14 De 1500ste Ook en in het bijzonder het postvervoer moest de Luchtmacht onder haar vleugels nemen Wij hebben vijftien merinos schapen voor Ameland, zou dat gaan en hoeveel kost dat?" De man aan de telefoon begon zenuwachtig te lachen en antwoordde dat hij dit even aan het hoofdkantoor in Amsterdam moest vra gen. Het hoofdkantoor in Amsterdam was wel even stil maar accepteerde het aanbod. Wel was het zaak te weten hoeveel de schapen wogen en wat het geslacht was. De man van het kleinveebedrijf had beloofd binnen het half uur terug te bellen. „Meneer, hoeveel wegen die schapen van u?" »Ja> dat hangt er van af. Er zijn mannetjes en vrouwtjes bij en een drachtig schaap weegt meer dan een gewoon schaap en dan krijgt u nog de kwestie hoeveel lam meren ze in hebben" Uiteindelijk is het transport niet doorgegaan, maar zelfs nu weet de functionaris van het luchtvaartbedrijf niqt dat er ergens iets niet klopte. Men laat hem maar in de waan. Een jongeman uit Best, verzamelaar van enveloppen met speciale poststempels heeft van de luchtbrugnood een deugd gemaakt en zond een briefje naar de vliegbasis met als opschrift „geachte piloot", met het ver zoek twee ingesloten enveloppen (met op schrift „IJsvluchten 1962") te voorzien van speciale stempels. Een ander verzocht om een luchtfoto van „De Brandaris", want het kon nu toch ge makkelijk. Verschillende bedrijven wilden zelf foto's maken van het inladen van hun produkten en publiceerden deze in personeelsorganen en reclame bladen. Een Schiedams bedrijf kreeg het voorelkaar in een dagblad ergens midden in het land een stukje geplaatst te krijgen over een naar een borrel smachtend Waddeneiland. ,De vlieger, zo luidde het stukje, werd door tientallen eilandbewoners met gejuich begroet toen hij uit het vlieg tuig stapte waarmede kisten jonge- en ou de klare aangevoerd werden. Aan de onvrij willige drooglegging van het eiland was een einde gekomen. Onverdroten vlogen luchtmacht en burger vliegtuigen door. De drukte bleef voortdu ren. De ambtenaar van de Rijkswaterstaat ontdekte op een rustig moment na telling van het aantal vervoerde passagiers dat de 1500ste passagier te verwachten was. Van zelfsprekend moest hier iets aan gedaan worden. Wellicht zou het nooit meer voor komen dat binnen twee maanden door de Ko ninklijke Luchtmacht 1500 passagiers ver voerd zouden worden in plm. 325 retour vluchten. Wat doet men in zo'n geval. Een commissie van ontvangst bij elkaar trommelen, welke voor toespraakjes en presentjes zouden moeten zorgen. Wie zou echter de 1500ste zijn, een dame of een heer? Aan de hand van het aantal boekingen kwam vast te staan dat het een dame was. Op de morgen van de 7e februari werd me vrouw G. v. d. Meulen uit de Leeuwrikstraat te Leeuwarden met een onthutst gezicht door de commandant van de vliegbasis en vele andere autoriteiten verwelkomd. Toespraken, bloemen en cadeaux vormden de hoofdschotel van deze korte ceremonie. Inmiddels is dit weer voorbij, want vrijdag 8 maart vloog de laatste Beaver naar Ame land. Met plezier heeft men op de vliegbasis deze bijzondere taak vervuld, maar met een zucht van verlichting zag men het laatste vlieg tuig binnenkomen. Geen verhaal zonder cijfers. In afgeron de getallen tot besluit wat er in de afgelo pen maanden vervoerd is. De Koninklijke Luchtmacht vervoerde in 752 vluchten 1700 passagiers, 38.000 kg post en 16.000 kg vracht. Sinbergs Luchtvaartbedrijf en Martins Air Charter vervoerden 150 passagiers en 450.000 kg vracht. P. P. VERRA.

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1963 | | pagina 14