13
dan goed werk", zegt de maker. Een wer
kelijk persoonlijk voldoening gevend
eindresultaat bereikt men niet gauw. Na
tuurlijk is men, na al die jaren werken,
in staat om iets verantwoords te maken.
Men wil echter meer, iets wat helemaal
door het gevoel gedragen wordt. Het is
moeilijk van je zelf te zeggen dat men
zijn doel bereikt heeft. Ik tenminste kan
het niet. Je geest gaat immers altijd ver
der dan je kunnen", filosofeert de aqua
rellist.
Bosch maakt zijn waterverven op een
speciale tafel met zwaar marmeren blad.
De waterpas heeft hij tijdens het werk
altijd bij de hand, om de geringste helling
te kunnen compenseren. Het water moet
immers het papier blijven doordrenken
en mag niet weglopen.
Vloeiende kleur in vloeiende kleur laten
lopen is nog niet voor een beginneling
weggelegd. In zijn beginjaren, toen Bosch
in en om het Popsta-slot vrij mocht rond
lopen, penseelde hij er nog steentje voor
steentje van na. Nu werkt hij vlot en
duidt slechts de dingen aan met een flink
zacht penseel, scheerkwast, spons en een
groot zelfgemaakt plastic palet. Het mon
nikenwerk heeft voor een handig ma
noeuvreren plaats gemaakt en toch blijft
het nog altijd ploeteren.
Voor het onderwijs en tegelijk voor zijn
eigen werk gebruikt Bosch een dik boek
met bladen van tekenpapier. Het is een
ideeënboek waarin losse gedachten vorm
krijgen. De getekende en geverfde inval
len zijn bronnen waar op school en thuis
uit geput wordt. Zij liggen er op de blad
zijden op te wachten. De grote variatie
van onderwerpen waarborgen, dat waar
de maker ook heen zal gaan, de bron
gedurende geheel zijn verder leven niet
zal opdrogen. Steeds zal J. Bosch naar
het potlood, penseel en waterverf grij
pen, omdat dit heel zijn leven is.
E. K.
J. Bosch legde thuis uit het hoofd in deze aquarel deze herin
nering en de glans van een sfeervolle interieurhoek uit het
Popta-slot vast. Ondanks de suggestie van een hoge en grote
ruimte is er intimiteit geheeld. Hij geeft daarenboven zijn
aquarel de idee mee dat het binnen koel en buiten warm en
heel licht is. De kleuren: goud-geel, lichtgroen en warm rood
tot violet helpen dit effect bereiken.
Al zijn bij de reproductie veel van de fijne afstemmingen van
de houtskooltinten verloren gegaan, toch krijgt men een goede
indruk van deze zeer knappe tekening. Mooi staat het rivier
en berglandschap in het vlak. Fraai is ook de verdeling van
licht-en-donker. Zeer vlot, op de foto duidelijk te zien, is de
manier van doen. De voorstelling, een man op een paard, die
een rivier over zwemt, krijgt de juiste plaats, maar is toch
slechts bijzaak ten opzichte van de gehele natuursteer.
