17
Under het kiekje
Het fraaie zomerweer is en blijit een
dankbaar onderwerp, evenals de Belgi
sche koninklijke familie. Een niet-kran-
tenlezende August gaat na Boudewijn en
Tour de France twijielen aan zijn mak
kers oi aan zichzelf.
Rein: „Een ouwerwetse seumer! Jonge,
jonge, jonge, deze seumer sal óns lang
heugel"
Willem: „Ja, 't is een merakel, sei Jan
van Brakel
August: „En hij hijste sien skoanmoeke
an 'e takel."
Willem: „Daar hew je Auguust de rie-
mer weer. Hoe kroemer, hoe mooier. Mar
een weer meensen, een weer, de protters
ialle nou echt ian 't dak."
Liuwe: „Ik hew nog niet één lallen sien,
mar ik begriep die skoan. 't Is mij hast
te warrem soms."
August: „Ik ken der best teugen, 't Is mij
niet gauw te hiet. Ik hew een wollen
hemd en een wollen bustrok met lange
mouwen an, en een ketoenene onder
broek; nou en teerder een overhemd,
mien iesje en 't jaske."
Dorus: „En een knap petsje op 'e kale
kop."
August: „Kale kop? Wat kale kop
Dou suust nog sofeul haar onder dien
roestige hoed hewwe."
Dorus: Roestige hoed? Ferroest sellei.
Ik
Willem: Stil mar, Dikke, wien die niet
op. Daar is 't feul te warrem foor. Dou
hest nog een best bos haar op 'e kop, en
Auguust oek."
Manus: „Dat docht ik. Ik bin morres
gauw klaar met haarkammen. Eén haar
naar links, en twee naar rechts, klaar is
de skeiding. Mar ik hew de bustrok He
den week uutdeen."
Rein: „Toch is 't oppassen, jonges. Soa
is 't smoorhiet, een onweersbui, en soa
hew je een kouwe wien. De ene keer wil
't in gien drie weken regene, en dan in-
énen dikke stukken maaiem. En daar krij
je 't weg ian."
Willem: „Ja, 't gaat hier altied hard heen
en weer. Mar soa last as ian 't jaar, nee,
eerlijk mannen, soa tast is 't niet iaak
weest."
Liuwe: „In seven-en-ieertig oek."
Dorus: „Ja, en in 1914 oek. En as ik mie
piet tersin in twintig oek."
August: „Nou en ik loot in 1830 oek.
Willem: „Ja, toen hèt Auguust soa swit-
ten met de Tiendaagse Veldtocht."
Rein: „Ferskrikkelijk waar dat. De hel
men smolten óns ian e kop, en de peer
den raanden in 'e gleie son!"
August: „Waar hewwe jimme het over?
Rein: „Wij? Nergens over. Dou bist self
begonnen over 1830. En toen dachten wij,
dastou het over de oorlog met 'e Belzen
hast."
August: „Ikke? Ah, dat sei ik soa mar.
Hewwe wij dan wel es oorlog met 'e Bel
zen had? Dat iantassére jimme seker
mar?"
Willem: „Nee, nee, nee, wetachtig niet.
Der is oorlog weest, onder Willem Eén.
Toen bin se swaar an 't knokken weest."
Rein: „Ja, dat kwam Boudewien nou weer
goed maken."
Manus: „Ah, nee, daarom kwam ie niet
wel?"
Liuwe: „Nou wü ik jimme dochs wiezer
hewwe, mannen. Rein sit Auguust wat te
narren."
Manus: „OooohIk sü te meensen
sêgge
Dorus: „Die koaning en soa is heel wat
drukte over maakt. Ja, eerst al met die
trouwerij ian die prinses."
August: „Is der één Ian óns prinsessen
trouwd?"
Willem: „Auguust, Auguust, wanneer
sastou nou es lere, om de krante goed te
lezen. Hestou nou helemaal niks lezen
fan Allebert en Paula?"
August: „Fan wie? Oh, Allebert, ja, dat
waar een preens, en die trouwde met
een filmster
Manus: „Ah, wel nee, jonge. Dat waar
die preens uut 'e uut eh ja, seg
het mar es
Wilem: „Ja, ik weet wel wiestou be-
doelst. Son man met een snorke. Het
liekt wel wat op die bussen, die't over
de Aisluutdiek riede."
