rijke zware roden, gelen en blauwen is het miste schilderij in olieverl door Van der Bij op wel In een verrukkelijke kleurklank, calumi- lerend in de rode en gele verven, als oud-goud on kelend, verbeeldde de kunstenaar het intieme jebfuren der Emmaüsgangers. Valta, 1 van deze r van innen een ar ten r bare :n en lilde- vordt beerde te vertellen. „Ik vind het nog altijd een boeiend en 'mooi werk", zegt de schilder zelf, „maar wat in het begin een hobby was, is nu een heel karwei geworden. Een worste ling is het. Soms vecht ik maandenlang en spendeer al mijn vrije tijd aan een schilderij en is het nog niet naar mijn zin. Toch kan ik het schilderen niet laten. Na een diepe teleurstelling komt er dan die scheppingsdrang, die me toch weer aan een karwei zet. Het zijn voornamelijk de fascinerende kleuren, die me naar het penseel doen grijpen. Ergens moet ik tenslotte die kleur kwijt. Het Friese landschap heeft bijvoorbeeld voor mij niet genoeg kleur. De onderwerpen uit het dagelijkse leven, zoals een markt-tafereel of koeien drij ven, hebben de laatste tijd voor religieu ze onderwerpen plaats gemaakt. Deze laatste stroken niet alleen weer met mijn overtuiging, zij laten ook de fantasie en het kleurgebruik veel vrijer. Maar ja, men weet nooit, misschien komen er bin nenkort weer geheel andere onderwerpen de aandacht vragen." Het komt misschien omdat Van der Bij vroeger architect heeft willen worden, dat zijn voorliefde tevens uitgaat naar toegepaste kunst. „Ik vind zegt Jan, „het samengaan van beeldende kunst en architectuur de meest ideale toepassing van kunst en misschien is het wel de enig juiste manier om kunst bij de men sen te brengen. Goede toegepaste kunst zal bijvoorbeeld in scholen de kinderen, die thuis voornamelijk kitsch zien, een kijk geven op een andere en betere es thetische wereld." Driemaal kreeg Van der Bij door de me dewerking van de Leeuwarder architec ten ir. Wiersma, Niesten en Teeuw gele genheid, namelijk in Akkrum een o.l.s., in Franeker een bejaardentehuis en in Wirdum een chr. l.s., mozaïek en muur schilderingen toe te passen. Zijn fraai kleurgebruik in zijn olieverfschilderijen zou hem in staat moeten stellen deze kleuren ook eens in glas-in-beton of glas- in-lood toe te passen. en kon ik helemaal van voren af aan beginnen...." In de vier en vijl jaar groeide in Gro ningen onder de Friese jongens, die daar van-horen-zeggen bij Dijkstra verzeild geraakt waren, een vriendschapsband, die zich nu nog onder de naam ,,Yn 'e Line" voortzet. Intussen was de toen 20- jarige Van der Bij door bemiddeling van Dijkstra bij het reclamebureau Bouman verzeild geraakt en maakte hij met het Leeuwarder kunstleven kennis. Er werd toen in de Prinsentuin door groepjes model getekend. De toenmalige vereniging „De Friese Kunstkring hield er haar exposities, waarop Van der Bij al spoedig met tekeningen en aquarellen uitkwam. Omdat zijn verlangen sterk naar kleurgebruik uitging, waagde hij toen ook de stap van aquarel naar olie verf. „Dit is", zegt hij nu, „een geweldige stap. De vettige olieverf werd natuurlijk een vieze troep. Ik heb jarenlang moeten worstelen, met lange perioden van moe deloosheid, voordat ik het materiaal enigszins meester was. Nu ben ik blij, de onberaden stap gedaan te hebben. Olie verf lijkt toch wel mijn materiaal. Het is forser, machtiger van kleur en krachtiger van uitdrukking." Vooralsnog was de tentoonstellingskri tiek, vlak na 1950, op deze olieverven (voornamelijk kinderportretten) dat zij meer de tekenaar dan de schilder toonden. Toch ging het gemaakte langzaam van een impressionisme of de stemmingsweer- gave der werkelijkheid naar het expres sionisme, het verwerken van het geziene naar een vorm en kleur, die met veel fellere kleuren en lijnvoering meer pro- Hef reclamewerk maakt Van der Bij uitermate geschikt voor het ontwerpen van 9elegenheidsgraiiek. Zo staan voor de tweede keer zes ontwerpen voor nieuw jaarskaarten op stapel, die door de Chr. Fryske Jongerein uitgegeven zullen worden. De ontwerpen voor de kaarten zijn anders dan anders, alhoewel met behulp van de algemeen aanvaarde nieuwjaar-symbolen ontstaan. Uit dit geluks- hoefijzer komt het nieuwe leven tors en vurig in het nieuwe jaar gesprongen. De rode en groene kleuren geven de kaart een modern en extra levendig allure.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1959 | | pagina 13