'■mP1
Verzameling van oorlogsherinneringen
Op 25 september concerteerde
het Concertgebouworkest in de
bovenzaal van de Beurs. Aan
bet concert s avonds ging
s middags een jeugdconcert
vooraf. Hier een brede blik op
de zaal tijdens dit jeugdconcert.
Wm;
aar.
ezig
sig-
eld-
/oe-
fOOT
zich
fge-
ele-
ro or
van
rch-
in-
leer
ïaar
>ort,
al-
aan
ij de,
af-
en
igen
vel
gen-
van
niet
•gen
hij
eeft.
wel
pas
leer
ïan-
ling van de heer Reitsma. Hij is
ietwat besmeurd, maar dat kan
vanwege de symboliek geen
kwaad. Natuurlijk zouden in de
eerste plaats degenen die in de
oorlog sterk tegen de Duitsers aan
leunden de heer Reitsma met
zijn verzameling kunnen helpen.
Hij aarzelt niet deze mensen te
benaderen, maar over het alge
meen zeggen ze niets meer te
hebben en in sommige gevallen
laten ze bovendien nog weten
nimmer iets van deze aard te
hebben bezeten
Er is dus veel verloren gegaan
en dat is aan de ene kant wel spij
tig, maar aan de andere kant is
iemand die alles „voor het op
rapen" heeft niet de ware ver
zamelaar. Juist de moeite om iets
te bemachtigen maakt het bezit
daarvan waardevol. De heer Reits
ma is een echte verzamelaar en
dus een vasthoudend mens. Wan
neer hij ergens iets weet te zitten,
dan gaat hij er op af. „Ze bren
gen het je niet thuis", zegt hij.
Wat niet wegneemt, dat hij ook
graag zonder moeite nieuwe din
gen aan zijn verzameling wil toe
voegen. Heeft u nog iets in de
kast of op zolder, dan weet u
het (in de aanhef vermelde) adres.
Rondkijken in de verzamelkamer
van de heer Reitsma levert een
merkwaardige confrontatie op
met herinneringen aan oorlog en
bezetting. Het IJzeren Kruis is al
genoemd, maar er zijn tal van an
dere onderscheidingen. Het Krim-
schild van 1941—1942, de onder
scheiding „Winterschlacht im Os-
ten", waarmee de strijders om
Stalingrad werden getroost en de
„Nahkampfspange", een gesp, die
de vechters van man tegen man
als beloning voor hun moed moch
ten dragen. En dan iets heel an
ders: het Duitse gouden moeder-
kruis voor vrouwen met acht of
meer kinderen. Zeer curieus is
Dit is een tijdens de oorlog
gegoten klok. Het metaal is
afkomstig van neergescho
ten Duitse vliegtuigen.
het Mussertkruis, een door de
NSB-leider zelf ingestelde onder
scheiding, die echter nooit is uit
gereikt, omdat de man die deze
kon geven het kistje vergat, toen
hij op Dolle Dinsdag haastig de
wijk naar elders nam. Ook van
„de andere kant" bezit de heer
Reitsma bijzondere curiositeiten,
zoals een klok, in de oorlog in En
geland gegoten uit het metaal
van neergeschoten Duitse vliegtui
gen. De klank is bijzonder prettig.
De verzameling van de heer
Reitsma vertoont op vele punten
het lachwekkende beeld van de
protserige praal, die de Duitsers
en hun geestverwanten in Neder
land eigen was. Het nationaal-so-
cialisme leefde van de show en
het gevoel van eigenwaarde, dat
steeg met het groter worden der
petten en épauletten. Maar er zijn
ook schrijnende contrasten. „Door
het kind. voor het kind", verkon
digt een affiche van het Nederlands
arbeidsfront. Daarnaast hangt
het uit de bezettingstijd welbe
kende bordje „Voor Joden verbo
den". Het is wel goed dat deze
dingen bewaard blijven
om- mers van het weekblad „Signal"
e, is moest hebben, compleet en inge-
i te bonden. En daar moest hij ver
dus nemen, dat men al deze boeken
in- aan de vuilnisman had meegege-
de ven. Bij informatie bij een Frie-
loor se gemeente naar de eventuele
eest, aanwezigheid van affiches of iets
der-
dergelijks, werd hem verteld, dat
men een grote collectie had ver
nietigd om ruimte in het archief
te maken. Een ander gemeen
telijk archief beschikte over een
hakenkruisvlag, die werd ge
bruikt als stofdoek. Deze vlag
is nu opgenomen in de verzame-
geld
een
veg-
ren.
een
urn-
Onderscheidingen, insignes, Winterhulpspeldjes, een collecte
bus van de Winterhulp de heer C. Reitsma bij een deel van
zijn verzameling.
