E e n
vriendelijke
meneer
Stadgenoten
DIE WE ALLEN KENNEN
,,Ja, zet ons maar even op 't
portret, we zitten hier mooi in
de zon!" zeiden de heren J.
(Hannes) van Dijk, weduwnaar
van Roosje Cohen en Jan Mau-
rits, rustend „meester straat
maker", We maakten het plaat
je op de Spanjaardslaan, vlak
bij de Spanjaardsstraat.
De heer Maurits heeft in z'n
lange leven heel wat klinkers
voor ons op de goeie plaats ge
legd; ontelbaar is het aantal
sigaartjes, dat de heer Van Dijk
in z'n goeie jaren voor de Leeu
warder sigarenrokers heeft ge
draaid.
De heer Kienstra op z'n dagelijkse
route door de binnenstad. ,,Mooi
weer, hè meneer?"
Ja, wie is dat toch, die vriende
lijke, gul groetende meneer, die we
altijd te voet, tasje onder de
arm vaak in de binnenstad kun
nen aantreffen, maar vooral in de
buurt van de Amelandspijp? Wel,
dat is de heer A(lbertus) Kienstra,
de congierge van het Sint Jozef
Pension aan de Voorstreek, en
sinds jaar en dag een bekende fi
guur in de stad, die deze maand
zeventig werd.
Van die zeventig jaar heeft hij er
precies twintig in het Sint Jozef
Pension doorgebracht, waar hij tij
dens de bezoekuren, trouw op z'n
post in het kamertje achter de
deur, de eerste man was, die de be
zoekers tegenkwamen. Altijd zeer
vriendelijk, zeer hulpvaardig stond
hij er de mensen te woord en wees
hij hen de weg: een congierge in
de beste betekenis van het woord.
Ook het halen van boodschappen
voor het huis behoort tot zijn taak;
vandaar, dat we hem zo dikwijls
in de stad konden zien de laat
ste twintig jaar trouwens niet al
leen, maar ook al jaren daarvoor,
want van 1923 tot 1942 is deze oud
Dokkumer in dienst geweest van
de firma L. Cohen aan de Kelders,
voor welk bedrijf hij ook al expe-
ditiewerk deed en dus eveneens
veel de straat op ging.
Ook aan die periode bij de familie
Cohen bewaart de heer Kienstra
bijzonder prettige herinneringen.
„Het waren bovenstebeste mensen"
zegt hij, „en in het laatst hadden
ze behalve één meisje alle
maal katholiek personeel; wel
merkwaardig nietwaar? In de oor
log is alles er kort en klein gesla
gen, maar zelf kwamen de Cohen-
nen gelukkig goed door de oorlog
heen. Benno, de zoon, die nu in
Brussel woont, komt nog wel eens
in Leeuwarden. Laatst kwam ik uit
het postkantoor en toen stond ie
zo voor m'n neus. Och man, zei-die
toen, hoe is 't mogelijk, jou ver-
andere niks
Hoewel een verblijf in een zieken
huis enkele jaren geleden een
waarschuwing voor de heer Kien
stra is geweest, voelt hij zich toch
nog te goed om helemaal niets
meer te doen. Daarom hoopt hij
nog een tijdje zo door te kunnen
gaan: „wanneer je bezig blijft,
blijf je fit!"
„Zestienhonderd manuren zitten er in, dat is dus geen kleinigheid. Maar
wie óók zo'n boot wil bouwen, moet niet denken, dat ie verschrikkelijk
duur is, want dat valt best wat mee. Oh, wat een rijke stinkerd zeg
gen ze, wanneer ze je in zo'n boot zien, maar dat slaat werkelijk op niks.
Nou is deze toevallig een beetje luxe, maar voor niet meer dan duizend
gulden maak je er al een en het kan nog goedkoper ook!"
Die bemoedigende woorden sprak
de heer F(rits) D. H. Braams, toen
we hem in de werkplaats van zijn
bedrijf aan de Turfmarkt bezig za
gen met wat zonder enige over
drijving het grote pronkstuk van
een amateur kan worden genoemd:
een door hem zelf gebouwde glij
boot, die iedere watersporter in
verrukking brengt.
Het is de tweede glijboot, die deze
amateur botenbouwer heeft ge
maakt en na dat eerste werkstuk,
trok deze uitermate sierlijke „An
tilope" bijzonder de aandacht bij
de gelegenheden, waarop de heer
Braams z'n schepping heeft ge
toond: op de show van zijn radio-
en televisiezaak, onlangs in hotel
Amicitia, en bij het défilé voor het
Koninklijk gezin, toen hij er pro
paganda mee maakte voor de Frie
se Buitenboordmotoren Club, waar
van deze sportieve watersporter
zelf voorzitter is.
Dat is overigens niet de enige
sportorganisatie, waarvoor deze
stadgenoot het voorzitterschap be
kleedt: hij is ook voorzitter van de
Kegelclub T(ot) O(ns) P(lezier),
voorzitter van de Leeuwarder Ke
gelcombinatie en voorzitter van
het hoofdbestuur van alle Leeu
warder kegelclubs.
En jaren geleden was hij voorzitter
(en mede-oprichter) van de Leeu
warder Zwemclub Overdekte, ter
wijl hij kort geleden nog een
bestuursfunctie kreeg in de Ver
eniging van Vreemdelingen Ver
keer in Terhorne, een plaats, waar
de heer Braams, rust zoekend, veel
vertoeft en waar hij de recreatie
in de toekomst zich nu al storm
achtig ziet ontwikkelen.
Het pronkstuk van de heer Braams trekt wèl bekijks, wanneer de schep
per z'n boot op de Turlmarkt naar buiten brengt.
