Het
had
anders
gekund
Fa. H. JOLMERS ZOON
Bekroond opstel
VERHUIZINGEN
TRANSPORTEN
LEEUWARDEN, EMMAKADE Z.Z. 62
TEL. 0 5100 - 24595 b.g.g. 25765
11
Weer heelt de Nationale Commissie tegen het Alcoho
lisme de jaarlijkse kleurplaat-, teken- en opstelwedstrijd
voor de schooljeugd gehouden. Ook in Leeuwarden waren
er veel deelnemers en we publiceren hier het bekroonde
opstel, dat (naar aanleiding van de hierbij aigebeeide
plaatjes) werd geschreven door Marietje Boelhouwer,
11 jaar oud, wonend Engelumerstraat 12. Zij is een leer
linge van de zesde klas van de Koningin Wilhelmina-
school in de Fonteinstraat.
In een vrolijke lichte kamer stond de
heer des huizes op een keukentrapje de
kamer te versieren. Jan en Fietje, de
tweeling, stonden er ook bij. Vader en
moeder vierden morgen hun koperen
bruiloft en dan moest alles er feestelijk
uitzien.
Jan had leuke slingers gemaakt en Fietje
had een heleboel kleurige bloemen ge
plukt. Hè hè, eindelijk was het karwei
klaar, vader knoopte zijn boord los, zó
warm had hij het. Jan en Fietje moesten
direct naar bed en vader en moeder volg
den ook al gauw.
De volgende dag waren ze allemaal al
vroeg op. Jan en Fietje gaven moeder
een mohairvest en vader een rolmaat.
Opeens werd er gebeld, iemand bracht
een groot pak; moeder opende het.
,,Oooo", riepen ze allemaal.... Wat zat
er in dat pak? Nu, ik zal het je vertellen.
Een fantastisch mooie Chinese vaas, het
geschenk van de hele familie. Het was
gewoon prachtig. Ze zetten de vaas heel
voorzichtig op een tafeltje midden in de
kamer, zo viel hij goed op!
Er werden verschrikkelijk veel bloemen
gebracht, het huis stond vol. Ze konden
haast geen plaatsje meer bedenken.
Vader ging de courant lezen, maar hij
had de telefoon naast zich neergezet, dan
hoefde hij niet telkens heen en weer te
lopen om de vele gelukwensen in ont
vangst te nemen.
Om tien uur kwamen de eerste gasten,
zij hadden allemaal wel wat meege
bracht. En de tafel met pakjes groeide
maar, groeide maar. Fietje had het erg
druk, want zij moest in de keuken mee
helpen toastjes te maken. En Jan moest
de mensen ontvangen, dat kon hij goed,
want hij maakte altijd met iedereen die
hij kende en aardig vond een praatje,
soms zomaar midden op straat. Hij had
er wel bezwaren tegen, want hij moést
de hele tijd van de deur naar de kamer
en andersom lopen. Maar vader zei, dat
hij jonge benen had en daarmee was het
afgelopen.
Vooral de grote vaas werd door de gas
ten bewonderd. Op een ogenblik, dat va
der met mijnheer Van Dalen alleen stond
zei Van Dalen, een tikkeltje jaloers:
„Wat een teer spul, zulke rommel zou ik
nooit kopen, neen, geef mij die ijzersterke
vazen maar." Toen zei vader: „Ja, maar
wie hem breekt, zal schadevergoeding
moeten geven!"
Toen begon het feest. Er werden toespra
ken gehouden die klonken als een klok,
er werden voordrachten gedaan. Jan en
Fietje deden samen nog wat leuke samen-
spraakjes en zongen een liedje ter ere
van hun ouders. Ze aten gebakjes en
koekjes en dansten en zongen, het werd
een echt wild feest. Toen opeens schalde
vaders stem: „Nu gaan we drinken!"
„Ja, ja drinken!" Even later werden er al
flessen binnengedragen gevuld met, neen
geen appelsap of wat dan ook, maar met
jenever. Alle glaasjes werden tot de
rand gevuld. Er werd gedronken, er werd
geklonken, het was een drukte en een
lawaai!
Jan en Fietje zaten stil in een hoekje,
hun glaasje bleef onaangeroerd staan,
neen zij zouden van dat spul niet drin
ken, was dit nu het feest waar ze zo
naar verlangd hadden? Nu verlangden ze
naar morgen als alles weer rustig was.
Ja, deze mensen hadden wel wat al te
diep in het glaasje gekeken, ze werden
steeds roekelozer. Van Dalen zei: „Zeg,
zullen we eens proberen wie die vaas op
zijn hoofd kan zetten?" Maar toen riep
vader: „Ja, wat dacht je nou?" Hij was
wel wat onnadenkend. „Wie aan mijn
vaas durft te zitten, zal met mijn vuisten
in aanraking komen." Ja, over die vaas
werd maar niet meer gesproken.
En de glazen werden opnieuw gevuld en
het feest werd rumoeriger. Tottot
opeens vader achteruitsprong, hij kwam
met zijn schoen tegen de poot van het
tafeltje waar de vaas opstond, een juf
frouw wilde hem nog waarschuwen,
maar het was al te laat.... het tafeltje
kantelde en viel om, de mooie vaas lag
in stukken op de vloer!
„Oooo!" werd er geroepen. „Oooo!" Moe
der sloeg haar handen voor het gezicht
en Jan en Fietje renden naar hun slaap
kamer. De mooie vaas, het gloriestuk van
de dag, kapot!
„Kom nu maar met je eigen vuisten in
aanraking", siste Van Dalen. Zo werd dit
„mooie" feest ruw verstoord. En. het
had anders kunnen wezen.
Daarom een goede raad: Drink geen al
cohol, maar alcoholvrije dranken, dan
blijf je gezond en blij.
Verpakken en verzenden naar alle werelddelen
Bergplaats VOOr meubelen Ruim een halve eeuw ervaring
FtH-JOWSEiZi'