Fa. H. JOLMERS ZOON
stad
Eens
m de
voeren er zes pontjes
VERHUIZINGEN
TRANSPORTEN
A
UIT GROOTMOEDERS ANSICHTENALBUM
LEEUWARDEN, EMMAKADE Z.Z. 62
TEL. O 5100 - 24595 b.g.g. 25765
5
Leeuwarden Ru«®«kwartwr strwrek.
Bergplaats voor meubelen Verpakken en verzenden naar alle werelddelen
Ruim een
halve eeuw
ervaring
L Amsterdam mag z'n IJpont hebben, die
voortdurend veel stof tot praten geeft en
al lang plaats had moeten maken voor een
modernere verbinding tussen de oevers van
het IJ, ook Leeuwarden moet het hier en
daar nog steeds met het langzamerhand toch
wel ouderwets aandoende vervoermiddel van
het pontveer doen.
Zelfs zijn er in deze tijd van tunnels en mach
tige bruggen nog steeds twee pontjes in de
stad, die net als een eeuw geleden voor de
wandelende Leeuwarders de weg verkortten
van de buiten- naar de binnenstad.
Over de gracht bij het Stadsziekenhuis
vaart er nog een en ook het pontje bij de
Westerkade doet nog dagelijks trouw z'n
dienst. Dit laatste zal zijn bestaan wel we
ten te rekken, zolang er nog geen brug tus
sen het Ruiterskwartier en de Fonteinstraat
ligt en het pontje tussen Zuidergrachtswal
en Nieuweweg blijkt ook nog altijd aan een
behoefte te voldoen.
Er zijn er dus nog twee, maar er is een tijd
geweest, dat er niet minder dan zes pontjes
voeren over de buitengracht!
Het oudste pontveer in de stad dateert van
1849. Het werd bij de Oosterkade tegenover
de Oosterstraat over de gracht gelegd om
de wandelaars uit deze buurt, die aan de
overkant moesten zijn een lange loop te be
sparen naar de Wirdumerpoortsbrug of
naar de bruggen bij het Vliet. Ruim een
halve eeuw later, in 1902, werd dit pontje uit
de vaart genomen en een nieuwe voetbrug
over de gracht in gebruik gesteld.
Intussen echter waren er nog vijf pontjes
bijgekomen. In één jaar 1856 werd de
stad zelfs nog met drie pontveren verrijkt:
- Lem.ui".n'(!efi Noofécrs.'a$cL
een over de gracht bij het Stadsziekenhuis,
dat er dus nog steeds is, een over de gracht
tussen de vroegere Hooge Berg en het Ver
laat, waar nu de Westerkade is en een bij
de huidige Vijzelstraat, waar de gracht tus
sen de Wissesdwinger en het Hoeksterend
toen nog niet was gedempt.
Twintig jaar later kreeg ook de School
straat een pontverbinding met het land bui
ten de gracht en in 1879 volgde het pontje, dat
in de loop der jaren duizenden bezoekers
van het Diakonessenhuis van dienst is ge
weest: het werd over de Noordergracht ge
legd tussen de Prinsentuin en de singel.
Tenslotte kwam in 1903 het nog be
staande pontveer tussen de Westersingel en
de Westerkade tot stand, zodat we hier, zij
het niet tegelijkertijd, zeven pontjes hebben
gehad!
Natuurlijk zijn enkele van deze pontjes ook
vertegenwoordigd in grootmoeders ansich
tenalbum. Twee jaar geleden hebben we het
oudste al ontmoet, toen we met enkele oude
prentbriefkaarten in de hand een kijkje na
men bij de Oosterbrug nu reproduceren
we nog eens twee kaarten met de pontjes
van de Noorder- en de Westersingel erop.
Ze zijn beide uitgegeven in 1906, die van de
Westersingel door een onbekende uitgever.
De beide pontjesbazen-op-leeftijd, die de fo
tograaf hierbij vereeuwigde, kunnen niet
meer in het land der levenden zijn, maar
de veerbaas van de pont bij het Stadszie
kenhuis, die negen jaar later z'n werk op
dit pontje begon, is er nog wel en hij staat
nu nog op die pont. Dat is de heer J. Ep-
pinga, die de tijd nog heeft meegemaakt,
dat een overvaart met de pont niet meer
dan een „nutske" kostte. Voor het kolossa
le bedrag van een stuiver kon men toen een
hele week gebruik maken van de pont. Nu
ligt het officiële tarief wel wat hoger, maar
een eind omlopen voor het geld loont de
moeite niet: „het veergeld bedraagt voor ie
dere overvaart twee cent per persoon" heeft
de gemeente vastgesteld. Daar kan men
tegenwoordig niet rijk van worden, maar de
passagiers, die van het veer gebruik maken,
weten, wat de pontbaas toekomt. Vandaar,
dat de heer Eppinga na vijfenveertig jaar
schipper-mag-ik-overvaren zelf niet ontevre
den is. „Ik hew heel wat goeie klantsjes
had daar ma'k niet over moppere!"
FENNO L. SCHOUSTRA