguust
is in gien tieden soa flink weest, sei se."
Dorus: Toch hèt Auguust wel een bitsje
geliek. Wij frage óns alemaal wel es af,
waarom hèt de één het soa feul beter as
de ander? Mar ja, soa is 't allied weest,
en soa sal 't oek wel blieve."
August: „As de Russen komme, is 't uut.
Soa is 't wel."
Willem: „Wat wuustou daar met sêgge,
Auguust? Hóópstou dat de Russen hier
komme?"
August: „Nou, en
Liuwe: „Gien pollentiek mannen, gien
pollentiek. Late we 't dan liever over
óns nije regearing hewwe."
Manus: „Ja, hoe liekt-ie dat toe Willem?
Hewwe wij soort meensen wat an 'e nije
mannen?"
Willem: „Och, daar is nog niet son soat
fan te sêggen. De bedoelingen salie goed
weze, en de meneuvels oek, mar feerder
is 't afwachten, 't Ken een snoek weze,
en 't ken een witfisje wezel'
Rein: „Ik hew der guster nog een aardig
snoekje uutslagen. We binne met sien
fieren naar de Weidummerfaart weest.
Foor sessen reden we al in 'e Skraans."
Liuwe: „Op 'e fiets?"
Rein: „Nee, op een bakfiets met een mo-
tur. Ome Gerriet sture, en ik sei de gek
en nog drie andere jongkerels in 'e bak.
En Gerriet mar brulle: Haaandel, haaan-
delll!"
Willem: „En alle jonge wieven in 'e
Skraans flogen de deur uut fansels om
te bieden. Want je kenne niet alle dagen
kerels kope."
Dorus: „En se wilden allemaal Rein hew
we denk ik. Se seiden: die stumper is al
soa lang frijgesel weest
Rein: „Ophouwe jonges, ophouwe, ik
hew nou al piene buuk fan 't lachen. Mar
niet heus! Affijn, wij hewwe fist. En nog
wel aardig longen oek. En Gerriet hèt
nog even swommen."
August: Wie is Gerriet eigenlijk? Rein
die doet krekt, of eikeneen Gerriet kan,
mar ik niet."
Rein: „Gerriet is een broer fan mien
kostfrou. Hij sit wel gauw es bij óns.
Nou, en hij de kleren uut. Roets, toets 1"
Willem: „Is 't nog een jongkerel?"
Rein: „Een goeie dertig docht ik. Een
snotneus bij óns lergeleken. Mar een ge-
skikte fent. En altied gekjage. En bakken
tertelle."
Manus: „Doe't hij één keer swom, hewwe
jim niet een soat meer longen denk ik."
Rein: „Hij waar een heel eind feerder,
nee, wij konnen wel deurfisse."
Willem: „En toen hewwe jim sien kleren
lerstopt, denk ik."
Rein: „Ja, mar hoe weestou dat?"
Willem: „Och, dat is 't mopke fan alle
dagen. Wij hewwe dat froeger oek faak
deen. Ja, se hewwe 't mij oek wel es
flikt."
Liuwe: „Dan staan je der oek gekleurd
op."
Dorus: „Nou, gekleurd? Soa wit as suup
denk ik."
Liuwe: „Der is oek een hoop bruun
meensellees teugenwoordig. Der ston oek
al een ingesonden stuk in 'e krante, dat
de jonge frouwen der wel wat bloat bij
lagen, om mar bruun te wudden."
Manus: „Ik ken het daar wel met eens
weze. Se mene teugenwoordig dat alles
oek mar ken. Hoe't se der soms bij lope.
Skandalig!"
Willem: „Och, je mutte met je tied mèt
gaan. Se mutte fan beide kanten niet
overdrieve. En ik sêg mar soa: Natuur
is natuur."
August: „Een grouwe bolle in 'e boere-
skuur!"
Liuwe: „Wat seistou Auguust?"
August: „Och niks, mar 't must rieme."
Dorus: „Nou, en hoe gong dat met Ger
riet? Niet in Adamskostuum op 'e bak
fiets, wel?"
Rein: „Nee, we hewwe em even holpen
met soeken. Der kwamen oek nog meer
meensen an, dat soadoende."
August: „En hoefeul hestou der uutsla
gen, Rein?"
Rein: „Ik hew een keer of tien biet had,
en daar hew ik seven fan op 't land
kregen. En dat fien ik foor een ouwe
kerel niet gek!"
Willem: „En weer feilig nar huus trans-
purteerd?"
Rein: „Ja, best. Transpurteerd seit-ie. We
musten even foor de spoorhekken in 'e
Skraans wachte. Doe komt er een kerel
nar Gerriet toe, en die wiest es nar óns,
daar foor in 'e bak, en hij seit: Jou binne
twee dagen te froeg met je frachje. Hoe
soa, seit Gerriet. Nou, sei die rotkerel:
't Is Frijdag pas fémerk!"
„De Leeuwarder Gemeenschap"
8e jaargang no. 6 juni 1959
Redakteur: W. H. Kuipers, telefoon
28203 Adres Administratie: Voor
streek 101-103, tel. 22046 en 22047
Redaktie Stadhuis Leeuwarden, telef.
21141 Abonnementsprijs 1,80 per
jaar Gironummer 809910 ten name
N.V. Erven Koumans Smeding, Leeu
warden
J