Rein: „Menaco. Reinier en Graasse. Mar
dit waar een echte prinses uut Itaalje.
En se trouwde met Boudewien sien broer.
Liuwe: „En die Belgen binne stapelgek
met hur."
August: „Ik tien 't allemaal mar raar. Al
die koaningen en prinsessen kosse skep-
pen geld. En wat hew je der an? Nou.
wat koop je der foor?"
Dorus: „Ja, wat koop je der ioor?
Manus: „En wat hew je der an?"
Willem: Late we nou es andersom be
ginne. Süden jimme de koaninginne mis
se wille? Morren die hele saak afskaffe?
Nou?"
Liuwe: „Ja, ja, ja. Afskaffe. Son koanin
ginne hur konsumé geve. Ik weet het
niet, ik weet het niet."
Rein: „Nou is aiskaffen het laaste lan
sels. Je kenne later es wat anders pre-
bere. Met een président oi soa."
Willem: „Mar binne we der dan, Rein?
Mut dat Beel wurre? Nee, roepe de an
deren. Muf dat Drees wurre oi Evert fan
der Meer? Nee, roepe de andere anderen
weer. Sal ik jim es wat sêgge? Mooi
deurgaan met wat we hewwe. Rustig en
goed. En daar binne we 't hast allemaal
over eens!"
Manus: „En al kost dat nou een paar
senten, de meensen tergete alles as se
der naar kieke. 'n Bitsje pracht en ouwe
dingen ken gien kwaad."
Willem: „Dat docht ik oek. En het geeft
hier oek gien purroblemen. Das in België
wel anders weest. Mar 't gaat nou de
goeie kant uut."
August: „Jim prate der over, as hadden
jimme overal het groaste ferstand ian.
Willem kon wel oates en toates met die
Hillebrand weze."
Rein: „Met wie? Hillebrand?"
August: „Ja, die koaning bedoel ik. Fan
België."
Willem: „Boudewijn, om 't op sien Hol-
laans te sêggen. Boudewijn, koaning der
Belgen."
Rein: „Hij hèt in 'e regel groater pet op
as Auguust."
Liuwe: Auguust ken oek niet son groate
betale. Mar een sonnesteek krijt ie last
niet."
Willem: „Daan de Groat wel."
Manus: „Wie is dat nou weer? Daan de
Groat. Is dat oek een ouwe Liwwadder?"
Rein: „Dat is een hardtietser. Hij is uut-
iallen met 'e toer. Sonnesteek sei de
dokter."
August: „Waar is ie der met uutfallen?
Wat wurdt dit nou weer ioor freemd fer-
haal?"
Rein: „De toer de Fraans. Hoorst Jan
Korthaar nooit deur de radio brullen?
Over Piet van Est en Daan de Groat en
Sjarlie Gooi?"
August: „Ik gaan nar huus. Ik houw dit
hier niet langer fol. Of jim peste mij met
allerhande gekke ierhalen en nüvere
namen, öl ik ken niet meer metdoen, om
dat ik soa stomp bin as een roestige
biele. Gegroet!"
Willem: „Hé, hé, hé, Auguust, niet soa
August: „Ja, wel soa raar! Ik bin gien
snotneus ioor jimme. En as ik dat mis
siën, dan blieft het andere over, dat bi]
jimme de skerpe puntsjes der nog an
sitte, en bij mij niet. Dan bin ik een
stumper. Nou, goeie.
Maar alle oude baasjes vormen een kring
om August heen, zodat hij met een stap
kan doen. Voorbijkomende jongens be
ginnen te zingen: Laat ons spelen al m
de kring
Rein: „Hou jim de bek, snotapen. De toe
stand is ernstig."
Liuwe: „Fait wat met Rem, fait met.
Kiek es, Auguust, der ontkomt mi] oek
wel es wat. Willem en Rein sneupe alles
uut 'e krante, Dorus en ik leze lang niet
alles, mar dou leest helemaal niks. En
dan kenne jou oek nergens over met-
prate. Mar dou bist niet gek, Auguust.
Lang niet. En soa is 't."
Willem: „Mooi seid, Liuwe. Krantleze,
Auquust, krantleze! De krant is koaning.
En de radio of de tillefisie kenne de
krant niet ferlange. Nee, seg nou sellef.
Kenne jou de radio in lieren snije, en
op een spieker douwe in 'e je wete
wel?"
