e VAK Ier Onze Leeuwa rder beeldende kunstenaars Moderner nog, bijna niet meer herkenbaar in de olieverl. Het stelt een bouquet van veelkleurige bloemen voor in een blauw vaasje. Op het schilderij zei! is de voorstelling beter herken baar ondanks de weergave der bloemen in bijna allemaal kleine vierkantjes. De bouw ol de verdeling van al die verschillende kleurvlekjes, donkere zowel als lichte, over het vlak is Iraai. Daarenboven wekken de voor bloemen in de plaats gekomen kleur-toetsen een bijzonder teestelijke stemming op, zoals soms een bijzonder boeket kan opwekken. Wanneer men bij de 48-jarige vrijgezel Bouke van der Sloot naar zijn jeugd en een groot deel van zijn verder leven informeert, vraagt men tegelijk naar de geschiedenis van zijn vader, de kunstschil der Andries van der Sloot. Vader van der Sloot, die als huis- en decoratieschilder begon en met zijn latere academische opleiding tot een der promi nente Friese kunstenaars mocht worden gerekend, was de leermeester van zijn zoon Bouke. Alles, tot zelfs de stille, verbeten en nooit aan het publiek getoonde worste ling van vader Andries om tot een mo derner oeuvre te komen, heeft tot de vor ming van Bouke bijgedragen. „Vader was altijd bezig. Altijd werd in de kleine be huizing om je heen geschilderd" vertelt Bouke. Ondanks de vaste klandizie van de Frico aan vader Van der Sloot voor alle illustraties, reclame, enz. heeft Bouke de zware strijd om het bestaan en de armoede van zeer nabij meegemaakt. Toch kon Bouke het tekenen en schilde- Pas de laatste jaren maakt Bouke van der Sloot werk zoals deze in dikke water verven, z.g.n. gouache, gedane tuin. Hij vindt dit werk zo anders dat hij er nog niet mee op een expositie heelt willen komen. De lichte partijen bevatten veel wit, de donkere veel blauwen en roden. De tuin zei! heelt iets ieestelijks, iets van echt intens genieten en dromen. De bomen en enkele stukken lucht op de achtergrond hebben door hun koelere kleuren een dreiging, die de schone, gesloten, intieme kleine wereld van de tuin lijkt te willen vernietigen. Zou het misschien Van der Sloots schoonheidsverlangen zijn dat door de buitenwereld ingesloten en be dreigd wordt?

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1959 | | pagina 12