Vakantiekampen voor kinderen uit de binnenstad Hij las de teksten een schijnbaar een voudig werk, maar men moet maar eens proberen het goed te doen. Zo goed als deze declamator. Het enige wat een beetje scheef liep, dat was de plaatsbespreking op de hoofd tribune van Cambuur. Toch was ook dit onderdeel der voorbereidingen met bij zondere zorg in orde gemaakt. Wat op papier echter tot in de puntjes is gere geld, dat faalt in de praktijk, wanneer men met honderden mensen heeft te ma ken, waarvan slechts enkelen zich niet aan de regels houden. Enfin, men gedroeg zich inschikkelijk en er zijn geen grote moeilijkheden uit voortgekomen. Maar sneu was het wel, voor een deel van de bezoekers en voor degenen, die (ook al weer belangeloos) voor een correcte re geling hadden gezorgd. Bij het Bevrijdingsleest waren ook aan wezig oud-minister mr. J. Algera, die vlak na de bevrijding even burgemeester van Leeuwarden is geweest, en zijn echt genote. De hele dag was het druk in de stad. Het programma was van een omvang, die Leeuwarden in wijde kring de naam heeft bezorgd het wel te kunnen versie ren. Wie alles wilde nalopen had een vermoeiende dag, al was alles van mo ment tot moment ook zeer plezierig. Dat plezier was, als v^n ouds, voor een be langrijk deel weer te danken aan de medewerking van verschillende muziek corpsen, waarvan enkele vrijwel de hele dag ,,in touw" zijn geweest. Hun inspan ning mag wel eens tot een zeer loffelijke vermelding aanleiding geven. De muzi kanten hadden niet alleen een zware dag door hun eigen bedrijvigheid, maar moes ten bovendien met uiterst nobele bedoe lingen hun gezinnen op deze feestdag in de steek laten. Wat dit betekent kan niet beter worden geïllustreerd dan met de opmerking van een der leden van een corps, dat van de ochtend tot de avond bezig was geweest. Toen het eind van het feest was gekomen zei hij: ,,Kenne we nog niet even deurgaan tot de vrouw slaapt?" In 1946 (veertien jaar geleden dus) was de Engelse Joan Jones in Fries land, waar ze vriendschap sloot met twee (Leeuwarder?) meisjes, die ze zich nu nog weet te herinneren als „Maaika" en „Trienje". Die namen zullen wel niet helemaal kloppen, maar erger voor Joan is, dat haar niets anders van dit tweetal bekend is dan deze verminkte voornamen. Om de kennismaking te kunnen her nieuwen, heelt miss Joan Jones het hierbij gereproduceerde, uit 1946 da terende, foto'tje naar de burgemees ter van Leeuwarden gestuurd, met het verzoek na te laten gaan wie haar beide vroegere vriendinnen precies zijn. Nu kent burgemeester Van der Meulen al onze 82.000 ingezetenen niet persoonlijk, zodat we het middel der publiciteit te baat moeten nemen om „Maaika" en Trienje" op te spo ren. Ze staan hier aan weerskanten van hun vroegere Engelse vriendin. Inlichtingen graag aan ons bureau: Raadhuisplein 32, telefoon 21141. De Leeuwarder speeltuinverenigingen ex ploiteren niet alleen over de gehele stad verspreid liggende tuinen, doch organi seren ook een vakantiekamp voor de jeugd. Daar de jeugd uit de binnenstad niet over een speeltuin beschikt, 'heeft de commissie besloten om hun in de ge legenheid te stellen aan het a.s. zomer kamp op Ameland te laten deelnemen. Dit jaar gaan de kinderen van 15 tot 22 juli a.s. naar Ameland en logeren dan in de kampeerboerderijen van de families Edens en De Jong. Dertig kinderen uit de binnenstad in de leeftijd van 12 tot 15 jaar kunnen aan dit kamp deelnemen. De kosten bedragen 11,50 per kind. Wie aan dit vakantiekamp wil deelnemen moet zich vóór 30 juni a.s. opgeven bij de heer Schaaf, schoenhandel Nieuwestad of bij de heer De Jong, modemagazijn „Het Nieuwste" aan de Voorstreek, on der opgave van naam, voornaam, geboor tedatum en huisadres. De bijdrage 11,50 moet meteen worden betaald.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1960 | | pagina 5