'i 11 I
li li 'H I
i
mSÊ
BIJ DE OEWEHÖOF
rumer: „Meensen, meensen, wat gebeure d'r een rare dingen op 'e wereld!
Dakken waaie somar lan nije huzen, lan 'e Lauwerssee siene wij nog in
gien jaren de boojum, terwiel alle Friezen an 'e minister skreven
hewwe, en gaan so mar deur."
Sure: „De suust die man in Popkewierum bedoele, dat waar al so raar."
Jouke: „Wat waar d'r dan met die man, Sure?"
Sure: „Nou kiek, die man had een sloatslattersmesine uutionnen. Dat waar een
mesme, daar de boeren automaties hun sloaten met uutdiepe konnen
tot anderhalve meter diep."
Prumer: „Mar wat waar d r dan ioor biesonders met die mesine?"
Sure: „Dat sa k jimme tertelle. Toen die uutiiener met sien sloatslattersmesine
Ioor proef een sloat uutdiept had, toen binne daar dieselde week drie
leden fan 'e ljeppersboun in ferdronken."
Jouke: „Hoe sat dat dan Sure, dat begriep ik niet."
Sure: „Later hewwe se uutsocht, dat die mesine een lout maakt had. Hij had
de sloat per lergissing tien meter diep maakt en die ljeppers binne in
een klap met hun pols onder water skoaten
Prumer: „Ik sal jimme, nou't jimme ut over uutlieners hewwe, oek wat fertelle."
Sure: „Ik bin benijd."
Prumer: „Se hewwe bij Turkstra een uutfiening daan, waar alle huusfrouwen
een soad wille en gemak fan krije salie. Se hewwe bij Turkstra sogeseid
ut ei fan Colummus uutionnen. Je kope een pak beskuut, je lerwijdere
de ferpakking d r daliks al, je sette de beskuten in een heden daar
su ik hast al te feul sêgge."
Jouke: „Waarom houst dou nou inenen op, Prumer?"
Prumer: „Kiek mannen, dat mag ik niet sêgge, mar wat ut wurdt, dat kanne
jimme intkotten in 'e kranten leze. Dat mut een lerrassing blieve. Ik kan
jimme, en oek alle lezers lan 'e Luwadder Gemeenskap, allenig mar
anrade: Let op 'e kranten en koop mar allast een pak Turkstra beskuut
want
MET TURKSTRA BESKUUT
ETE JIMME D'R BESLIST LEKKERDER FAN!!!!"
