Het verraad van Uniahuis kwam uit Toch veroverden Saksers de stad BABBELTJES OP DE BRUG 19 door FENNO L. SCHOUSTRA Dit is Hertog Albrecht van Saksen, die eripotestaat van Friesland werd: wils krachtige trekken van een markante kop. ken, dat de keizer de Saksische hertog inder daad het recht had verleend Friesland voor hem te besturen. Ook wilde de stad het bewijs, dat Albrecht van Saksen graaf Willebrord van Schaumburg als zijn stadhouder had aangesteld. Na het ondertekenen van deze voorwaarde ver lieten de vijandelijke troepen de stad en Leeu warden kon tijdelijk weer even ruimer ademhalen. Er werden nu enkele voorname ingezetenen aangewezen om naar Sneek te reizen, waar ze van de verlangde staatsstukken kennis zouden kunnen nemen. Deze delegatie kwam onvoldaan van haar missie terug en de stedelijke regering stond dan ook op het standpunt, dat Albrecht en Schaumburg alleen erkend konden worden, wanneer ze de delegatie een lastbrief op per kament en met het keizerlijk zegel hadden ge toond. Ontstemd over de houding van de Leeuwarders stond Schaumburg op het punt de stad opnieuw te veroveren en door een list trachtte hij nu binnen de stadsgrachten te komen. Hij huurde daartoe het Uniahuis, een sterk kasteel, dat stond aan de Weaze tussen het Zwitserswaltje en de Ossekop, en kreeg van de stadsregering toestemming om er een vijftiental ongewapende lieden onder bevel van een hopman te legeren. De hopman moest beloven niets vijandigs tegen de stad te zullen doen en moest voorts toezeg gen ook geen krijgsbehoeften binnen de ves ting te brengen. De stadhouder zond echter toch een wagen met kruit en wapens van Sneek naar Leeuwarden om het Uniahuis te versterken. Toen dit uitlekte kwam Leeuwarden op z'n ach terste benen te staan, plunderde en verwoestte de vesting en doodde de hopman met enkele van z'n helpers. Voor de tweede maal rukte de vijand op naar de stad en opnieuw werd Cam- minghaburg versterkt en van krijgsbehoeften voorzien. Zelf legerde Schaumburg zich met een zeshonderd man in het klooster Fiswerd. Groninger hulptroepen, ijlings in de richting van Leeuwarden gesneld, bleken daar aange komen niet tot vechten bereid en na een beleg van negen weken, besloot de stad zich ander maal gewonnen te geven. Bij de vredesvoorwaarden, die zeker niet in het voordeel van de stad uitvielen, werd bepaald, dat de Saksers het recht kregen binnen de stad een blokhuis te bouwen om daarin een bezet ting te legeren, die de Leeuwarders onder de duim zou kunnen houden. Hoe en waar dat, door nieuwe grachten omgeven, blokhuis werd gebouwd, zullen we een volgende maal zien. De schermutselingen tussen de Schieringers en de Vetkopers, die Fries land verscheurden in de tijd, dat de nieuwe verdedigingsgracht in Leeu warden werd voltooid, kregen een dramatisch hoogtepunt in de laatste jaren van de vijftiende eeuw. De Schieringers, nog altijd fel belust op wraak jegens de gehate Vetkopers en vooral ook jegens het Vetkopers- gezinde Leeuwarden, riepen toen de hulp in van de vermaarde en gevreesde Albrecht van Saksen, een ruige bendenaanvoerder, die keizer Maximiliaan en Filips de Schone al bijzonder van dienst was geweest en die nu Fries land in pand zou krijgen. Toen Albrecht, nog voor z'n officiële benoeming tot „erfelijk gubernator ende potestaat" enkele benden Duitse landsknechten naar Friesland zond, wisten de Vetkopers zich gesteund door Groningen, dat vast van plan was de vijand met hulptroepen te bestrijden, hoewel het van meet af duidelijk was, dat Albrecht van Saksen als tegenstander niet te overwinnen was. Lang bood Leeuwarden dan ook niet tegen stand, toen de Schieringers en de Saksers voor de stadswallen verschenen en in de tijd van een ogenblik drie vaste punten in handen kre gen: het klooster aan de (Olde) Galileën, het klooster Fiswerd, dat stond, waar nu aan de Spanjaardslaan de oude begraafplaats ligt, en de stins Camminghaburg, waar Rienk Cammin- gha woonde, die overigens zelf de Saksers zeer wel was gezind na een beleg, dat nog geen drie dagen duurde, moest de stad zich al ge wonnen geven. Bij de overgave werd bepaald, dat Hertog Al brecht als landsheer zou worden erkend op voorwaarde, dat de stad de lastbrief van keizer Maximiliaan zou zien, waaruit zou moeten blij- Waar nu de huizen en de bomen van de Weaze zich vredig spiegelen in het water van de Warmoesgracht, bestormden zeshonderd jaar geleden woeste Leeuwarders het Unia huis, plunderden en verwoestten het kasteel en brachten een deel van de bezetting om het leven.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1962 | | pagina 19