f
I
A l I III
12
Us pake syn hüs
t
i*«aass 1
spreekt met de officier van dienst van de \7liegï>asis Leeuwarden!
'Met de Rijkswaterstaat, luitenant. We hebben zojuist een inspectiereisje langs de kust gemaakt en gezien dat
de addenzee vol ijs ligt. Lr is bijna geen boot meer, die een eiland kan bereiken.
W e zouden graag in voorkomende gevallen weer een beroep op u willen doen.'
Dit telefoongesprek vond plaats op 24 de
cember 1962.
De Rijkswaterstaat deed een beroep op de
Vliegbasis Leeuwarden om in voorkomende
gevallen tijdens de Kerstdagen met vliegtui
gen de verbinding met de Waddeneilanden
tot stand te brengen. Gelukkig werd het
vliegbasispersoneel tijdens de Kerstdagen
met rust gelaten, maar voordat het jaar om
was, draaide de (we mogen wel zeggen tra
ditionele) luchtbrug al op volle toeren.
Maar wie had kunnen denken dat het maan
den zou duren.
De eerste passagiers van het eiland waren
gestrande vacantiegangers wier verblijf
in hotels, pensions of bij familie onvrijwil
lig verlengd was. Met drie „De Havilland
Beavers", éénmotorige toestellen waarmede
vier passagiers vervoerd kunnen worden,
werd de luchtbrug onderhouden. De PTT
werd een bekend beeld op de vliegbasis.
De rode postauto reed af en aan om de
eilandbewoners van post en lectuur te voor
zien. Vrachtgoed, waarbij soms de meest
vreemdsoortige artikelen, kreeg een snel
transport door de lucht. Sommige leveran
ciers vonden dit bijzonder prettig, want goe
deren 's morgens besteld waren dikwijls voor
het middaguur op de plaats van bestem
ming. Kan iedereen nu zomaar naar de
vliegbasis of naar de airstrip op een eiland
gaan om zichzelf of goederen te laten ver
voeren?
Neen!
Stelt u het zich zo voor. Zodra door ijsgang
de boten naar de eilanden niet meer kun
nen varen, wendt de Rijkswaterstaat zich
tot haar ministerie in Den Haag en verzoekt
het Departement van Defensie om toestem
ming te vragen vliegtuigen van de Koninklij
ke Luchtmacht i.e. van de Vliegbasis
Leeuwarden in te zetten voor het onderhou
den van de noodzakelijke verbinding tussen
de geïsoleerde Waddeneilanden en de vaste
wal. Is deze toestemming verleend dan
wendt de Rijkswaterstaat, te Leeuwarden
zich tot de Vliegbasis en bespreekt de in
stelling van de luchtbrug. Permanent is
een vertegenwoordiger van de Rijkswater
staat op de vliegbasis aanwezig om de werk
zaamheden te coördineren. Rijkswaterstaat
is de bevrachter, welke vliegtuigen van de
Koninklijke Luchtmacht chartert.
Wilt u dus naar één van de Waddeneilan
den dan zult u zich tot de Rijkswaterstaat
moeten wenden voor de goedkeuring, want
lang niet iedereen komt hiervoor in aan
merking. Slechts in dringende gevallen en
naar inzicht van de aanwezige ambtenaar
wordt men voor een vlucht geboekt. Pezier-
reisje zijn er dus niet bij.
Na verkregen toestemming wordt het tijd
stip van de vlucht vastgesteld en medege
deeld hoe laat men aanwezig moet zijn op
de vliegbasis.
Per auto, taxi of fiets komen de adspirant
luchtreizigers naar de basis.
Het is de moeite waard de gezichten te
bestuderen. Sommigen kijken wat be
drukt, anderen kijken met een gezicht of
ze gewend zijn elke dag met een DC-8
over de Atlantische Oceaan te vliegen.
Druk en zenuwachtig pratend of stil in
een hoekje zittend, wachten de passa
giers op hun beurt. Voor velen is het de
luchtdoop.
Dan is het zo ver. Passagiers, vlieger en
grondpersoneel lopen naar het toestel. Hulp
vaardige handen helpen de passagiers in de
stoelen, de riemen worden vastgemaakt, deu
ren dicht en de motor slaat aan.
Er gaat een trilling door het toestel en het
taxiën begint.
De verkeesrtoren geeft toestemming om te
starten, de motor begint te brullen, remmen
los en daar gaat het. Steeds sneller rent de
Beaver door de sneeuw enlos, we
vliegen.
Er valt zoveel nieuws te zien, dat de pas
sagiers hun onderdrukte angst vergeten. Rus
tig glijdt het besneeuwde Friese landschap
onder het vliegtuig door.
„Kyk, der leit Bitgum sjoch der is pake
syn hüs!"
„Hwat. lykje dy hüskes lyts sa!"
„Hwer bliuwt de tiid, der is Vlielan al!"
Dit soort gesprekjes kan men regelmatig
opvangen. Alleen als het vliegtuig een bocht
maakt, stokken de stemmen even en het da
len geeft een raar gevoel in de maag of
laat de oren suizen. Echt bang is er nie
mand, tot nog toe zijn alle passagiers op
getogen over de korte vlucht.
