-k Pierletoef Fa. H. .mm ZOOI vv, r_ I h VERHUIZINGEN TRANSPORTEN LEEUWARDEN, EMMAKADE Z.Z. 62 TEL. 0 5100-24595, b.g.g. 25765 17 Het cirkus zat vol mensen en kinderen. De olifanten hadden hun kunsten al vertoond, de aangeklede honden hadden veel succes gehad en nu waren de clowns bezig en men kon het publiek hartelijk horen lachen. Het kleine danseresje stond te wachten op haar beurt. Zij droeg een rose tullen rok je dat stijf uitstond en er waren zulke mooie schitterdingetjes op het rose lijfje van haar jurk genaaid, dat het net leek alsof zij een sterretje was. Zij droeg een kransje rose rozen in haar zwarte krullen. Zij moest straks dansen op de rug van een schimmel, die vele keren in de rondte liep door het zand van het cirkus. „Ik ben toch zó bang vandaag!", zei ze te gen de leeuwentemmer, die naast haar stond. „Ik weet zeker, dat 't verkeerd gaat!". „Waarom?", zei de leeuwentemmer, „je doet het altijd zo mooi en zo sierlijk. Waar om zou't dan verkeerd gaan?" „Omdat ik gisteren bijna viel toen ik door- de hoepel moest springen en nu durf ik het niet goed meer. Als het niet igoed gaat van daag, dan vind ik het niet griezelig meer „Ik zou me maar niet zenuwachtig maken", zei de leeuwentemmer weer, „Het is altijd goed gegaan en het gaat dus vandaag ook goed". „Maar gisteren ben ik toch maar bijna ge vallen", zei het meisje weer, „eau je weet niet hoe vreselijk het was, ik deed mijn knie erg pijn en ik dacht dat ik van het paard zou vallen en al die mensen ikeken zo naar mij!" En zij werd helemaal bleek. Als dat straks maar goed gaat, dacht de leeuwentemmer. Ik zal een beetje in haar buurt blijven, maar veel kan ik er ook niet aan doen als zij eenmaal op het paard staat. Ongezien door het publiek kwam Pierlepoef de cirkustent binnen. Tovenaars kunnen zich onzichtbaar maken, als zij niet willen dat iemand hen ziet. Hij keek rond en net op dat ogenblik gingen de rode gordijnen open en kwam het danseresje, staande op het wit te paard, naar binnen. Het publiek begon te klappen en het danseresje wuifde met beide handjes naar al die honderden mensen en kinderen. Wat ziet dat kinld bleek, dacht Pierlepoef, die is bang. Die is natuurlijk bang om door de hoepel te springen, omdat 't gisteren bij na mislukte (wat weten tovenaars toch al les!). Het danseresje draaide in de rondte, sprong in de lucht, zwaaide met een zijden zak doekje en ging zitten, terwijl het witte paard onverstoorbaar in 't rond galopeerde. Daar zag zij de stalknecht aankomen met de hoe pel. Nu gaat 't mis, dacht zij, gisteren ben ik bijna gevallen vandaag val ik vast van het paard af. Nog eenmaal rond en dan kwam die nare hoepel. Zij werd nog witter dan zij al was. Maar het publiek zag daar niets van, iedereen vond haar zó mooi en zó sierlijk zoals zij danste op de rug van het paard, dat zij niet zagen hoe angstig ze was. Nog een halve rondte en dan de hoe pel. Opeens zag zij iemand met een punthoed naast de stalknecht staan. Wie was dat? Die had zij nog nooit in het cirkus gezien. Een nieuwe medewerker? Tijd om te denken en goed te kijken had zij niet. De stalknecht kwam een pas naar voren, de hoepel iging in de hoogte zodat hij net zo hoog kwam dat zij er door kon sprin gen, terwijl zij weer op het paard terecht moest komen. Opeens voelde zij alsof zij opgetild werd door een sterke hand, de hoe pel was vlak vóór haar zij sprong er doorheen zij stond vast en stevig op de rug van het deinende paard - de mensen klapten en schreeuwden, zó mooi vonden zij het. „Danseresje, spring maar, met mij is er geen gevaar! Vandaag zal het lukken, oef, oef, oef, dat is de wens van Pierlepoef". Dat had de tovenaar gezegd, hij had haar opgetild en stevig vastgehouden en nu was hij al weer weg uit de cirkustent. Maar het danseresje had rose wangen en schitterende ogen wat was dat goed gegaan! Nu zou het altijd goed gaan, dat wist zij zeker. Zij moest wel driemaal terug komen, zo klap ten en juichten de mensen. Het was ook prachtig geweest! „Dat heb je mooi gedaan", zei de leeuwen temmer en hij gaf het kleine danseresje een dikke zoen. MAJA VAN HEEMSTRA Bergplaats voor meubelen Verpakken en verzenden naar alle werelddelen Ruim een halve eeuw ervaring

Historisch Centrum Leeuwarden

Leeuwarder Gemeenschap | 1963 | | pagina 17